Ölüm anlık ve geri dönüşü olmayan bir kaçıştı. İşte ölümü cazip kılan şey bir daha geri dönüşü olmamasıydı. Garip ya ölümü korkunç kılan şey de buydu. Ve ben artık geri dönmek istemiyordum.
Şimdi ise geri dönememekten...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.Bölüm : Bilinmeyen
"Bazen hissedersin, bu bilmekten öte bir şeydir." ( Küçük Prens )
Günümüz (Eylül 2023)
"O ses yüzünden uyandım birden. Tahmin et nerde uyandım?"
"Burada uyandın." dedim sessizce. Acaba o kız yüzünden herhangi bir değişiklik olmuş muydu? O kız hepimizin hayatlarını etkileyebilir miydi?
"Ve beni uyandıran bendim. İşte bu biraz garip. Bir şey olmuş olmalı."
O sırada herkesin etrafımıza toplanmış olduğunu fark ettim. Ciddi bakıyorlardı. Çözmemiz gereken ciddi bir sorun vardı. Bu matematik sorusundan daha beter değil mi Aden?
"Belki de gerçekten rüya görmüşsündür!" diye bağırdı Ahlas. İnci de aynı hızla kafasına vurdu Ahlas'ın "Şimdi sırası değil aptal!". Ahlas susmak zorunda kaldı, aynı zamanda kafasını ovuşturuyordu. En azından İnci gerektiği yerde ciddi olabiliyormuş. Olabildiği kadar...
"Şimdi ne yapacağız?" diye sordu Aren Evren'e bakarak.
"İnanın hiçbir şey bilmiyorum. Halen çözebilmiş değilim. Neden orada o kadar uzun kaldım, o kız hayatımızı değiştirecek bir detay mıydı, tekrar oraya gidebilecek miyim, kızı bulabilir miyiz bilemiyorum. Kafam çok karışık. Şimdi uyusak bile nereye gideceğimiz belli değil."
"Uyuyalım." dedi Kayra. "Senin yaşadığın şeyi kabullenemeyiz. Bir kanıt daha lazım. Bakalım nereye gideceğiz. Bunu ancak deneyimleyerek öğrenebiliriz. Unutmayın bu uzun bir uyku olabilir." diyerek ayağa kalktı ve merdivenleri çıkmaya başladı. Ardından hepimiz çıktık merdivenlerden yavaş yavaş. Karşımızda yan yana duran altı tane bitişik oda vardı. İçinde yataktan başka bir şey yoktu, tam söylediği gibi. Heh, hapishane gibi bir havası var ne güzel. Bir de karanlık! Burası benim için yeterince korkunçtu.
"Bir teklifim var." dedim. "Bence yatakları aşağıya taşıyalım. Bu odalar çok korkutucu."
"Ciddi olamazsın! Altı tane yatak var burada. Hepsini nasıl aşağıya indirelim." dedi Ahlas. Yatak taşıma fikri hiç hoşuna gitmemişti.
"İstersen sen taşıma Ahlas biz hallederiz." dedi Aren. Kayra ile birlikte çoktan bir odaya gitmişlerdi bile. Aren de karanlıktan korkuyordu galiba.
Evren "Yok öyle kaçamazsın." diyerek Ahlas'ı kolundan tuttuğu gibi başka bir odaya götürdü. O sırada Aren ve Kayra çoktan bir yatağı götürüyorlardı. İnci de yerinde duramadı. Elimden tuttuğu gibi beni başka bir odaya götürdü. Ardından yatağın başına geçti ve hafifçe kaldırdı. Sonra bana baktı "Hadi ne bakıyorsun tutsana ucundan." dedi. Açıkçası taşıyabileceğimizden şüpheliydim. Yatağın başına geçtim ve birlikte yatağı kaldırdık. Tahmin ettiğim kadar ağır değildi. Taşıyabiliyorduk. Odadan çıktık ve merdivenleri yavaşça inmeye başladık. Biz merdivenlerden inerken erkekler yukarıya çıkmış, ikinci yatakları getiriyorlardı.
