Ο Κύκλος

Chapter 5

Άρης

2 μέρες μετά

Φτάνω με τον Στέφανο στο σπίτι που είναι η μικρή και κατεβαίνω από το αμάξι. Εκείνος προχωράει με κατεύθυνση να μπει στο εσωτερικό του σπιτιού, αλλά όταν καταλαβαίνει ότι δεν τον ακολουθώ γυρνάει να με κοιτάξει μπερδεμένος. "Θα πάω να ελέγξω στην μικρή" του λέω πριν προλάβει να ρωτήσει

"Έλα να φάμε κάτι ρε. 5 ώρες ταξίδι κάναμε και μετά πήγαινε. Δεν θα γίνει τίποτα για μισή ωρα" Μου λέει και γελάω

"Θα πάω μέχρι να ολοκλήρωση την υποδοχή της η Άννα και θα έρθω" του λέω πονηρά και τον βλέπω να γελάει ενώ προχωράει πάλι προς το σπιτι "Δεν θα αργήσω" του φωνάζω για να τον προειδοποιήσω. Είμαι πολύ κουρασμένος για να δω λαιβ τσόντα από αυτούς τους δύο.

Κατεβαίνω προς τα κάτω και εκεί βρίσκω τον Πέτρο "όλα καλά εδω;" Τον ρωτάω κάνοντας νόημα προς την πόρτα της

"Όλα μια χαρά αφεντικό" μου λεει απλά "Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα"συνεχίζει

Χωρις να του απαντήσω ανοίγω την πόρτα της, την βλέπω ξαπλωμένη και τυλιγμένη με μια κουβέρτα. Όταν την πλησιάζω όμως καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά. Ανοίγει τα μάτια της και με κοιτάζει ενώ κλαίει βουβά. Βλέπω το μπράτσο της να έχει αίμα, αμέσως της σηκώνω την κουβέρτα, είναι χτυπημένη σε διάφορα σημεία, το φόρεμα της είναι σκισμένο και βρώμικο

Προσπαθεί να απομακρυνθεί φοβισμένη "Σε παρακαλώ δεν αντέχω άλλο. Πονάω" ψιθυρίζει αδύναμα κλαίγοντας

Αμέσως βγαίνω προς τα έξω και κατευθύνομαι προς τον Πέτρο. "Τι στο διάολο κάνατε;" φωνάζω εκνευρισμένος "ποιός σας είπα να την χτυπήσετε;" συνεχίζω και τον βλέπω να με κοίτα φοβισμένος

"Αφεντικό, την προετοιμάζαμε για τα 'μαγαζιά ' " Μου λέει γρήγορα φοβούμενος την αντίδραση μου

"Τι σου είπα πριν φύγω;" Τον ρωτάω προσπαθώντας να ελέγξω τα νεύρα μου. Δεν μου απαντάει και χάνω την υπομονή μου "απάντησε μου Πέτρο! " φωνάζω

"Να την προσέχω" Ξεκινάει να λέει "και να της δώσω μόνο νερό" συνεχίζει.

"Τότε γιατί την χτυπήσατε;" ρωτάω αγανακτησμένος και με κοιτάζει με σκυμμένο το κεφάλι

"Η Άννα μας το είπε Αφεντικό. " Λέει και έχω σταματήσει πλέον να συγκρατώ τα νεύρα μου

"Τι στο διάολο σας είπε ακριβώς; Και γιατί την ακουσατε;" φωνάζω

"Να την χτυπήσουμε, εκτός από το πρόσωπο γιατί αν είναι χτυπημένη δεν θα την διαλέξουν οι πελάτες" αρχίζει να λέει γρήγορα γιατί ξέρει ότι δεν έχω άλλη υπομονή "νόμιζα πως εσύ έδωσες την εντολή αφεντικό. Συγνώμη. " Μου λέει αμέσως