Ik lig in mijn bed te woelen en te draaien. Ik probeer mezelf echt rustig te houden, maar ik kan gewoon niet slapen. Ik lig echt al uren wakker voor mijn gevoel. Ik kan dat gevoel niet bevestigen, want ik heb geen klok in mijn kamer hangen, en ik heb mijn telefoon kapot gesmeten. Ik blijf maar nadenken en ik kan mn hersenen gewoon niet uitzetten. Dan opeens krijg ik een idee. Ik ben bijna overal in dit huis geweest, maar ik heb het zwembad nog niet uitgetest. Ik ben trouwens niet in de kamers van de jongens geweest, maar daar hoef ik ook niet te komen. Ik wil niet eens weten welke spullen daar allemaal liggen. Zal ik het zwembad uittesten? Ik kan wel tegen een beetje kou. En het begint zomer te worden, dus zo koud zal het ook weer niet zijn. Dit is echt het aller domste en meest debiele idee wat ik ooit heb bedacht, maar ze denken toch allemaal al dat ik niet goed bij mn hoofd ben. Wat kan mij dat nou weer schelen. Ik zit niet opgescheept met hun, zij zitten opgescheept met mij. Nu ik dit idee in mn hoofd heb, gaat hij er niet meer uit ook. Let's go!
Ik spring mijn bed uit en ik trek mijn kast open. Ik pak mijn Calvin Klein bikini en ik trek hem aan. Ik doe mijn deur open en ik loop zo voorzichtig en zo stil mogelijk naar beneden. Het probleem is dat de jongens zowel boven als beneden slapen. Matthy, Milo en Koen slapen boven, en Robbie en Raoul slapen beneden. Ik loop muisstil de trap af. Ik weet precies hoe ik dat moet doen, omdat ik het thuis ook altijd doe als ik wegloop van huis. Ik loop door de woonkamer en ik pak de sleutel van de tuindeur van de tafel af. Ik doe langzaam de tuindeur open en ik glip met mijn lichaam door het kiertje. Als ik buiten sta doe ik de tuindeur weer dicht en opslot, zodat niemand weet dat ik weg ben. Ik loop op mijn tenen naar het zwembad.
Als ik ben aangekomen, leg ik de sleutel van het huis op een van de ligbedjes. De lampjes van de tuin en het zwembad staan aan. Ik neem een grote hap met adem. Ik ben achtelijk, niet goed wijs, en vooral gestoord. En alsnog ga ik dit doen. Het motto van mijn vader, You Only Live Once. Zonder ook maar een beetje na te denken duik ik het water in. Verassend genoeg is het water niet eens zo verschrikkelijk koud. Ik zwem een paar baantjes in het zwembad en ik duik meerdere keren onder water. Ik heb echt de tijd van mijn leven. Een nachtduik is dus toch niet zo verkeerd.
Ik kom weer boven water en ik haal mijn haren voor mijn gezicht vandaan, tot er opeens een fel licht in mijn ogen schijnt. Ik haal mijn handen uit het water en ik bedek mijn ogen. "Ja, gesnapt." hoor ik een bekende stem zeggen. "Rot op!" zeg ik terwijl ik de persoon probeer nat te spetteren. Het licht gaat uit en ik kijk op. Matthy staat tegenover me. "Je bent je handdoek vergeten." zegt hij en hij gooit de handdoek op een ligbedje. "Wat doe jij hier?" zeg ik. "Dat kan ik beter aan jou vragen. Je ligt om 01:45 in een ijskoud zwembad." "Hoezo? Ik was toch niet goed wijs?" zeg ik en ik klim het zwembad uit. Ik loop op Matthy af en ik ga tegenover hem staan. "Dit is niet alleen jouw huis, Matthyas. Ik woon hier ook, wat betekent dat je met me opgescheept zit." Ik kijk hem diep in de ogen aan, zodat ik het zo ongemakkelijk mogelijk voor hem maak. Ik zie dat Matthy niet weet waar hij heen moet kijken. "Misschien moet je even afkoelen." zeg ik en ik duw hem zonder dat hij het verwacht naar achteren, het zwembad in.
Ik zie hem naar achteren vallen en ik begin te lachen. Matthy zwemt direct naar boven en begint te hoesten. "Kutwijf!" zegt hij. Ik sta nog steeds te lachen. "Hoe trap jij in zulke makkelijke dingen?" zeg ik. "Moet jij zeggen." zegt Matthy. Matthy zet af en weet precies op tijd mijn hand te pakken. Ik verlies mijn evenwicht en Matthy trekt me vol het zwembad in. Dit keer ben ik het die half hoestend naar boven zwemt. Matthy begint kei hard te lachen. "Die krijg je terug!" zeg ik en ik spring vol op hem. Matthy wordt onder water gedrukt, maar op een of andere manier belanden mijn bovenbenen op mijn schouders. Matthy staat op en ik zit op zijn schouders. "Mat, niet doen. Alsjeblieft niet doen!" zeg ik lachend. "Ik dacht dat jij gestoord was?" zegt Matthy en hij laat me vol naar achteren vallen. Matthy begint weer keihard te lachen. "Klootzak." roep ik als ik weer half op adem kom. "Wat zeg je?" zegt Matthy. Hij pakt me van achteren bij mijn heupen en begint me te kietelen in mijn zij. Ik kan niet stoppen met lachen. "Mat, stop!" zeg ik lachend. Matthy draait me om en blijft doorgaan met kietelen. "Wat zei je?" zegt Matthy. Ik moet nog steeds lachen. "Oké, oké, ik neem mijn worden terug!" zeg ik lachend. "Weet je dat zeker?" zegt Matthy. "Ja heel zeker!" zeg ik lachend. Matthy stopt met kietelen. Ik kijk hem aan in zijn blauwe ogen. Hij kijkt in die van mij. Ik heb geen idee wat ik moet doen in deze situatie. Ik leg mijn hand in zijn nek en ik kom met mijn hoofd langzaam dichterbij. Op een of andere manier verlang ik naar hem, naar zijn aandacht. Ik zie dat Matthy hetzelfde wilt als dat ik wil. Ik trek hem dichter bij, ik sluit mijn ogen en ik zoen hem op zijn lippen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geniet van dit moment. Uiteindelijk open ik mijn ogen. Ik zie dat Matthy me aankijkt met een glimlach. Ik rust mijn hand kort op zijn borst. Ik kijk hem weer aan en ik verlaat het zwembad. Ik gris de handdoek van het ligbed af. "Thanks voor de handdoek!" zeg ik en ik loop weg.
Matthy's point of view
"Thanks voor de handdoek!" zegt Luna terwijl ze weg loopt. "Aah kom op!" zeg ik terwijl Luna lachend weg loopt. Ongelofelijk. Ik kan nog steeds niet geloven wat er net is gebeurd. En hoe is het überhaupt gebeurd? Ik maakte gewoon lol met haar, en toen zoende ze mij. Niet dat ik het verkeerd vond, dat zeker niet. Maar misschien moet ik nu wel even naar binnen gaan. Aangezien ik nu alleen in het zwembad lig, en zonder Luna is het niet leuk. Ik klim uit het zwembad en ik neem de sleutels van het huis mee naar binnen, die Luna op een van de ligbedjes heeft gelegd. Ik loop rustig naar binnen en ik doe de deur op slot. Ik loop de trap op naar mijn kamer. Ik trek mijn natte kleren uit en ik leg ze op de verwarming. Ik trek droge kleren aan en ik ga direct in mijn bed liggen.
JE LEEST
Hopeloos Verloren
FanfictionDe 19 jarige Luna is weggelopen van huis. Ze woont met haar moeder en stiefvader, maar ze heeft een enorme hekel aan haar stiefvader. Ze loopt het huis uit om even een wandeling te maken door het bos, maar Luna komt niet meer thuis die avond. Waar z...