Yüz Yüze

Sarman Kedi

İlk başta hayır senin evine gelmem desemde gelmem için mantıklı nedenler sunarak beni inadımdan döndürdü. Yoldayken ip adresinden bizi bulurlar diye telefonu yere atıp parçaladı sonrasında karakola gittik ve olanları ayrı ayrı odaya alınarak anlattık. Tutanak tutuldu, dava açıldı. Sonrasında Kayra'nın apartmanına geldik. Evi ikinci kattaydı. Bir ikinci kat davası daha yaşamak istemiyordum. Anahtarla kapıyı açtı, hızla eve girdi ve bi an da labtobu alıp yere atıp parçalamaya başladı "napıyorsun" döküldü ağzımdan "ip adresinden bulabilirler, laptoptan randevu almıştım" dedi nefesnefese ayağıyla ezmeye devam ederken.

"Benim için neden bu kadar uğraşıyorsun?" "Tek senin için değil kendim için, ben de artık onların hedefiyim" evi biraz dağınıktı, bej krlentli koyu yeşil geniş koltukta poşetler, sehpanın üzerinde birkaç bardak vardı. Parçalanmış laptobu eliyle topladı ve "hoşgeldin" dedi samimi olmaya çalışarak. Eliyle koltuğa oturmam için işaret verdi. Soğukça oturdum. Rahat değildim. Kayra ağzını araladı "rahatla, sadece bir günlük burada kalacaksın" kafamı salladım

"istersen tabii daha fazla da kalabilirsin" "sağol,gerek yok" evi sonbahar olmasına rağmen yaz havası taşıyordu ama evi renkli değildi,hissiyatı yazı sürdürüyor insanın içine damlatıyordu. "sana bi kahve getiriyim bugün zor şeyler yaşadın kendine getirir biraz" ilk konuşmamızdan daha kibar davranıyordu sanırım beni rahat ettirmeye çalışıyordu. Hafifçe gülümseyerek "olur" dedim. Ben de ayağa kalkıp "yardım edeyim mi" diye sordum. Yüzüme düz şekilde baktı,

umursamadı ve mutfağa geçti,geri oturdum. Biraz umursamazdı. Hâlâ stresliydim ve biraz gergindim, yaşadıklarıma inanamıyordum. Baba travmasından sonra yeni bi travma daha eklenmişti ruhuma. Düşüncelerimden Kayra'nın salona girmesiyle sıyrıldım. Oturdu "bana olayı detaylı şekilde anlat" dedi ve kahvemden bir yudum alırken bir sigara yaktı. Gözlerimiz buluştu ve düz ifadesini bırakıp hafifçe gülümsedi. Gülümseyerek sigarasına odaklandım. Vücudum nikotin istiyordu. Nikotin sanki beni tokatlayıp kendime getirecek gibiydi. Kayra isteğimi

anlarmışçasına kaşlarını kaldırdı. Birkaç saniye sessizlik oldu. Paketen bi sigara çıkardı çakmak yerine ağzında ki yanık sigaraya dokundurarak sigarayı yaktı, bana uzattı. Hafifçe gülümseyerek "misafirlere ikramımız" dediğinde sigaradan bir yudum aldım. Dinlenmek istiyordum ama Kayra'da haliyle öğrenmek istiyordu. Olanları detaylı anlattım, sakince beni dinledi. Kayra ağzını araladı "Vay pislik herif, şeytanın aklına gelmez." "pisliktende öte" Dedim

"mayıştığını, halüsinasyon gördüğünü ve kiraz sapı çayı içtiğini söyledin. Bence kirazsapı çayının içine ilaç kattılar" aslında aklıma bu hafiften gelmişti. "Evet,olabilir" dedim kafamı sallayarak. "planlamışlar" "evet Kayra, ama cezalarını çekecekler" "ben bundan tam emin değilim. Ülke de ki adalet sistemini biliyorsun ama umarım" "umma, bana yardımcı ol" dedim biraz sinirle. Sinirlerim bozulmuştu. "olacağım zaten" dedi sinirimi umursamayarak. "ya gelirlerse ya bizi bulurlarsa" "polisler koruma yollayacaklarını söylediler" "ip adresinden bulmayı bilmiyorlardır" "Aykan biliyordur olmadı internetten öğrenirler. Her şekilde bizi bulmaya çalışıyorlardır. her ihtimali düşünmeliyiz" dedi Kayra.

Bardakları mutfağa getirirken salonu incelemeye başladım. Geniş bir balkon vardı. Salon kapısından doğru odalara baktım. İki oda yanyanaydı,iksinde de yatak vardı. Sanırım tek yaşamıyordu. İncelemeyi Kayra salona girdiğinde bıraktım. Koltuğa oturdu. Ağzımı araladım "tek mi yaşıyorsun" " bir arkadaşımla yaşıyorum" kafamı salladım. "Elis sen dinlenmek istersen oda da yatabilirsin" "iyi olur" dedim. Bir yandan tanımadığım birininde kalmak garip geliyordu.

Ayağa kalkarken "daha yeni mi akıl ettin demeye çalışıyorsun" dedi yarı ciddi yarı alaylı şekilde. Dümdüz Kayra'ya baktım. Odasına girdik, lacivert yatak örtülü yatağa oturdum. Teşekkür ettim "önemi yok, İyi uykular" diyip odadan çıktı. Kendimi yatağa boyluca bıraktım. Derin bi nefes verdim. Hâlâ yaşadığım garip şeylerin etkisindeydim. Tavana gözümü çevirdiğimde yine uçuşan şefaf şeyler görüyordum. Artık korkmuyordum. Korkulara ve acılara resti çekip kendimi deniz kokulu rüyalara bırakmak istiyordum. Ruhumun gökyüzü kadar hafifleşmesini istiyordum.