Bilinmezliğe Doğru Kaçış (+18)

14. BÖLÜM

𝑩𝒆𝒏 𝒈𝒆𝒍𝒅𝒊𝒊𝒊𝒎!
𝑩𝒆𝒚𝒏𝒊𝒎𝒆 𝒉𝒐𝒔̧𝒈𝒆𝒍𝒅𝒊𝒏𝒊𝒛...
𝑺̧𝒂𝒓𝒌𝜾𝒍𝒂𝒓: 𝑲𝒂𝒂𝒏 𝑩𝑶𝑺̧𝑵𝑨𝑲-𝑩𝜾𝒓𝒂𝒌𝒎𝒂 𝑲𝒆𝒏𝒅𝒊𝒏𝒊
𝑪𝒂𝒏 𝑲𝑨𝒁𝑨𝒁-𝑲𝒆𝒏𝒅𝒊 𝑯𝒂𝒍𝒊𝒎𝒅𝒆
𝑻𝑵𝑲-𝑺𝒐̈𝒚𝒍𝒆 𝑹𝒖𝒉𝒖𝒎
𝑻𝒂𝒓𝒊𝒉: 10.03.21

-PSİKOLOJİ-

Bir kelimenin tanımı hayatımdaki bağzı kişileri özetliyordu. Sadist. Tanımı ise şuydu;
Başkalarına acı çektirmek suretiyle zevk duyan kişi ya da kişiler.

Bu kişilerden biri Bahir, öteki ise babam idi. Ve bana kalırsa annem de mazoşistti, kendisine acı veren babamı seviyordu.

Peki bu tür psikolojik problemleri olan bir adam aynı zamanda nasıl bir psikolog olabilirdi?

Hiçbirimiz sağlıklı bireyler değildik.

~~~

-BAHİR'DEN-

Toplantı bitimi evrakların birer kopyasını aldıktan sonra doğruca arabama binip şoföre, mekana sürmesi gerektiğini belirttim.

Telefonumun çalmasıyla aklıma karım geldi.

"Evet Ayfer"

"Efendim, Nevra hanım hamile değil"

Gözlerimi kapattım ve ne yapacağımı bilemeden telefon kulağımda bekledim, Ayfer devam etti beni anlamıştı.

"Doktor gastriti olduğunu söyledi, bu yüzdenmiş tüm bu miğde bulantıları, vücudundaki şişlikler..."

"Reçeteyi gönder bana" dedim ve Ayfer'in bir şey demesine izin vermeden kapattım telefonu. Ona karşı tekrardan bir arzu duymak istemiyordum, aramızda olan bu durumu yalnızca ikimiz biliyorduk. Kimseye söylemeyeceğinin de garantisi vardı bende çünkü onun bir kızdan bir kadına geçiş yapmasını sağlayan bu adamı seviyordu, yalnızca bir kere olmuştu daha fazla değil.

Bense kimseyi Nevrayı arzuladığım kadar arzulamamıştım.

Mekana vardığımızda görmüş olduğum enkaz, öfkemin en üst düzeye ulaşmasına neden olmuştu.

Dişlerimi sıkmış, ellerimi yumruk haline getirmiştim.

"Bana o adamı, bir an önce bulun!"

Öfkem içime sığmıyordu. Silahımı çıkarıp hemen sağımda duran adamlarımdan birine doğrulttum, tek bir saniye bile düşünmeden adamı tam göğsünden vurdum.

Acı dolu bir çığlık yankılanırken, etrafımızdaki herkes bir adım geriledi, korkudan, acıdan besleniyordum. Benim dudağım yavaşça yukarı doğru kıvrılırken korku ve acı bana hâz veriyordu.

~~~

-YAZAR'DAN-

Sedyede kan revan içerisinde kalan kadını ameliyathaneye yetiştirmeye çalışırlarken hemşirelerden biri "çok kan kaybediyor!" diye haykırıyordu. Ameliyathaneye alınan kadın ile birlikte doktorun maskesini suratına geçirmesi bir olmuştu.

"Nabzını kontrol edin!" diye emir vermişti kadın doktor.

"Nabzı durmuş"

"Kalbe şok vereceğiz, cihazı hazırlayın!"

Hemşirelerden biri hızla hazırladığı cihazı kadın doktora uzattı. Doktor şok verdi, kalp durmuştu. Doktor şok verdi, henüz atmıyordu. Doktor şok verecekken "KADIN GEBE" diye bağırdı hemşirelerden biri.

"Kadını bu saatten sonra kurtaramayız, sezeryanla bebeği kurtarabiliriz ama"

Bütün gözler kadın doktorun üzerinde iken, kabul etti solunda duran hemşirenin söylediklerini.