Bugün bir şekilde yine çıkıp Sana' nın aylardır göstermek istediği evindeyim. Sana, her zamanki gibi gülümseyerek bana bir şeyler anlatıyor ve ben de her seferki gibi hevesle dinliyorum. Sanki beni etkisi altına almış gibi
Anlatırken hal ve hareketleri o kadar tatlı geliyor ki sürekli onu çekip bu kadar tatlı olma demek istiyorum ama aynı zamanda böyle yapmasını istiyorum çünkü bu ona has bir şeydi.Bende çok farklı duygular uyandırıyor, beni büyülüyor. Hep onla olmak ve onu kollarımın altında tutmak istiyorum. Ona karşı kimseye hissetmediğim duygular var. Aşk, şefkat ve arzu...
Ama kaybetmekten korkuyorum, sonuçta bunca zaman tek kazandığım şey o değil miydi? Gitmesini istemiyorum ama böyle kalmak da istemiyorum, sanırım olacağı ne olucaksa her şeyi bir an önce yapmalıyım. Pişman olmamak için.
Anlatmayı bitiriyor, artık çok konuştuğu için olsa gerek suyu alarak yudumluyor. Ben de koltukta otururken dizlerimin üzerinde hafifçe hareket ediyorum ona doğru.
Çok güzel gülüyor, dayanamıyorum ve "Biz rahibelerde günahkarız, biliyor musun?" diye mırıldanıyorum iyice yakın olduğumuz zaman.
Kaşlarını çatıyor, sanırım ne demek istediğimi anlamıyor ama ben ona nazaran elimi saçlarında gezintiye çıkarıyorum. Olduğu yerde kıpırdanıyor. İçimde bir yerlerde hadi diye söyleniyor bir yanım, yap ne yapacaksan diye.
Hafifçe üzerine doğru eğiliyorum, oysa biraz geriye doğru duruyor. Çok sürmüyor, aramızdaki mesafeyi kapatmaya çalışıyorum ve o da anlamış olacak ki kapatmak istiyor. Kalbim bu sefer gereğinden fazla hızlanıyor. En sonunda dudaklarımız buluştuğunda ruhlarımız huzur buluyor.
Ellerimi saçlarında gezdirirken o da ellerini belime yerleştirip koltuğa uzanırken beni üzerine doğru çekiyor. Yutkunuyorum ve o dudaklarını deli gibi hareket ettiriyor bense acemi de olsam ona ayak uyduruyorum.
Nefesimiz tükeniyor, geri çekiliyoruz. Bakışlarımız konuşuyor sadece. Minnettar bir şekilde bakıyorum ona. O, beni bu dünyadan kurtarıp kollarına alıyor ve dudakları bedenime ilaç gibi geliyor.
Kısa süre sonra dudaklarını dudaklarımla tekrar buluşturuyor.-end-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dead girl walking | sahyo
FanficJihyo; yirmi birinci yüzyılda hâlâ dinine çok bağlı olan bir ailede, rahibe olarak yaşamaktan sıkılmıştı. Ruhu ölüden farksızdı kendince. Sana ise her haftasonu kiliseye gelirdi.