• Dedykacja •

89 4 0
                                    

━━━━ ⋆⋅☆⋅⋆ ━━━━

Niech moja sztuka stanie się sztuką Twoich wyobrażeń.

Wysnuj własną myśl o tej opowieści. Wynurz ją spod spisanych słów  – a ja ją ukocham.

━━━━ ⋆⋅☆⋅⋆ ━━━━

Czytelniku,

Czy jest Ci tu właśnie smutno?
A na szyi jakby duszno?
Myśli jak burzowe chmury,
a serce otoczyły mury.
Świat wiecznie w sennym mroku,
trwa, pozbawiony uroku.

Twe ukojenie - inny świat.
Nieżywy mąż zostawi ślad.
Twe rozbite serce jest jego
i z piekła wprowadza w niebo.

Zamykasz książkę i znika.
Szkoda, że krótko trwa chwilka.

Jak pochować już raz pochowanego? ✏Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz