Chapter 32

264 3 0
                                    

Jean Xyrill POV

"How's your feeling, Jen?"masuyong tanong ko rito. I don't know if how months have been past when we lost our mother

"I'm hungry."naka ngusong reklamo nito

"Let's just wait, Axel he already coming here." I told her but she just made face that makes me confused

"I want it now, Ate Je." salubong ang kilay na wika nito

"What do you want? I'll get it for you." agad na turan ko rito ng mapansing tila naiiyak na ito

"Anything, Ate Je." now she's happily smiling agad. I just give her a small smile before I stand up and make my way on the kitchen to get her something to eat

Because she's pregnant I only get some healthy foods and some fruits and a glass of milk and water

"What's that?" salubong ang kilay na tanong nito ng makita ang hawak kong tray kung nasaan ang pag-kaing kinuha ko para sakanya

"Foods?" I answered hesitately

"I don't want that."reklamo nito

"I thought you're hungry?" nagtatakang tanong ko rito "Saka sabi mo kahit anong pagkain." I added

"But, I don't want that." hindi ko maiwasang mataranta ng mapansin ang dumaloy na luha sa pisngi nito

"H-hey... don't cry. I'll just get you other foods."tahan ko rito saka muling tumayo at nag punto ng kusina para kumuha ng bagong pagkain niya

"Jean?" agad akong napalingon sa may pintuan ng kusina ng marinig na may nagsalita mula rito

"Thanks gad your here." naka hingang maluwag na bulalas ko ng makita si Axel may hawak hawak itong paper bag

"Why? What happened? You seem relief for something when you saw me." he asked confusedly

"Jen, want something to eat nung binigyan ko naman siya ayaw niya. Then she start crying I don't know what food I should give to her." I explained

"I'll take care of it, Jean don't worry." I just thank him before I left him there

"What are you doing here?" I coldly ask to Liam when I saw him in our garden backyard

"Visiting you." he said with happy smile

I just coldly stared at him. Ignoring the fast beat of my heart just by seeing him

"And I want to see you.." He added full of emotion that I don't want to believe because I don't want to be hurt again by him

"But I don't want to see you." I know my words are harsh but I can't stop my mouth telling those words afterwards I'm going to regret it

"Darating din yung araw na magiging mutual feelings tayo."

"That's will not gonna happen." I expressionless said.... Our feelings is already mutual for a long time ago.. I'm just scared to admit it.

"Edi gagawin ko na lang lahat para mangyari yun." pagpupumilit nito.

I was planning to leave him when he hold my hands to stop me

"Wala na ba talaga akong chance sayo?"umaasang tanong nito

" Please answer me honestly, Jean kahit anong sagot mo tatanggapin ko na... rerespetuhin ko."dagdag nito

"Why asking me that now?Nag-sasawa kana?"instead of answering his questions and ask him instead

"I just want to know if I still have the reason to stay here or not. Babalik na ang magulang ko sa probinsya at pinag-iisipan kong sumama na lang din sakanila sa pag-uwi kung wala naman na talaga."wika nito na ikinatigil ko

"Kaya sagutin mo Ako ng totoo, Jean. May pag-asa pa ba Ako o wala na? Dahil kung wala na. Wala na din naman akong rason para mag stay pa rito."wika nito

"Pano ang pag-aaral mo dito? "tanong ko umaasang mababaling ang attention dito

" Hindi Yan ang sagot sa tanong ko, Jean and about my studies kaya ko Yung ituloy sa probinsya namin dahil may Unibersidad naman ruon."

"Jean, I'm waiting for your real answer to my question."Hindi ko maiwasang mapa lunok habang titig na titig sa mga mata nito

"Do I still have a chance to you?"

"You still have."mahinang sagot ko rito

"But you can't blame me right? I don't want to be hurt again caused by you." mariing kagat ko ang ibabang labi ko

"I'm scared, Liam... I love you.. you're the first and maybe last man in my life."I honestly told him

" Just give me a chance to prove myself again to you, Jean. Hindi ko na yun sasayangin. Hayaan mo akong burahin ang takot dyan sa puso mo na ako din naman ang dahilan."napa pikit na lang ako ng masuyong hinawakan ako nito sa pisngi

"Mahal na mahal kita, Jean hayaan mo akong iparamdam at patunayan yun sayo."Puno ng sinseridad ang boses nitong wika

I nod at him "Don't hurt me again, Liam." I murmured

"I won't. You'll never regret it giving me the second chance." I just closed my eye when I felt his lips against mine

I answered back his kiss with the same emotions...

"May label na ba kayo?" agad akong napa mulat ng mata at wala sa oras na naitulak ko palayo sa'kin si Liam ng may marinig na nag-salita

"Yes, He's already my boyfriend." sagot ko kay Jen

"Mabuti naman akala ko mauuna pang lumabas ang babies namin ni, Winter kaysa sa label niyo." natawa na lang si Liam sa sinabi ni Jen tinaasan ko ito ng kilay

"Natakot ata ang, Ate mong baka hindi na ako makita." pabirong wika nito inirapan ko na lang siya

"May Plano kang umalis?" takang tanong nito

"Wala! Syempre hindi ko pwedeng iwan ang, Ate Jean mo baka may manligaw na iba. Ihahatid ko lang talaga sila." hindi ko napigilang sikuin ito sa sikmura

Hindi naman pala aalis kung ano ano pang sinabi niya na nag pa kaba sa'kin. Gusto lang ata akong paaminin eh

"Sakit ah parang hindi mo sinabing mahal mo Ako." naka simangot na reklamo nito na hindi ko na pinansin

"Ayan kasi deserve mo yan." natatawang wika ni Jen napailing na lang ako ewan ko dyan pero nitong nakaraang buwan gustong gusto niyang nakikitang nasasaktan o na bwibwisit si Liam

"Axel, ah huwag kang magugulat pag labas ng mga anak niyo kamukha ko, mukhang ako talaga pinag lilihian ng Asawa mo."wika ni Liam Hindi ko makita ang reaction nito dahil nakayakap ito sa'kin mula sa likod pero sigurado akong naka ngisi siya ngayon

"Huwag kang umasa, Liam sadyang nakaka asar lang yang mukha mo."naka ngising wika pabalik ni Jen rito habang si Axel ay napa iling iling na lang

"Kailan pala due date mo, Jen? Para alam ko kung kailan dahil nag tatanong si, Raven para daw maka uwi na sila." biglang wika ni Liam rito

Ilang buwan na din ng kailangang umalis ni Raven dahil nag kasakit ang Papa nito at kailangang dalhin sa ibang bansa para duon maipagamot at dahil masyadong nasanay si Jess na magkasama sila sumama ito at pareho nilang pinag patuloy ang pag-aaral ruon...

"Uuwi daw sila this week kasi next week na due date ko." masungit na sagot nito.

"Sungit mo naman pinapatanong ng lang ni, Raven eh."

"Paki mo ba? Eh naunang nagtanong si, Ate Jess."

" Tara na sa loob."Aya ni Axel rito mukhang napansin nitong talagang nag sisimula ng mapikon si Jen

Nang kaming dalawa na lang ni Liam ang natira dito sa garden ay agad ko itong hinarap at kinurot sa beywang

" aww!! Jean masakit!! "reklamo nito

"Alam mo na ngang buntis si, Jen pinatulan mo pa."panenermon ko rito " Bawal siyang stressin lalo na ngayong malapit na siyang manganak."

"Naku, Liam ah pag may hindi hindi magandang nangyari sa kapatid ko at mga pamangkin ko dahil sa pamimikon mo kay, Jen lagot ka sa'kin."may babalang wika ko rito saka siya iniwan duon at naunang pumasok sa loob....

Laurel Trio:THE BADASS SISTERS (🌹)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon