Saat 20.00'a geliyordu ve Xiao hala bekliyordu. Ve sonunda beklediği an gelmişti Aether uyanmıştı. Aether'a dik dik bakmaya başlamıştı. Aether ne olduğunu anlamaya çalışıyordu sonrasında her şeyi hatırladı. Yattığı yerden kalkarak Xiao'ya sordu
Aether: iyi misin? En son sınıfta bayılmıştın umarım bir şeyin yoktur. Xiao: Ah beni merak etmene gerek yok ben iyiyim sadece bi anlık başım döndü işte. Peki ya sen iyi misin? Aether: Sınıfta bayılanda bendim zaten tabikide iyiyim. Sadece senin uyanmanı beklerken uyuyakalmışım. Xiao: Ah beni merak etmene sevindim ama gerek yoktu. Beni düşünüp beklemen bile yeterde artar. Bidaha lütfen böyle bir şey yapma. Bende sana bir şey oldu diye endişelendim. Aether: Seni endişelendirdiğim için özür dilerim. Kendimi suçlu hissediyorum hem seni endişelendirdiğim için hemde yanında düzgün bir şekilde duramadığım için. Lütfen bunu bir gün bir kafede kahve içerek telafi etmeme izin ver. Xiao: Hmm. Tamam neden olmasın ki Aether: Ben hafta sonu boşum eğer sanada uygunsa okulun oradaki kafede buluşalım. Xiao: Bana uyar. Aether: Tamamdır o zaman bunuda hallettik. Artık gidelim hava iyice kararacak malum evimde uzak. Xiao: Hmm hmm.
İkili kapıya doğru yol aldılar. 2 dakikalık yürüşün ardından kapıya gelmişlerdi. Kapıyı açmayı denemişlerdi ama kilitliydi. Okulda kitli kalmışlardı. Hemen telefonlarına sarıldılar ve yardım çağırmayı denediler ama telefon çekmiyordu.
Aether: Hayırr telefonlar çekmiyor. Off ne yapacağız şimdi? Xiao: Sabaha kadar burdayız sanırım başka çaremiz yok. Hem okul güvenli bir yer korkmana gerek yok. Aether: Mmm. Haklısın ama Lumine çok merak etmiştir ya. Off eve gidince ağzıma edecek Xiao: Biraz sakin olur musun? Kardeşinede gerekli açıklamayı yaparsın. Hem burda sonsuza kadar kilitli kalmadık. Şimdi uyuyacak bir yer bulalım. Aether: Tamam!
Xiao'dan:
Okulda boş boş geziyorduk uyuyabileceğimiz en uygun yeri arıyorduk ama pek bulunacak gibi görünmüyordu. Ama mutluydum Aether ile okulda kitli kalmıştık ve (eğer yer bulabilirsek) birlikte uyuyacaktık. Acaba oda benden hoşlanıyormudur ki? Saçmalıyorsun Xiao o senin gibi bir canavardan asla hoşlanmaz hoşlanmayacakta. Unut gitsin... Ümidini kes artık. Her gün aptal aptal hayal kurmayı bırak. Daha çok üzülüyorsun böyle
Aether'dan:
Uyuyacak yer arıyorduk ama bulamıyorduk. Hala endişeliyim ama Xiao'nun yanında güvende hissediyorum. O benim tüm kötü enerjimi alıp götürmüştü. Neden bilmiyorum ama bi anda Xiao'nun yüzü düştü. Sormak istiyordum ama rahatsızda etmek istemiyorum. Bu surat ifadesini yorgunluğa bağlıyorum sabaha düzelir umarım
Yazardan:
İkili sonunda uyuyabilecekleri uygun bir yer bulabilmişlerdi. Kütüphane!! Kütüphanedeki pofuduk yastıklara gömülmüşlerdi. Çok yoruldukları için hemen yatmışlardı. Aether hemen uyumuştu ama Xiao.... Aether'ı izliyordu onu izledikçe tekrar tekrar aşık oluyordu. Biraz daha izleyip oda kendini uykuya bırakmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beğenmediğiniz yer olursa lütfen bana bildirin. İyi günler dilerim 💕
