Chapter 23

543 39 0
                                    

Αστερόβη

Νιώθω κάποιον να μου μιλάει και να με χαϊδεύει, ξέρω ότι είναι εκείνος, τον αντιλαμβάνομαι από το άγγιγμα του. Δεν θέλω να ανοίξω τα μάτια μου, θυμάμαι αυτά που έμαθα εχθές και θέλω να βάλω ξανά τα κλάματα

Γυρνάω να τον κοιτάξω "σήκω να ετοιμαστείς, έχεις σχολή σε λίγο"

"Δεν θέλω να πάω" λέω απλά

"Ότι και να συμβαίνει πρέπει να μάθεις να μην επηρεαζεσαι και να μην αφήνεις πίσω τον εαυτό σου" λέει και μου κάνει νόημα να σηκωθώ

"Δεν θα πάω σήμερα" ξανά λέω έντονα

"Θα πας μικρή " με διατάζει "χρειάζεσαι καθαρό αέρα και θα ξεχαστείς " συνεχίζει "Έλα σήκω " απαιτεί αυτή την φορά

Ξεφυσάω και σηκώνομαι, ετοιμάζομαι και κατεβαίνω κάτω. Όλοι είναι εκεί "Καλημέρα" λέω και βάζω λίγο χυμό να πιω.

"Αστερόβη μου είσαι καλά; Φαίνεσαι κάπως σήμερα;" με ρωτάει η Νικόλ

"Απλά άργησα να κοιμηθώ και νυστάζω " λέω και ευτυχώς δεν το συνεχίζει. Βγαίνω από την κουζίνα κι εκείνη την ώρα κατεβαίνει ο Άρης "φεύγω " λέω αλλά με σταματάει

"Έφαγες;" με ρωτάει ήρεμα

"Δεν πεινάω" με κοιτάζει αυστηρά και ξέρω τι θα πει "θα πάρω κάτι από την σχολή " τον προλαβαίνω

"Πρώτη και τελευταία φορά που γίνεται αυτό" μου λέει αυστηρά. Γνέφω και βγαίνω έξω, μπαίνω στο αυτοκίνητο και τον βλέπω να πλησιάζει προς το παράθυρο του οδηγού "Σταμάτα κάπου να πάρει κάτι να φάει, κι αν δεν θέλει να την ταΐσεις με το ζόρι " λέει στον οδηγό αλλά κοιτάζει εμένα. Γνέφουμε και οι δύο και ξεκινάει.

Είμαστε στο δρόμο όταν ακούω τον ήχο μηνύματος από το κινητό μου

'Όταν γυρίσεις θέλω να μιλήσουμε' βλέπω το μήνυμα από τον Άρη
'για μας' συμπληρώνει με ένα δεύτερο.
'Κι εγώ το θελω' απαντάω

Κλείνω το κινητό και ρίχνω το κεφάλι μου πίσω στο κάθισμα

~~~

Τελικά μου έκανε καλό που βγήκα, ξεχάστηκα έστω και για λίγο. Απαγόρευσα στον εαυτό μου να ξανά σκεφτεί αυτό το θέμα, τουλάχιστον για σήμερα. Επίσης κάτι που μου έκανε εντύπωση είναι ότι η άσκηση που με παίδευε εχθές και είμαι απόλυτα σίγουρη ότι δεν έλυσα ήταν λυμένη στο τετράδιο μου σήμερα.

Μπαίνω στο σπίτι και τον βλέπω να κάθεται στο σαλόνι και να διαβάζει κάποια χαρτιά, τον πλησιάζω και κάθομαι δίπλα του "πως ήταν το μάθημα σου;" με ρωτάει

Ο Κύκλος Where stories live. Discover now