5. BÖLÜM

42 6 0
                                    

𝑆𝑒𝑙𝑎𝑚𝑙𝑎𝑎𝑟, 𝑦𝑖𝑛𝑒 𝑔𝑒𝑙𝑑𝑖𝑚 𝑦𝑒𝑝 𝑦𝑒𝑛𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑙𝑒! 𝑈𝑚𝑎𝑟𝚤𝑚 𝑘𝑒𝑦𝑖𝑓𝑙𝑒 𝑜𝑘𝑢𝑟𝑠𝑢𝑛𝑢𝑧 𝑠𝑒𝑣𝑔𝑖𝑙𝑖 𝑜𝑘𝑢𝑟𝑙𝑎𝑟𝚤𝑚.
𝐻𝑒𝑟𝑠̧𝑒𝑦 𝑘𝑢𝑟𝑔𝑢𝑑𝑢𝑟.
𝑆̧𝑎𝑟𝑘𝚤𝑙𝑎𝑟: 𝑍𝑎𝑘𝑘𝑢𝑚-𝐴𝑛𝑎𝑠𝑜𝑛
𝑀𝑎𝑑𝑟𝑖𝑔𝑎𝑙-𝑆𝑒𝑛𝑖 𝐷𝑒𝑟𝑡 𝐸𝑡𝑚𝑒𝑙𝑒𝑟
𝑇𝑎𝑟𝑖ℎ:21.01.23 / 22.01.23

-TANIŞMA-

Heyecan; ilk defa bir yere gidince, bir iş başvurusu yapınca, yeni bir eve taşınınca yaşanan bir duygudur genelde.

Peki bir insana karşı da hissedilebilir mi bu duygu?
Bence hissedilir; sevdiğin birine, uzun zamandır görmediğin birine, seni yurda gelir gelmez tehtit eden birine veyahut asansörde seni korkutan o kişiye...

Yurda girdiğimizde Firuze hanım resepsiyonda telefonu ile ilgileniyordu.

"Firuze abla"

Beria Firuze hanıma seslendiğinde, Firuze hanım telefondan başını kaldırmış bize bakıyordu.

Gülümseyerek "Hoşgeldiniz çocuklar" dediğinde gayet samimi görünüyordu. Üçümüz de hep bir ağızdan "Hoşbulduk" dediğimizde Firuze hanım doğruca bana bakıyordu, ne yapacağımı bilemeyerek ayaklarıma odaklanmaya başladım.

"Nevraydı, değil mi?"

Soruyu bana sorduğunu anlamam saniyelerimi almıştı.

"Evet" tebessüm etmiştim zorlanarak.

"İlk seferinde konuşamamıştık, yoğundum biraz"

Kendini açıklaması nedendir bilmem ama hoşuma gitmişti.

"Sorun değil, anlıyorum"

Panikle konuşmuştum ve heyecanlıydım da aynı zamanda.

"Tanıştığımıza sevindim canım"

Bu bukleleri güzel kadın elini uzattığında bende elimi uzatmış ve sıkmıştım elini.

"Bende öyle" tebessümüm bir parçammış gibi yüzümde yerini korumaya devam ediyordu, rol icabı.

"Aslında bizde bunun için buraya gelmiştik Firuze abla"

Beria konuya hızlı bir giriş yapmıştı duraksamadan.

"Ne için Beria?"

Merakla beklemeden cevap vermişti Firuze hanım da.

"Tanışmak için. Sen ve doktorlarla"

Firuze hanım saate bakmıştı.

"Yarım saate işleri biter çocuklar, isterseniz o saate kadar şurada oturabilirsiniz"

Firuze hanım eliyle bize girişin kenarındaki koltukları gösterdiğinde, onu onaylayıp doğruca koltuklara yönelmiştik.

İmer havanın sıcaklığından şikayet ederken, Beria aniden yerinden fırlayıp resepsiyona doğru ilerlemişti. Ne olduğunu anlamayarak Beria'yı izlediğimizde, benim asansörde karşılaştığım adamla selamlaştığını görmüştüm.

"Kim bu adam?"

İmerden bir şeyler öğrenme umuduyla sormuştum sorumu.

"Bahir AHİ"

Gözlerini devirdiğinde eliyle yüzüne hava vermişti.

"Buranın sahibi olur kendisi. Onu her gördüğümde fakir olduğum aklıma geliyor amına koyayım. Allah kahretsin!"

Bilinmezliğe Doğru Kaçış (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin