Beyaz Zambak

YANIK İZİ Bölüm 26

POYRAZ

Onu arabadan nasıl çıkarttım hatırlamıyordum bile baygındı ve kolunda belinde yanıklar vardı çok kötü değillerdi ama canını yakacak cinstendi bizimkilere söylemicektim korkmasınlar şimdi ecenin sesiyle gözümü yoldan çekip eceye çevirdim "iyi misin" dedim hemen arabayı saa çektim öksürüyordu su verdim ona direkt içti nefes nefeseydi "iyiym" dedi ama sesi çok kısık çıkıyordu tekrar deli gibi öksürmeye başladı lanet olsun cemil ecenin yüzünü ellerim arasına aldım "iyisin sakin ol" dedim ona sarıldım bana sarılmadı ama dudaklarından kısık bir inilti çıktı "belim" dedi acıyla "tamam gel kremini sürelim" dedim bana arkasını döndü yavasca kremi sürmeye başladım dikleşen sırtındn kasılan kemiklerinden canının çokk yandığı belliyidi bainda bana döndü "a-araba temiz değil mi" diye sordu ardından tekrar öksürük krizine girdi su verdim tekrardan ona gene içti "ben enson arabanın içindeydim" dedi gözünü kapatmıs hatırlamaya çalışıyordu "evet ben geldim kurtardım sadece biraz belinde ve kolunda yanık izi var ama halledicez onları şimdi ben diğerlerinden saklayalım diye düşündüm çok endişelenecekler die seni kaçırdım bi kaç gün tatil gibi düşün" dedim "onları kim koruyacak" dedi korkusunu anlayabiliyordum "korumalar var ve kartal durcak konustum onunla" dedim derin nefes aldı sakinleşiyordu sonra sıcaktan mayıştı ve uyudu kedi yavrusuna benziyordu onu koruma iç güdüsüyle yaşıyordum onun iyiliği önemliydi benim için hep kaybediyordu ve bu onun sinirine dokunuyordu onu sinirlendiriyordu ve bu sinir onu mahvedip kaybetmesine neden oluyordu
Eski dag evine geldik eceye baktım kabus goruyor gibiydi yaşadıkları yetmezmis gibi bide bu olay...
"Nerdeyiz"dedi ece "Bir dag evine geldik sen iyi olana kadar burdayiz" dedim "ben iyiyim" dedi değildi anliyordum "tamam iyisin ama yaralarin iyilessin öyle gideriz" dedim arabadan indim ecenin kapısıni açtım onun inmesine yardım ettim "Bu sefer bitti o" dedi kinle "ilerdeki planımi one cekicem bu sefer onu bitiricem sonra oyun oynicam" dedi gözlerinde aşırı intikam isteği ve vahset vardı bu öfke beni korkutmustu "planin ne" dedim evin kapisini acarken "gorursun" dedi ve Benden ayrılıp eve girdi ardından tuvalete girdi Derin nefes aldım kapıyı kapattım ve mutfağa gectim bisiler hazirlamaliydim ac kalmamaliydi yemeliydi dolaptan makarna çıkarttım tencereye su koydum ve kaynattim ardından makarnayi koydum o haslanirken sosu da hazirladim ece de üstüne falan degistirip mutfağa indi "çok güzel kokuyor" dedi acikmisti galiba "aciktin herhalde" dedim makarnanin üstüne sosu koydum ve karistirdim tadina baktım enfes olmuştu tabaga koyup masaya ecenin önüne koydum "tadina bak bakalim" dedim catali uzatip
Elimden catali alıp makarnaya batirdi tadina baktı "mhmm güzel olmus" dedi "Sen begendiysen güzel olmuştur sen hiç bisi yemedigin icin" dedim sikeyetci olduğumu belli eder Bi şekilde bana göz devirip makarnayi yedi Bende karsisina oturup makarna mı yedim

~ECE~

O arabadan nasıl sağ çıktım anlayamıyordum zaten olduğum yer eve yakındı poyraz hızla gelmişti ama sağ kurtulmuş olmam mucize gibi bir şeydi sadece bir kaç yanıkla kurtulmuştum ama bu sefer Cemil çok ileri gitmişti hem canıma kast etti hem de ecenin hayatıyla kumar oynadı daha sonra yapıcağım planı ileri çekicektim Daniel Graste'yi plana eklicektim poyraz bana yemek yapmıştı onu kırmamak için yemiştim ama midem çok bulanıyordu salona geçtiğimde poyraz şömineyi yakmıştı evin içi genellikle ahşaptan oluşuyordu hoş bir yerdi "telefonum" dedim "yok ama burda bi tane telefon ve bilgisayar olmalıydı ben hemen bakıp geleyim" dedi ve merdivenlerden yukarı çıktı bende şöminenin yanındaki koltuğa oturdum 5 dakika sonra poyraz geldi telefonu bana uzattı bilgisayarı da masaya koydu "ne yapıcaksın" diye sordu ama ona cevap vermedim adamın telefon numarası ezberimdeydi direkt numarayı yazıp aradım telefon 2. çalıştan sonra açıldı "efendim" dedi "selam ben ece kalender" dedim "aa hatırladım tamamdır" dedi "benim yardımınıza ihtiyacım var" poyrazın bakışlarını üzerimde hissediyordum "tamamdır söyle bakalım" dedi Daniel bana yakın davranırdı yaşlanıyordu artık ama hala bana sahip çıkıyordu babam gibi