Sabah erkenden kalkıp okula gittim. Sınıfıma geçtim ve birilerinin gelmesini beklemeye başladım. Baya kişi gelmişti ama bir tek Beomgyu gelmemişti. Dersin başlamasına bir kaç dakika kalmıştı.
"Chaeryeong baksana bi! Beomgyu neden gelmedi? Biliyor musun?"
"Yeonjun sen işine baksana! Sanane Beom'dan!"
"Lan söylesen ölür müsün?! Biliyon mu bilmiyon mu?"
Baktım sorumun cevabını alamıyorum koşarak yan sınıfa gittim. İçeri girdiğimde Yeji ve Soobin bana tuhaf gözlerle bakmaya başladılar.
"Kai! Gel bir yanıma!"
Kai sırasından kalkıp yanıma doğru koştu. Kai her ne kadar eskiden Beomgyu'la aram kötü olsada o benimle hiç bir zaman kavgalı olmadı. Chaeryeong gibi değil yani!
"Efendim Yeonjun?"
"Beomgyu neden okula gelmedi biliyor musun?"
"Hayır bilmiyorum bir sıkıntı mı var?"
"Tamam teşekkürler!"
Dağınık saçlarının içinden ellerimi geçirip kafasını okşadım. Daha ders başlamadığı için cebimdeki telefonu çıkarıp Beomgyu'ya mesaj atmaya başladım.
— — — —
beomgyu x yeonjun
beommm!! lütfen bakar mısın artık? neden gelmiyorsun? Tek kaldım bak okulda! Bunu benimkiler duyarsa kötü olur. Online ol artık! Aloooo *görüldü*
Gyuuu! Ne oldu?
Gyu: Yeonjun
efendim ne oldu?
Gyu: Hastanedeyim
ne oldu?! Beomgyu iyi misin?
Gyu: Ben iyiyim ama annem değil
Tamam hemen geliyorum!
— — — —
Beomgyu'nun annesi mi? Bir şekilde okuldan gitmem gerekiyordu. Ben ne yapacağımı düşünürken zil çaldı.
"Kahretsin!"
Bu saatten sonra devreye benim mükemmel oyunculuk yeteneklerim girmeli! Koşarak tuvalete gittim ve yüzümü ıslatıp sınıfa döndüm. Ders Bay Jisung'laydı. Kapıyı çaldım ve tüm oyunculuk yeteneklerimi kuşandım.
"Gel Choi Yeonjun! Geç kaldın!"
"Ö-özür dilerim."
Olabildiğince yorgun davranmaya çalıştım. Böylece kolayca okuldan postalanabilecektim. Yerime geçerken sendeleyerek yürümeye çalıştım. Yerime geçip kafamı sıraya gömdüm. Yuna'nın bana endişeli bakışlarını fark etmem iyi bir oyuncu olduğum anlamına geliyor!
"Choi Yeonjun kafanı kaldır! Bir sıkıntı mı var?"
"K-kendimi pek iyi hissetmiyorum."
Bay Jisung yanıma gelip anlıma eliyle yokladı. Ateşimin olup olmadığına bakmak mı? Ups bu planda yoktu. Bir anda aklıma bir fikir geldi.
"Ateşin yok Choi Yeonjun."
"Y-yok hocam öyle bir şey olduğunu sanmıyorum-"
Bir anda kafamı tutup acı çekiyormuş gibi davranmaya başladım. Etraftaki tepkiler hoşuma gitmişti. Yuna bir anda ayağa kalktı.
"Yeonjun iyi misin?"
"Yuna Yeonjun'u revire götürebilir misin?"
Aha! Bundan sonrası kolay! Yuna kolumdan beni kavradı ve revire doğru gitmeye başladık. Yuna'ya bunun bir oyun olduğunu söyleyemedim çünkü büyük ihtimal şu an yaptığım şeyin altından kalkmam zorlaşacaktı. Revirde işimi halledip izin kağıdı aldım. Sınıfa çıkıp telefonu kaptım.
— — — —
beomgyu x yeonjun
beomgyu çabuk konum at!
Gyu: *bir konum paylaştı*
— — — —
Hastane okulun yakınlarındaydı. Koşarak hastaneye gittim. İçeri girdim ve etrafa biraz bakındım. Bir anda dikkatimi duvara yaslanmış ve yüzü yere dönük birini çekti. Bu Beomgyu'du. Yanına gidip kafasını kaldırdım. Ağlıyordu.
"Beomgyu..."
"Yeonjun! Annemin ölmesini istemiyorum!"
Ağlarken kendini bastırmak için dudağını ısırıyordu.
"Kimsesiz olmak istemiyorum Yeonjun~ah!"
"İstesende olamazsın! Ben buradayım Beomgyu!"
Kafasını kendime doğru çektim. Ona sıkıca sarıldım. Göz yaşlarını omzumda hissetmeye başladım. Benim için çok değerlisin Choi Beomgyu...
— — — —
Okunma sayısı git gide artıyor!
Şimdiden takip edip oy verenlere çok teşekkür ederim!
muck!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
