Hopeloos Verloren

Woede

Luna's point of view
Heel mijn hoofd staat in het teken van woede. Ik ren de trap op, naar de kamer van Koen. Ik loop zijn kamer binnen en ik haal zijn hele kamer over hoop. Ik weet dat Koen spullen van me heeft. Dat heeft Matthy verteld. Ik gooi zijn kleren door zijn hele kamer heen, ik gooi zijn matras van zijn bed af, opzoek naar mijn spullen. Uiteindelijk vind ik mijn vape. Ik zie al direct dat ie gebruikt is, klootzak van een Koen. Uiteindelijk vind ik mijn dagboek onder zijn bed. Hoe durft hij. Ik trek nog wat spullen uit zijn lades en ik sla zijn spiegel in zijn badkamer kapot. Ik heb toch geen manieren, dus waarom zou ik me dan gedragen. Ik heb nu wel genoeg gedaan. Ik trap mijn vape kapot en ik loop zijn kamer uit. Zijn deur laat ik dicht, gewoon voor het verrassingseffect. Ik loop daarna mijn kamer in. Ik pak mijn boek en ik begin met lezen, afwachtend tot Koen mijn kamer binnen stormt.

Koen's point of view
Ik loop de trap op om mijn kamer in te gaan. Ik moet nog een paar dingen doen voor school. Ik kijk op als ik mijn kamer binnen loop. Mijn ogen worden groot en mijn woede komt direct naar boven. Ik loop mijn kamer uit en ik loop naar die van Luna. Wtf? Sinds wanneer zit het slot aan de kant van haar kamer? Die vieze Matthy heeft hem zeker omgedraaid. Fucking simp. Ik heb geen andere keuze. Ik trap met al mijn kracht tegen de deur van Luna aan en ik loop naar binnen.

Matthy's point of view
Ik en Milo zitten nog aan de eettafel. Milo zit met zijn oortjes in Netflix te kijken, Raoul is in zijn kamer en Robbie kijkt tv. Ik scroll rustig op instagram, even kijken of er nog iets belangrijks is gebeurd vandaag. Dan hoor ik opeens een knal vanaf boven komen. Koen begint te schreeuwen. Robbie en ik kijken op. "Wat de fuck is dat?" zegt Robbie. "Geen idee, maar het klinkt niet goed in ieder geval." zeg ik en ik sta op. Robbie volgt me naar boven. Koen zijn kamerdeur staat open, maar het geschreeuw komt uit Luna's kamer.

Luna's point of view
Koen trapt mijn deur open en stormt binnen. "Wat ben jij een kankerhoer zeg. Hoe ziek ben je om mijn fucking kamer over hoop te halen!!" schreeuwt hij. "Ten eerste, jij begon. Je hebt mijn vape gebruikt en mijn dagboek gestolen. Ten tweede, ik dacht dat jij manieren had? Ook geen opvoeding gekregen blijkbaar." zeg ik terwijl ik doorlees in mijn boek.

Matthy en Robbie komen dan ook mijn kamer binnen. "Wat de fuck gebeurde er net?" zegt Rob. "Deze slet heeft heel mijn kamer overhoop gehaald!" zegt Koen. "Ik dacht nog zo dat jij manieren had." zegt Matthy. "MAT HOU JE BEK!!" schreeuwt Koen. "Koen vergeet wel het detail te vertellen dat hij mijn dagboek en mijn vape heeft gestolen." zeg ik, terwijl ik opkijk van mn boek. "Je hebt wat gedaan?" zegt Robbie. "Koen dat kan echt niet. Dat is privacyschending!" zegt Matthy "Oh, dus jullie vergeten het feit dat ze door mijn hele kamer is gegaan?!" zegt Koen. "Weet je waarom ik dat heb gedaan? Om mijn spullen terug te pakken die JIJ van mij gejat hebt!" zeg ik. "Je had nooit aan mijn spullen mogen zitten. Had dan op zijn minste gevraagd om een trekje, in plaats van dat je mn vape opmaakt!" zeg ik. "Jij rookt?" zegt Robbie. "Ja, is dat een probleem dan?" zegt Koen. "Nee, ik zeg alleen dat je niet wijs bent." zegt Robbie die de kamer uit loopt.

"Jij gaat die rotzooi opruimen." zegt Koen die me aankijkt. "Pff, mocht je willen." zeg ik. "Laat me je niet overhalen." zegt Koen. Hij stapt op me af en grijpt me bij mijn haren. "Koen jonge, doe fucking normaal!" zegt Matthy, die Koen van me wegtrekt. Matthy is echt vele malen sterker, en trekt Koen zo van me weg. "Wat ben jij een simp zeg. Als je haar wilt neuken kan je het ook gewoon direct zeggen." zegt Koen, die mijn kamer uitloopt. Matthy rolt met zijn ogen.

"Sorry van Koen. Wat een klootzak." zegt Matthy die mijn deur dicht doet. "Nee joh. Ik ben hem nu wel gewend." zeg ik. "Gaat het verder goed?" vraagt Matthy aan mij. Ik knik. "Ik ben oke, echt waar." zeg ik. "Mag ik iets vragen?" zegt Matthy. "Natuurlijk!" zeg ik, terwijl ik op bed ga zitten. Matthy neemt naast me plaats. "Waarom heb je eigenlijk een dagboek? Of zit er geen reden achter?" zegt hij. Ik moet lachen. "Ik schrijf mijn gevoelens en mijn gedachtes erin , omdat ik ze anders niet kwijt kan. Ik kan niet goed over mijn emoties en mijn gevoelens praten, dus daarom schrijf ik ze liever op. Ik ben zelf op het idee gekomen om te schrijven, omdat ik praten een beetje moeilijk vind." zeg ik.

Matthy luistert verwonderend naar mijn woorden. "Dat is oprecht wel een goed verzonnen idee." zegt Matthy. "Dankje." zeg ik. "Schrijf je er vaak in?" vraagt Matthy. "Minstens één keer per maand." zeg ik. "Dat hoort Koen dus absoluut niet te lezen. Ik ga wel met hem praten." zegt Matthy. Hij pakt mijn hand. "Doe maar rustig aan hoor. Ik fix het wel. Ga maar verder lezen in je boek. Ik ga wel met Koen praten. Hij kan gewoon slecht met zijn emoties omgaan." zegt Matthy. Ik moet lachen. "Dat heb ik gemerkt." zeg ik terwijl ik mijn boek pak. "Ik ga wel buiten zitten. Je vindt me vast wel." zeg ik. Ik knipoog naar Matthy en ik loop mijn kamer uit, met mijn boek in mijn handen.