Hayat Sen Olunca

3 - Okul Çıkışı

Sonunda tanışma süreçleri bitti ve okuldan çıkma saati geldi. Ilk gün olduğu için dersler işlenmedi. Ama yarın dersler başlıyor. Şimdi ise cafe'ye gitmem gerekiyor. Hale'yle okuldan çıkıp otoparka doğru yürümeye koyulduk. Hale bana bugün okulda gördüğü çocuğu hararetli bir şekilde anlatırken arkamızdan sesler gelmeye başladı. Sanırım birileri tartışıyordu. Daha ilk günden ne kavgası bu şimdi? Tam arkamı dönecekken birinin çarpmasıyla yere sırtüstü düştüm.
Kahretsin!
Sırtımın acısını belli etmeden doğrulmaya çalıştım. Ama beceremedim. Aniden biri yanıma gelip elini uzattı. Kafamı kaldırıp kim olduğuna baktım. Ukala çocuk yani Cenk. Sırıtarak bana elini uzatıyordu. Aman ne komik!
Tam o sıra Hale yanıma koşarak geldi. Ama sağolsun dengesini kaybedip o da bu sefer üzerime düştü. Sırtımın acısıyla bir kez daha yere yapısınca;
"Hale! Ne yapıyorsun? diye cırladım.
Hale hala üzerimde;
"Derin! Derin çok özür dilerim canım. Dengemi kaybettim. Canın acıdı mı? Iyi misin?
"Üzerimden kalkarsan daha iyi olacağım Hale" dedim.
Hale hemen üzerimden kalkarak, elini vererek kalkmama yardımcı oldu. Bu arada Cenk elini geri çekmiş, pantolonunun cebine sokmuş hala sırıtarak bana bakıyordu.
"Neye gülüyorsun, komik mi?"
Cenk dudaklarını birbirine batırıp;
"Üzgünüm ama çok kötü düştün. Tamam bu durumda gülünmesi doğru değil ama yapamıyorum işte, anla sende" dedi.
O anda Hale gülmeye başladı. Neler oluyor diye ona bakarken gülüşleri kahkaya dönüştü.
"Hale! Nesi komik bunun?"
Hale hem gülüyor hem de konuşmaya çalışıyordu.
"Üzgünüm Derin ama.. gülmeye devam edip gerçekten kötü düştün. Sonra benim gelip üzerine düşmem daha komik oldu" dedi ve eğilip ellerini dizlerinin üstüne koyarak gülmeye devam etti. -herkesin böyle bir arkadaşı vardır- Onun bu haline dayanamayarak bende gülmeye başladım. Artık Cenk, Hale ve ben gülmeye başladık.
Gözlerim bir anda Utku'yla göz göze geldi. Bu tarafa doğru geliyordu. Elini Cenk'in omzuna koydu ve hala bana bakmaya devam ederken;
"Iyi misin?" Diye sordu.
Artık gülmeyi kesip, kendime gelerek;
"Evet iyiyim" dedim.
Omuz silkerek "peki" diyip Cenk 'e bakış atıp otoparka doğru yürümeye başladı. Şimdi ne desem begenirsiniz?
Hale koluma girerek;
"Canın acımıyor değil mi?" Diye sordu.
Sırtımın acısını az önce gülmekten unutmuşum. Hatırlayınca sızlamaya başladı. Yüzümü buruşturdum. Daha sonra gülümsemeye çalışarak kafamı hayır anlamında salladım. Hale bana inanmayan bakışlar atınca;
"Iyiyim Hale merak etme" dedim ve otoparka doğru yürümeye başladım.
Cenk ve Utku ayrı ayrı arabalara biniyorlardı. Cenk kiraz kırmızısı renginde üstü açık arabaya havalı bir şekilde bindi. Gerçekten kızları etkileyecek bir binişti. Bunu nereden mi anlıyorum? Hemen arkasında duran kızlar ona yiyecek gibi bakıyordu. Ama ben 'ukala' diyerek geçip Hale'nin arabasına doğru yöneldim. Arabaya bindiğim de o sıra Utku arabasını çalıştırdı ve gaza basarak gitti. Hem ukala hemde havalı! Cenk'e doğru baktığım da ise 32 dişini göstererek sırıttı. Bu çocuk sırtımın acısına rağmen gülmemi sağlıyordu.