Chapter 30

439 36 0
                                    

Αστερόβη

Τον κοιτάζω ερωτηματικά για λίγο, δεν έχει μιλήσει ποτέ για την οικογένεια του, ούτε κι εγώ είχα ρωτήσει, είχα καταλάβει απλά ότι δεν ζουν. "Πως;" ρωτάω χαμηλόφωνα. Τον βλέπω να ζορίζεται, δεν θέλει να μιλήσει για αυτό "Συγνωμη, δεν χρειάζεται να μου πεις " λέω αμέσως

"Δεν με πειράζει, έχει περάσει καιρός εξάλλου "

"Πότε έγινε;" ρωτάω

"Πριν 10 χρόνια, ήταν λίγο πριν γίνω 18" ξεκινάει να λέει αλλά σταματάει "Περίμενε" σχολιάζει και μπαίνει στο δωμάτιο. Επιστρέφει μετά από λίγο με τα τσιγάρα του και αμέσως ανάβει ένα "Ήταν βράδυ, κάποιος τους έβγαλε από το δρόμο" συνεχίζει και κοιτάζει μπροστά

"Τι εννοείς κάποιος; Επίτηδες;" ρωτάω αμέσως

"Ναι" λέει και γυρνάει να με κοιτάξει "Ήθελαν να τους σκοτώσουν και το κατάφεραν "

"Η Νικόλ είχε αναφέρει ότι ανέλαβες όταν πέθανε ο πατέρας σου, άρα εκείνος ήταν πριν αρχηγός;" ρωτάω και γνέφει "Για αυτό τους σκότωσαν;" ξανα ρωτάω

"Ναι, ήταν οργανωμένοι πολύ καλά, δεν άφησαν κανένα περιθώριο επιβίωσης. Όπως κι εγώ βέβαιασε εκείνονπου το έκανε. Τον βρήκα και τον σκότωσα" λέει και ανέβει αμέσως δεύτερο τσιγάρο

"Δεν έπρεπε να ρωτήσω, σε στεναχώρησα" σχολιάζω

Με κοιτάζει για λίγο, είναι σαν να σκέφτεται κάτι, σαν κάτι να θέλει να πει "Δεν ήταν μόνο οι γονείς μου στο αυτοκίνητο εκείνο το βράδυ "

"Ήσουν κι εσύ μαζί τους" ρωτάω αμέσως και γνέφει αρνητικά "Τα αδέρφια μου " λέει και τον κοιταζω σοκαρισμένη "Είχα έναν αδέρφο και μια αδερφή, πέθαναν εκείνο το βράδυ" παίρνει μια ανάσα και συνεχίζει "Το αυτοκίνητο έπεσε σε μια χαράδρα και πήρε φωτιά. Βρήκαμε τους γονείς μου, αλλά τα αδέρφια μου..." σταματάει για λίγο "Τα σώματα τους έπεσαν στη χαράδρα και κατέληξαν στο νερό. Δεν μπορέσαμε να τους βρούμε ποτέ. Θάψαμε δύο άδεια φέρετρα" λέει και βλέπω τον θυμό στο βλέμμα του "Ο δικός τους θάνατος με πόνεσε περισσότερο πάρα των γονιών μου"

Τον κοιτάζω αλλά εκείνος έχει το βλέμμα τους μπροστά, δεν ξέρω τι πρέπει να πω "Ήταν πιο μικροί από σενα;"

"Ο αδερφός μου ήταν 3 χρόνια μικρότερος από μένα και η αδερφή μου 6 χρόνια μικρότερη, ήταν η αδυναμία μου, όλων δηλαδή " σχολιάζει και χαμογελάει

"Να φανταστώ της έκανες όλα τα  χατίρια;"

"Όχι, αυτός ήταν ο αδερφός, εγώ επειδή ήμουν ο μεγάλος ήμουν ο αυστηρός" σχολιάζει και γνέφω θετικά

Ο Κύκλος Where stories live. Discover now