Beyaz Zambak

YENİLGİ Bölüm 25

~ARAS~

Dün yaşananlar eceyi daha çok etkilemişti gördüğü halisülasyonlar ona zarar veriyordu onu iyileştirmek istiyordum ve onu iyileştirmek demek o hastane demekti önümdeki poyraz lavin engelleri beni durduruyordu onlar da onun iyliğini istiyordu ama neden böyle yapıyorlardı anlamıyordum "abi" urazın sesiyle arkamı döndüm "ece nerde" dedi yeni uyanmıştı urazda "uyuyor" dedim "o ve uyumak ne saklıyorsunuz benden o iyi mi" dedi sesindeki endişe beni bitiriyordu "o iyi ciddiyim dün çok yorulmuştu" dedim "tamam ben biraz daha uyuyayım bari" dedi odasına doğru gitti ecenin odasında gel bağırış sesiyle hızla yerimden kalkıp odaya koştum "ece" dedim her şey normaldi ece iyiydi "buldum bu sefer cidden buldum" dedi sevinçle derin bir nefes aldım "neyi buldun" dedim karşısında beni görmeyi beklemiyor gibiydi "aras" dedi sorgulayıcı bir sesle "odandan ses duyunca ben geldim ece poyraz ve lavin alışverişe çıktılar" dedim kafa salladı "neyi buldun" dedim "onla alakalı" dedi olduğum yerde durdum o dediği kocası olamayacak it herifti "hala onu mu araştırıyorsun" dedim bana öyle baktı ki bi adım geriledim birazdan üstüme atlıcak gibi bakıyordu "kan dökmek istiyorum özellikle de onun kanını" dedi kana susamış bir vampir gibiydi karanlık onu ele geçirmeye başlamıştı "tamam neler buldun bakalım" dedim bilgisayarını bana çevirdi ekranda cemili görmemle durdum bu bir kamera görüntüsüydü evine kamera yerleştirmişti ne ara yapmıştı bunu "sen ne ara" dedim hayrteler içinde "bi ara işte onu burdan izlicem bilgisayarındaki kilitli bilgilere ulaşmama çok az kaldı onu tehdit edebileceiğim onu yok edebileceğim ufak bir bilgi bile bana yeter" dedi nefes alıp" sadece burda da değil kamera arabasında var bide arabanın altında patlatması benim elimde olan bomba var bide gps var telefonunda ve aracında korumaları da artık benim için çalışıyor para çözer bu tarz işleri " dedi inanamıyordum bu kadar eli kolu ger şeye uzanabildiğini "intikam alıcaksın" dedim "evet" dedi bilgisayarı elime verip"sen daha çok şaşırmamaya devam et" dedi ve odadan çıktı dış kapının açılmasıyla aşağı indim lavinler gelmişti junıor ece beni görünce gerildi ne kadar çok benziyorlardı mira ile poyraz bana baktı "konuşalımmı" dedim kafa salladı mutfağa aldıklarını koydu "akşama meze falan hazırlayalım" dedi poyraz ardından yanıma geldi"ece bişiler yapiyor" dedim "farkındayım" dedi  "korumicak mısın onu" diye sordum "onun korunmaya ihtiyacı yok"  dedi nasıl bu kadar sakin kalabiliyordu "onun zarar görmesinden korkuyorum" dedim direkt sonradan fark ettim ne dediğimi...

"Sen ona aşık mı oldun" dedi hayretler içinde "hayır sadece psikolojisi berbat" dedim kafa salladı "sen yaniosun ona" dedi cevap vermedim "o sevmeyi bilmez korkar ve sana güvenebilir mi bilemiyorum bu son yaşananlar onu çok etkiledi buraya gelmek onu bu kadar kötü yapacağını bilseydim getirmezdim" dedi "farkındayım ço kötü bir halde peki o zaman sen neden onun tedavisine engel oluyorsun" dedim tekrar kafa salladı "yanlış" dedi "yanlış düşünüyorsun ora onu daha kötü etkiler sizden kaçıp ilk bana geldiğinde her dakika oraya gidemem diyordu gram uyumuyordu orda uyanıcam diye bana güvenene kadar böyle devam etti hatta karşılaşmamızda beni vurmuştu beni urazın adamı sanmıştı tesadüfen odalarımız yanyanaydı da yani bu olayın düşüncesi onu paronayak bi hale getirmişken olmaz abicim burda ben varken onu kimse alamaz" dedi çok bağlıydı ona ece de ona aynı şekildeydi aralarında ki çekimi başkası görse ruh eşi iki aşık falan diyebilirdi ama onların içine girsen aslında aralarında bağın aşkla uzaktan yakından alakası olmadığını fark ederdi poyraza güvendim ve hastane fikrini uzaklaştırmaya çalıştım onu oraya göndermicektim onu ben iyileştirecektim kalbini bana bağlicaktım bana güvenmeliydi ilk önce onu iyileştirmem için güveni öğretecktim ona ayağa kalktım "haklısın abi ona yanıyorum ona asığım ve onu ben iyileştireceğim" dedim ve poyrazın yanından ayrıldım

~ECE~

Dısarda işim bitmişti iş görüşmeleri yapmıştım arkamdakiler artıkça gücüm de artıçaktı ve onların içinden biri olucaktım kaleyi içten fethetmek 

Arabaya bindiğimde radyo direkt açıldı "korkmalısın bebeğim benden" diye bi ses yankılandı arabanın içini bianda bi ses kapladı bu bomba sesiydi "siktir" "siktir" arabadan inmeye çalışıyordum ama kapılar kilitliydi telefona gelen aramayla hemen telefonumu elime aldım direkt açtım "bu arabadan inme sansın olucak ama kardeş gibi gördüğün ece ölücek" dedi iişte o an zaman benim için durdu nefes alamadım "kısa süren var umarım doğruyu seçersin" dedi cemil bu kadar ileri gitmezdi değil mi? Korku bedenimi sardı kendim için değil ece için korkuyordum telefonu kapatmadan arkadan ecenin sesine benzeyen bi çığlık duydum "karar verdim ece çıksın ama bundan emin olmam lazım" dedim bian ses kesildi "yanlış karar" dedi "hayır doğru karar kızı eve götür ve arabayı patlat" dedim sesimde ufak bir korku yada titreme yoktu "tamam" dedi ve telfon kapandı poyrazı aradım "poyraz" dedim onun karşısında süt dökmüş kedi oluyordum "güzelim" dedi sesimden bişiler olduğunu anlamıştı "ece odasında mı baksana bi" "bidakika" dedi merdivenleri çıktığını anladım "ece" dedi "değil ece nerde güzelim" dedi endişesini bastırmaya çalışıyor gibiydi hala 7 dakikam vardı bana sayaç göndermişti "tatlım" dedi burnumu çektim "ece gelicek birazdan ben arabadayım" dedim sustu konusmamı bekliyordu derin nefes aldım"bi veda bu kadar zor olamazdı" dedim "ne vedası kızım ne diyorsun" dedi evden çıktığını anlamıştım "son 5 dakikam poyraz" dedim tekrar burnumu çektim "eceye iyi bak olur mu onu çok sevdiğimi söyle sadece ona değil herkesi aslında çok sevdiğimi belli etmediğimi söyle uraza alıştıra alıştıra söyle korkmasın yaralı bide" dedim "bana k-konum at geliyorum" dedi "gelme 4 dakikası bombanın yanmak çok acı verir mi poyraz" dedim "bişi olmicak sana artık su konumu at bana" dedi sinirli değildi korkuydu hissediyordum "tamam ama geldiğinde her şey geç olucak umarım canım çok yanmaz" dedim ve telefonu kapatıp konum attım son 3dakika çok acıcaktı ama ece kurtulacaktı dünyadan bir canavar silinecekti bir prenses kalıcaktı bu araç patlasa benim sağ çıkma olasılığım kaçtı acaba?

Son 1 dakika kalmıştı derin nefes aldım ve kendimi saldım araç 10 saniye içinde patladı yetişemedi ateşler etrafımı sarmıştı yanıcaktım 

Ya da yetişmişti ilerde gördüğüm araba ona aitti 

Kurtulacaktım belkide ölücektim karanlık yada ölüm beni kollarıyla sardı tek hatırladığım poyrazın "ece geldim kurtarıcam" diyişiydi sonrası karanlık...