ကိုကိုအမုန်းမှ လွန်၍

part 33

'' ဝိုး... အနံ့လေးက မွှေးနေတာပဲ.''

ရှောင်သခင်လေး တောင်းဆိုချက်အရ စားဖိုမှုးကို ထိုင်းစတိုင်
သဘော်သီးထောင်းလေးကို လုပ်ပေးရချင်းပင်..

ပုဇွန်ငါးပိနံ့ လေးက သင်းပြီး မွှေးနေတာကြောင့် စားပွဲမှာတောင် ထိုင်မဆောင့်နိုင်တော့ဘဲ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ

ဟိုလှုတ် ဒီလှုတ်နဲ့ ဝင်ရှုတ်နေတဲ့ ရှောင်ကျန့်ရယ်ပါ..

'' ချဥ်ငံစပ်လေး ထောင်းပေးနော်..''

'' သခင်လေး ဖြစ်ပါ့မလား ရိပေါ် က စားတာ သိလို့ဆူခံ နေရအုံးမယ်''

'' ဦးလေးချန်ကလဲ သူ့ကို ဘာလို့ဂရုစိုက်ရမှာလဲ ကိုယ်စားချင်လို့ စားတာပဲ..''

ကိုယ်ဝန်လရင့် လာလို့ ချဥ်ချင်းတက်ပြီး အချဥ်အငံ တောင်းတာကတော့ ဓမ္မဒါပါလေ..

ဒါပေမဲ့ အလွန်အကျွံစားလို့တော့ ဖြစ်မယ်မထင်..

သူ့ရှေ့ အသုတ်လေး ရလာတော့ တစ်ကယ့်ကို စားချင်စရာ..

အပ်မှိုလေးနဲ့ ပုဇွန်လေးကိုမှ သဘော်သီးလေးနဲ့ ရောထိုင်းထားပြီး အပေါ်မှာ သံပါရာသီးခြမ်းလေးတောင် အလှဆင်ထားသေးတာ..

ပုံမှန် ဆိုအစပ်သိပ်မစားနိုင်တဲ့ ရှောင်ကျန့် က သွေးသားရဲ့ တောင်းဆိုမှုကြောင့် တစ်ရှူးရှူး တစ်ရှဲရှဲနဲ့ တစ်လှုတ်ပြီး တစ်လှုတ်ကို အားရပါးရ စာနေတယ်..။

'' ဦးလေးချန် နောက်တစ်ပွဲလောက် ထပ်လုပ်ပေးအုံး..''

စပ်လို့နဲ့ တူတယ် လျှာလေးထုတ်ပြီး လက်လေးနဲ့ ယက်ခပ်နေသေးတယ်။

'' သခင်လေး အရမ်းစပ်နေရင် ထပ်မစားနဲ့တော့လေ..''

'' ကျွန်တော် စားလိုမဝသေးဘူး..''

အလိုမကျစွာ ဆူပုတ်နေတာနဲ့ပဲ နောက်တစ်ပွဲ ထပ်လုပ်ပေးရတယ်။

နောက်တစ်ပွဲ စားဖို့ ရှောင်ကျန့် မှာ လျှာလေးသပ်တုံးရှိသေးတယ် ရိပေါ် ရောက်လာတာနဲ့ ..

မသိသလို ကိုယ်ရှိန်သတ်ထားရသေးတယ်..။

အနံ့ပျင်းတဲ့ ငါးပိအနံ့ကြောင့် ထင်တယ် ရိပေါ် ထမင်းစားပွဲထိ ရောက်လာတယ်။