Bubble Gum Bitch: Bahis -Hyunlix

6. Bölüm

Felix buranın dolu olacağını söylerken yalan söylemiyordu. Ön kapıdaki insan denizini geçmeleri yaklaşık 10 dakikalarını ve Felix'i bulmaları da on beş dakikalarını aldı.

Uzun bir koridor onları ikinci bir yaşam alanı gibi görünen bir yere götürdü. İnsanlar odanın her tarafına dağılmış, sevişiyor ya da dans ediyordu. Hatta yerde baygın yatan birkaç adamın üzerinden geçmek zorunda kaldılar. Bir adam tam anlamıyla kendi kusmuğunda uyuyordu. Bir kardeşlik filminden fırlamış gibi görünüyordu.

Sonunda son odaya geldiklerinde ve birkaç tanıdık yüz gördüğünde, Hyunjin rahat bir nefes aldı. Bu oda son ikisinden çok daha küçük ve daha az kalabalık. İki deri koltuk ve duvara monte edilmiş televizyon olmasaydı tamamen boş olurdu.

"Millet, bu benim randevum Hyunjin." diye tanıştırdı Felix, "Ve Hyunjin, bu da Minho, Chan ve Jihun."

Chan ve Minho sıcak karşılamalarını sundu ama Jihun hiçbir şey söylemedi. yoğun bakışıyla Hyunjin'in ruhunda delikler açıyordu.

Jihun'u kampüste birkaç kez gördü. O kolejin en iyi futbolcularından biriydi.

"Ah az daha unutuyordum. Bu Hyunjin'in oda arkadaşı... Jisan."

Bakışlar öldürebilseydi, Jisung'un onu izleme şekliyle Felix ölmüş olurdu. "Ben Jisung. Adımı doğru söyle."

Felix ağzı sıkı bir şekilde gülümser ve gözlerini kısar. "Sana nasıl istersem öyle sesleneceğim ."

"Sen tam bir sürtüksün!"

Hyunjin, Jisung'u bileğinden tuttu ve kulağına eğildi, "Lütfen dur." "Bizi utandırıyorsun" diye fısıldadı.

"Ben bir sürtük olabilirim, Jisan." diye söze başladı Felix, "Ama en azından oda arkadaşının randevusundan onu birine ayarlamasını istemek zorunda kalan çaresiz biri değilim. Bu arada, Minho, sana söylemeyi unuttum. Jisan seni becermek istiyor. Bir süredir seni arzuluyor!"

"Seni küçük-"

Minho ayağa kalktı ve dudaklarında bir sırıtışla hiç etkilenmeden duran Felix'in üstesinden gelemeden Jisung'u belinden tuttu.

"Seni sinir etmesine izin veremezsin. istediği bu." Minho usulca "Dışarı çıkalım." dedi.

Hyunjin, arkasından Minho ile birlikte Jisung odadan dışarı fırladığında, içinden küfretti. Beş dakikadır bile burada değillerdi ve Jisung çoktan bu kadar küçük bir şeyi büyük bir sahne haline getirmenin bir yolunu bulmuştu. Onu getirmek kötü bir fikirdi.

Arkadaşı adına özür diledi ama Felix umursamaz bir tavırla elini salladı ve "Ona bir tasma takmalısın." dedi.

Jihun, "Başka bir Mean Girls versiyonu yaparlarsa, seni The Plastics'ten biri olarak ekleyebilirler, Lixie." diye şaka yaptı.

Felix canlanmış bir şekilde saçlarını savurdu ve gözlerini kırpıştırdı. "Biliyorum." diye kıkırdıyor, "Yeni ve gelişmiş Regina George olabilirim."

Chan alay etti, "Tavırlanın beni hasta ediyor."

"Her neyse, Chris." Felix gülümser, "Her neyse, ben içki ısmarlayayım. Ne istiyorsun, Jinnie?"

"Oh, umm... Ben içki içmem."

Hem Jihun hem de Felix kahkahalara boğuldu. Hyunjin ayaklarının üzerinde rahatsızca kıpırdandı ve dalgınlıkla gözlüğünü burnunun köprüsüne doğru itti.

"Kaç yaşındasın." diye kıkırdadı Jihun.

"Hımm... 21"

"21 ve sen içki içmiyorsun? Ne kadar zayıfsın."

Chan boğazını temizler. "Adamı rahat bırak Jiji. Herkes senin gibi alkolik değil."

"O zaman sana biraz su getireyim."

Felix ayrıldığında Hyunjin, Chan ile kanepeye oturdu. Büyük çocuğun burada olmasından memnundu çünkü burada Jihun'la yalnız kalmak istemiyordu.

Sonraki yirmi dakika boyunca Chan ve Jihun telefonlarında oturup mesajlaşırken Hyunjin garip bir şekilde sessizde oynayan futbol maçını izledi. Oyunun kurallarının ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu ama yine de dikkatle bakıyordu. Onu bu şekilde bıraktığı için Jisung'u öldürecekti. Oda arkadaşının bu geceki davranışını asla affedebileceğini düşünmüyordu.

"Yani sen ve Felix bir haftadır çıkıyorsunuz." Chan konuşmaya çalışır. "Vurmana izin verdi mi?"

Hyunjin tek kaşını kaldırdı. "Anlamıyorum. Neye vurmak?

Jihun kükreyen bir kahkaha attı ve Hyunjin anında kendini aptal gibi hissetti. Chan hafifçe kıkırdar ve omzuna vurur, "Seksten bahsediyorum. Siz hiç seks yaptınız mı?"

"O-oh, hayır yapmadık."

"Bu bir ilk." Jihun, "İlk buluşmada herkese izin veriyor." dedi.

Hyunjin'in yüzü kızardı. Bu soruya nasıl cevap vereceğini bile bilmiyordu.

Tekrar sustular ama birkaç dakika sonra Jihun kalkıp gideceğini söyleyince sessizlik bozuldu.

"Neden bu kadar erken gidiyorsun?"

"Lisa eve gelmem için bana dırdır ediyor. Artı, dünkü antrenmandan dolayı hala yorgunum."

"Seungmin'i bul ve seni eve bırakmasına izin ver. Bu gece içkiyi çok içtin."

"Tamam baba."

"Ben ciddiyim, Jiji. Sana bir şey olursa kız arkadaşının beni öldüreceğini biliyorsun."

"Sakin ol Chris."

Hyunjin bazı şeyleri fazla mı düşündüğünden emin değildi ama Jihun odadan çıkarken yanından geçtiğinde, Jihun'un bileğini kasten tekmelediğine yemin ediyordu.

İlk başta sinirlendi ama mantıklı bir şekilde düşününce sakinleşti. Elbette, Jihun bir pislikti ama ondan nefret etmesi için bir sebep yoktu. Bu geceden önce hiç tanışmamışlardı.

Kapı Jihun'un arkasından kapandığında Chan ona dönerek "O pislik için endişelenme Jin. O olgunlaşmamış"

Hyunjin başını salladı, dökülmekle tehdit eden gözyaşlarından gözleri acıyordu. "Tteşekkür ederim."

"Elbette dostum." Chan gülümsüyor, "Hadi bir oyun oynayalım."