16#Isn't Life Funny?

560 21 8
                                    

*Η αρχή είναι λίγο χυδαία, διαβάστε με δικιάς σας ευθύνη.*

🌹

Zane's POV

Methinks I lied all winter, when I swore, My love was infinite, if spring make it more.
-John Donne, Love's Growth

Με ξεντύνει.

Αργά. Σύροντας κάθε ρούχο πάνω στο δέρμα της. Δεν πρόκειται να βιαστώ. Το έκανα πολύ λάθος παλιά. Αυτήν την φορά θα το κάνω σωστά.

Με αγάπη. Με την μορφή αγάπης που κρατάει, που κάνει τις γρατζουνιές της ψυχής με ένα άγγιγμα να κλείσουν.

Είναι δικιά μου και είμαι δικός της. Και αυτό: είναι δικό μας. Μόνο δικό μας.

Izabella's POV


«Αχ δεν μπορώ να περιμένω...»

Με κοιτάει και μου χαμογελάει. Ειναι ξεκαθαρο πως δεν προκειται να πάει πιο γρήγορα

«Δεν βιαζόμαστε.»

Δεν αλλαζει τίποτα. Ναι η αγάπη είναι ένα βάσανο. Το ξέρω.

Μου βγάζει το σουτιέν. Το εσώρουχο.

Το ανυπόμονο βλέμμα μου συναντά το δικό του, κλειδώνει. Με αφήνει να τον κοιτάζω ενώ τα μάτια του περιπλανιούνται στο σώμα μου πεινασμένα, κτητικά.

Για να δω τι κρατούσε κλειδωμένο τόσο καιρό.

«Αυτός είμαι εγω μικρό μου ψαράκι. Λατρεύοντας σε.»

Τα μάτια μου γλαρώνουν καθώς κυκλώνει τη γλώσσα του γύρω από μια απολαυστική ροζ ρόγα μου. Βυθιζει αυτην την ομορφιά στο στομα του. Το σώμα μου καίει.

Αναστενάζω και γραμπωνομαι από πάνω του. Βρίσκουμε ο ένας τον άλλον. Αρχίζει και την πιπιλαει προσεκτικά.

Μπλέκω τα χέρια μου στα μαλλιά μου και μικροί αναστεναγμοί βγαίνουν από το στομα μου.

«Θεε μου, μου έλειψαν παρα πολύ.»

Στρέφει την προσοχή του στην άλλη ομορφιά. Η αναπνοή μου κόβεται.

«Αχ ναι Zane.»

Έχει περάσει τόσος καιρός. Τόσο πολύς καιρός. Σηκώνει το χέρι του και πιανει τα χείλη μου.

𝙼𝚊𝚏𝚒𝚊𝚜 𝙱𝚘𝚜𝚜 𝙱𝚊𝚋𝚢 𝙸𝙸Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin