Chapter 43

633 39 5
                                    

Αστερόβη

5 μήνες μετά

"Αστερόβη " τον ακούω να μου φωνάζει και ξυπνάω, τον κοιτάζω ερωτηματικά "Κάνε στην άκρη " λέει και σταματάω το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου "Αν φοβάσαι δεν πρόκειται ποτέ να τα καταφέρεις "

"Μου φαίνεται πολύ δύσκολο " απαντάω απλά

"Δεν είναι, εσύ τρελαίνεσαι χωρίς λόγο " λέει και με κοιτάζει "Χαλάρωσε, φτιάξε το κάθισμα εκεί που σε βολεύει " λέει και το κάνω "Μην προσπαθείς να κάνεις ότι βλέπεις από τους άλλους, πρέπει να βρεις τον δικό σου τρόπο " λέει και γνέφω "Ξεκίνα" ξεκινάω ξανά το αυτοκίνητο και κινουμε στο δρόμο προσπαθώντας να είμαι πιο χαλαρή αυτή τη φορά "Ανέβασε ταχύτητα "

"Όχι " απαντάω έντονα

"Μην φοβάσαι, είναι κρίμα τέτοιο αυτοκίνητο να το πηγαίνεις με 30. Μόνο μην μας σκοτώσεις'' λέει απελπισμένος. Κάνω αυτό που μου είπε και αυξάνω ταχύτητα, πηγαίνω με 80, αλλά εμένα μου φαίνεται λες και πηγαίνω με διακόσια

"Φανάρι " ψελίζω και αφήνω το γκαζ κοιτώντας το κόκκινο φανάρι μπροστά μου

"Μην κόβεις " διατάζει

"Μα είναι κόκκινο " λέω έντονα

"Μην κόβεις " απαντάει κι εκείνος στον ίδιο τόνο

Το κάνω, πλησιάζω το φανάρι, αλλά δεν ανάβει πράσινο "Άρη " φωνάζω

"Σταμάτα να μιλάς και μην κόψεις ταχύτητα "

Το κάνω και λίγο πριν φτάσω το Φανάρι ανάβει πράσινο. Προχωράω λίγο πιο κάτω και σταματάω ξανά στην άκρη, ανασαίνω βαριά και τον κοιτάζω τρομοκρατημένη "Κατά τα άλλα εγώ θα σε σκότωνα " λέω έντονα. Γελάει και δεν μου απαντάει "Μην γελάς. Πως ήξερες ότι θα ανάψει;"

Δεν απαντάει και μου δείχνει κάτι στο καντράν του αυτοκινήτου "Είναι συνδεδεμένο με τα φανάρια όλης της πόλης και δείχνει το χρόνο μέχρι να ανάψει πράσινο" εξηγεί "Αλλά εσύ φυσικά δεν κοίταξες ποτέ εκεί" συμπληρώνει ειρωνικά

"Πας καλα; Γιατί δεν μου το είπες;" φωνάζω και με κοιτάζει στραβά

"Γιατί αν στο έλεγα θα έπαιρνες τα μάτια από το δρόμο έστω και για ένα δευτερόλεπτο;"

"Όχι" λέω αμέσως και γελάει "Δεν έχει σημασία, έπρεπε να μου το πεις"

"Δεν βγάζεις νόημα " απαντάει "Κατέβα. Θα οδηγήσω εγώ μέχρι το σπίτι γιατί με σένα θα φτάσουμε μεθαύριο " λέει και το κάνω χωρίς να μιλήσω γιατί η καρδιά μου ακόμα χτυπάει σαν τρελή

Ο Κύκλος Where stories live. Discover now