Revenge | Hyunlix

FİNAL

Evet evet beklenen son geldi. Bu maraton ilk yazdığım ficleriden olduğu için bazen sacmaladığımı düşündum.
Neyse umarım daha yeni ficlerle karşınıza gelirim. İyi okumalar dilerim yazım hatası olursa affedin

Her şey sanki normale dönmüştü. Artık dayım yoktu. Şiddet uygulayan kimse yoktu. Her gece sokak aralarından kaçmıyorum. En önemlisi Max ve Rosé yengem mutluydu. Huzurlu bir yaşam yaşıyorduk. Chan hyung ve changbin hyung ayarladığı evde kalıyorduk hala sanırım burası bizim evimiz olmuştu. Jeongin ile kaynaşmış baya baya arkadaş olmuştuk. Üniversite bitmiş yaz tatiline girmiştik. Herşey çok güzeldi. Tamda hayal ettiğim bir hayal. Taki onları özleyene kadar. Bu aralar aklımdan hiç çıkmıyorlar. Her gece rüyamda onları görüyordum. Her seferinde yongbok'um çok az kaldı yavrum kavuşucaz diyordu. Buda neydi şimdi. Şahsen bende bilmiyorum. Ve hwang evet onunla barışmıştık. Hatta baya baya konuşuyoruz. Bazen bizim eve gizli gizli gelip saatlerce oturuyorduk. ona baktığımda Ona karşı biseyler oluyordu. Bilmediğim bir duygu.
Bunun adı aşktı. Evet evet sanırım ona aşık oldum. Bilmiyorum karışık duygular içerisindeyim. He bu aralar yengem sanki benden gizli birşeyler yapıyormuş gibi hissediyorum. Yine kendi düşüncelerime dalmış yatakta yatarken. Camın vurma sesi ile sıçradım.
Evet Hwang gelmişti. Elinde poşet ile balkonun kapısını açtım."Hele şükür kaç saattir vuruyorum" dedi. "Dalmışım kusura bakma"."önemli değil hani gidelim"."ha nereye"."biraz kafa dağıtmaya senj güzel bı yere götürmek istiyorum"dedi sırıtarak "iyi peki"diyip balkona çıktım. Merdivenlerden yavaşça indik ve hyunjinin arabasına doğru yürümeye başladık. Cebinden arabasının anahtarını çıkardı ve kapıyı açtı. Kapıyı açtım ve sessizce ön koltuğa oturdum. Hyunjin poşetleri arka koltuklar koydu ve oda şoför koltuğuna oturdu. Arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı.

Kaç dakikada geçti bilmiyorum belkide on yada otuz hala arabadaydik. "hyunjin nereye gidiyoruz"dedim."çok az kaldı hatta geldik" araba durunca etrafa bakınmaya başladım. Bizi tepeye getirmişti. Ama bu tepe ayrı bir güzeldi. Arabadan indim ve sessizce yürümeye başladım. Hyunjin poşetleri hızlica alıp yanıma geldi. "Biraz kafa dağıtmak istedim iyi yapmış miyim" onun gözlerinin içine bakarak "evet evet " diyip gülümsedim oda bana gülümsedi.Ayh çok güzel gülüyor. Kızardığı hissedip bankardam birine oturdum. "Hay ananı Felix ben telefonumu unutmuşum arabada gidip alıp geliyorum" "peki" diyip hızlıca gitti. Kafamı yukarı kaldirdim ve yıldızlara bakmaya başladım. O an arkamdan gelen seslerle arkama baktım. Kafa silah dayıyordu. Ben ise olayı soku ile ayaklandim.
"Rosé yenge?" Elinde silah vardı
"Üzgünum Felix çok üzgünüm" dedi. Neyden bahsediyordu. O sırada mutlu mutlu gelen hyunjin gördü bizi
"yenge iyi değilsin birak şunu!"
"HEPSİ O ANNEN YÜZÜNDEN"
"NEYDEN BAHSEDİYORSUN YENGE"
"ONUN YÜZÜNDEN KOCAM ÖLDÜ BENİM"
"YENGE DAYİM SANA ŞİDDET UYGULUYORDU SACMALAMA"
"KIZIMI ORTAYA ATTİ O ŞEREFSİZ"
"KİM ATTİ ORTAYA"
"HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN FELİX SENDEN NEFRET EDİYORUM"
işte o zman hayatım durmuştu. Ve o ses ile yankılandı her yer

Hyunjin'den
hiç birşey anlamıyordum sadece Felix ve yengesi Rosé ile kavga ediyordu ama siktir yengesini elinden silah vardı.Hizlı adımlarla yaklaştım onlara
"HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN FELİX SENDEM NEFRET EDİYORUM"
O an Felix duraksadı. Ne dediğini anlamaya çalışıyorduki
Yengesi daha dayanamıp sıktı. O an felix'in bedeni yere düştü. Ne yaşadığını anlatmaya çalışırken Kosarak yanına geldim.
"HAYIR HAYIR HAYIR" elimle vurulduğu yeri bastırmaya başladım.
"H-Hyunjin"
"FELİX HAYİR HAYİR HAYİR ÖLMENE İZİN VEREMEM HAYİR HAYIR"
"H-hyunjin seni seviyorum" gözlerini yumdu. TÜM HAYKIRIŞIMLA BAĞIRMAYA BAŞLADIM. "Felix hayır hayır hayır aç gözlerini" gözlerimde yaşlar akıyordu. O an cansız bedenine sarılmaya başladım

İki yıl sonra
Hyunjin'den

İki yıldır yoktu. Herşeye sona ermişti. O gülen yüzü gözleri çilleri dudakları herşeyini özlamiştım. Her gün mezarını ziyaret ediyordum ama içimdeki ateş hiç sönmüyordu. O gece yengesi vurmuştu gözlerimin önünde.bana o gece seni seviyorum demişti. Oysa ben o gece orada öpücüktim. Ben orada sadece cansız bedenine sarılıp saatlerce ağladım.
Elimle Felix'in toprağını severken sanki onu seviyormuş gibi hissediyordum. Kafayı yiyorum sıyırdım. Yengesi onu vurduğu için hapise girmişti. Ve yengesinin bahsettiği kışı ise ikinci dayısı idi. Felix çok zor şartlardan geçmişti.hep içi kan ağlıyordu ama yinede gülmek istiyordu. Üniversiteye hazırlık yapmıştı onca ama kader alıp gitmisti

Ben hwang Hyunjin ve sana söz veriyorum Felix bu hayatı senin için devam ettireceğim sen olmasan da sana hep seni seviyorum diyeceğim

Evet biraz kötü oldu angst yapmak istedim sonunu yeni bir ficte görüşmek üzere sağlıklı kalın HYUNLİX ile kalın