Gabrielle (Professor Series #1) ✔︎

SIX

GABRIELLE

I'm busy checking my classmates papers when Ms. Natasha cleared her throat and spoke.

"It's almost lunch time. Aren't you done checking those papers?"

Tumingala naman ako mula sa pagche-check sa papel at tinignan ito bago nagsalita at agad ding ibinalik ang tingin ko sa aking ginagawa.

"I'm about to finish po."

Hindi naman ito sumagot at tinitigan lang ako na hindi ko nalang pinansin pa at muling nag check sa papel na panghuli na. Actually, kanina ko pa yan napansin na patingin-tingin sa akin pero isinawalang bahala ko nalang kahit pa iba ang epekto nito sa akin. Nandito na naman kasi yung pakiramdam na parang sasabog ang puso ko sa lakas ng kabog at the same time ay may kasaling hapdi.

I don't know why I suddenly feel this kind of feeling, but I think I need to visit my doctor one of these days para malaman ko kung ano ang pakiramdam na ito.

If you guys are wondering, I have a personal doctor na hinire ni mama at papa okay? For what reason, well malalaman niyo rin soon but for now ay mag enjoy nalang muna kayong basahin ang kwento ko at baka sa mga susunod na kabanata ay papaiyakin na kayo ni miss author, joke.

"I'm done, miss." Sabi ko dito at inilagay ang mga papel sa kanyang lamesa. Niligpit ko naman ang mga ginamit ko at binigay ito kay ma'am na may kausap sa kanyang telepono.

"Okay, we will be there in 10 minutes." Narinig ko pa ang huling sinabi nito pagkatapos ko kuhanin ang bag ko at lalabas na sana sa pinto ng magsalita ito.

"You'll come with me." Napalingon naman ako sa sinabi nito at para naman akong nabingi sa sinabi niya.

Ano raw? Anong cum with me? Si Miss bastos!

"H-uh? Bakit?" Parang tanga kong tanong na ikinaikot ng mata niya at naglakad papunta sa gawi ko bitbit ang bag nito.

"I don't like repeating myself. Let's go." Bago pa man ako makasagot ay nauna na itong lumabas habang ako naman ay dali-daling sinirado ang office nito at dali-daling sumunod sa kanya.

Hindi naman halatang nagmamadali siya nu?

Hinabol ko naman ito at sinabayang maglakad. Pinagtitinginan naman kami ng ibang estudyante habang dumadaan at paminsan-minsan ay nagbu-bulongan ang mga ito.

Ano naman kaya ang pinagchi-chismisan ng mga ito?

Ilang minuto na kaming naglalakad at pansin ko na papunta yata kami sa labas? Kaya hindi na ako nakatiis pa at tinanong na ito. Ang tahimik niya kasi.

"Ms. Reynolds, saan po tayo pupunta? Hindi po dito ang daan papunta sa cafeteria." Sa sinabi ko ay napahinto naman ito sa paglalakad at eksakto naman na nandito na kami sa labas ng parking lot.

"Who said we will going to eat there?" Bago paman ako makapagsalita ay nauna na itong naglakad at ikalawang pagkakataon ay naiwan na naman ako nitong mag-isa.

Jusko! Ang hilig niya talagang mang-iwan.

Agad naman akong sumunod dito habang kamot ang aking ulo. Nakita ko naman itong binuksan ang pinto ng sports car niyang kulay yellow. Napanganga naman ako sa sobrang ganda nito at kintab na dinaig pa na pinaliguan nang floor wax.

Wow ang ganda! Siguro mahal ang kotse na 'to. Saad ko sa isip ko.

*Beep Beep!