De buurjongen uit Rhoon

Daar gaan we dan

Timeskip naar 9 maanden later

Het is eindelijk zover! Ik en Matthy gaan samenwonen! Ik ben echt super zenuwachtig. Ik slaap al een week super slecht, omdat ik gewoon te zenuwachtig ben om te slapen. Ik ben zo enthousiast maar aan de andere kant ook zo gestrest. Ik heb Anouk gisteren gebeld om me te helpen met inpakken, en ze heeft ja gezegd! Vandaag ben ik express om 08:00 opgestaan, zodat ik vandaag alle tijd heb om bij te kletsen met Anouk en ik de laatste dingen kan inpakken. De verhuiswagen komt pas morgen, maar ik wil gewoon alle tijd hebben om alle laatste dingen in te pakken, zodat ik niks vergeet.
Vandaag gaan Anouk en ik ook naar Matthy, om daar ook te helpen met inpakken.

Ik hoor de deurbel beneden en ik ren zo voorzichtig mogelijk naar beneden. Als ik de deur open doe zie ik Anouk staan. Ik omhels haar direct. Blijer kan je me op dit moment niet maken. Ik laat Anouk meteen binnen en we besluiten eerst even bij te kletsen met een kopje thee. Ik vertel haar alles wat er is gebeurd sinds ik hier woon. Daarna geef ik haar ook even een korte housetour, en we belanden uiteindelijk in mijn kamer. Natuurlijk ben ik een paar dagen geleden al begonnen met inpakken, maar alsnog vond ik dit een perfecte gelegenheid om Anouk uit te nodigen om mij en Matthy te helpen. "Ik heb afgesproken dat we om 15:30 bij Matthy zijn." zeg ik tegen Anouk, terwijl ik mijn kleren aan het inpakken ben in dozen. "Oh, is helemaal goed hoor!" zegt Anouk.

Uiteindelijk hebben Anouk en ik al mijn spullen ingepakt. Ik leg al mijn dozen bij elkaar, zodat ik bijvoorbeeld geen doos vergeet. Al mijn noodzakelijke spullen heb ik natuurlijk niet ingepakt, want die moet ik nog gebruiken. "Zullen we gaan?" vraag ik. Anouk knikt. We trekken onze jassen aan en ik pak mijn sleutels. Ik heb besloten dat we naar Matthy gaan lopen. De zon schijnt, dus geen enkele reden om niet even te gaan lopen. Het is toch maar 10 minuten lopen.

Uiteindelijk staan we voor Matthy's huis. Ik zie dat Anouk een beetje zenuwachtig is. "Het is oke, ik heb ze verteld dat je kwam." zeg ik. Anouk moet lachen. "Ik hoop gewoon dat ze me een beetje normaal vinden." zegt Anouk. "Natuurlijk wel! En anders hebben ze lekker pech. Je bent en blijft mijn beste vriendin." zeg ik en ik bel aan.

Robbie doet de deur open. "Hey Jo!" zegt hij en geeft me direct een knuffel. Rob steekt zijn hand uit naar Anouk. "Hi! Robbie van de Graaf! Kom binnen." zegt hij. "Anouk van Maessen, aangenaam!" zegt Anouk terug. Ik loop het huis binnen. Het is zo anders als het zo leeg is. Matthy komt zijn kamer uitlopen. "Jo!" zegt hij en drukt meteen een kus op mijn lippen. "Hey Mat! Dit is Anouk!" zeg ik. Matthy en

Anouk schudden elkaar de hand en we lopen naar de woonkamer. Anouk stelt zich voor aan de andere bankzitters en Raoul zet een kop thee voor ons. We praten met zijn alle even bij en daarna moeten we wel echt verder met opruimen. Gelukkig hebben de bankzitters het meeste al gedaan. We gaan elke kamer af, om te checken of we echt ALLES hebben meegenomen.

Om 19:00 bestellen we pizza, omdat al de kookspullen in verhuisdozen zitten en we hebben absoluut geen zin om te koken. We hebben alles ingepakt wat we in konden pakken. We lopen nog even alle kamers door, om te kijken of we echt alles hebben. Daarna zeggen Anouk en ik de bankzitters gedag. Anouk moet naar huis rijden met de auto en de bankzitters gaan met elkaar in de woonkamer slapen. Ik geef Anouk een dikke knuffel en ze stapt de auto in.

Mijn ouders zitten in de woonkamer. Ik ga voor de laatste keer naast hun zitten. Een Huis Vol staat op de televisie. "Ben je een beetje gespannen Jolie?" vraagt mijn vader. Ik kijk hem aan. "Ja, echt heel erg. Ik kan al een week niet slapen." zeg ik. Mijn moeder moet lachen. "Dat hoort erbij schat. Maar ik weet zeker dat je een hele leuke tijd gaat hebben. En als het echt niet goed gaat, ben je hier altijd nog welkom." zegt mijn moeder. "Dankjewel, jullie zijn de beste ouders die ik maar kan wensen." zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. "Ga maar lekker slapen. Je ziet er moe uit." zegt mijn vader. Ik knik, ik wens mijn ouders welterusten en ik ga op mijn luchtbed liggen. Mijn bed is namelijk al uit elkaar gehaald. Ik durf te wedden dat ik sowieso 2 uur na heb lopen denken, over van alles en nog wat. Uiteindelijk ben ik op wonderbaarlijke wijze in slaap gevallen.

Ik word wakker van mijn wekker. De verhuiswagen komt om 11:00, en ik wil alles gewoon rustig aan doen. Ik sta rustig op, ik neem een douche en ik doe mijn skincare. Ik doe alles zo rustig mogelijk, om stress te vermijden. Daarna pak ik mijn laatste spullen in. Mijn telefoon, oplader, oortjes en sleutels in mijn handtas. Ik loop rustig van de trap af en ik ga aan tafel zitten. Mijn moeder heeft een uitgebreid ontbijt gemaakt, omdat ze weet dat ik dat super lekker vind. Ik praat nog even met mijn ouders en ik eet langzaam mijn ontbijt op, want ik weet dat ik daar nog ruim de tijd voor heb.

Ik hoor dat de deurbel gaat. Ik sta op en ik doe de voordeur open. Matthy staat voor mijn neus. Ik geef hem een kus en ik omhels hem. "Beetje zin in?" fluistert hij in mijn oor. "Met jou altijd." fluister ik terug. Matthy groet mijn ouders en hij schuift aan bij het ontbijt, omdat we nog genoeg overhebben. We horen de verhuiswagen aanrijden en we doen alvast de voordeur open. Ik en Matthy helpen de verhuizers met alle dozen naar beneden tillen. Na 1,5 uur staan alle dozen in de verhuiswagen. De deur gaat dicht en de verhuiswagen. "Tijd om te gaan." zegt Matthy. Ik knik en ik loop op mijn ouders af. "Je moet gaan hè." zegt mijn moeder. Ik knik en mijn ogen worden waterig. Ik had mezelf nog zo beloofd om niet te gaan huilen, maar ik kan mezelf gewoon niet tegenhouden. Ik omhels mijn ouders. "Het komt goed lieverd. Je kan ons altijd bellen als je iets nodig hebt." zegt mijn vader. "Zal ik doen" lach ik door mijn tranen heen. Mijn moeder loopt op Matthy af en omhelst hem.

Matthy's point of view
"Zorg goed voor mijn meisje." zegt Jolie's moeder in mijn oor. "Natuurlijk, als er iets is horen jullie het meteen." zeg ik terug. Ik kijk de moeder van Jolie aan. Ze glimlacht naar mij. Ik schud haar vaders hand en ik en Jolie stappen de auto in. "Heb je alles?" vraag ik aan Jolie. Ze knikt. "Kijk eens naar mij." zeg ik. Jolie draait haar gezicht naar mij toe. Ik pak haar hand vast en ik geef haar een kus. "Het komt goed schat. Ik ben bij je." zeg ik. Jolie knikt en geeft me een glimlach. "Daar gaan we dan." zegt ze. Ik knik en ik rijd de dijk af.

THE END