Erkenden yola çıktım. Beomgyu bana saydırdığı için okula erken gelmemi yoksa köyü şeyler olacağını söylemişti. Anlamadığım tek bir şey vardı o da neden beni kıskanıyordu. Okula geldim ve tam giriş kapısından girecektim ki hemen önümde dikilen ve kızgın gözlerle bana bakan Beomgyu'yu gördüm.
"G-günaydın Beom! Nasılsın?"
"Kes Yeonjun! Neden dün yazdıklarıma cevap vermedin?! Bir dakika... Yoksa benim yüzümden cezamı aldın?"
"Hayır alakası yok-"
"O zaman neden bana cevap vermiyordun Choi Yeonjun?!"
"Beomgyu bir dakika sakinleşsen diyorum?"
"Olmaz Yeonjun! Çabuk cevap ver hıyar!"
Tam bu esnada yanımıza okula yeni giriş yapan Kai ve Soobin geldi.
"Hıyar mı? Hiç yakıştı mı şimdi Beomgyu?"
"Ama yazdıklarıma cevap vermiyor Soobin! Ben ne yapayım?"
"Of ben bu işin altından kalkamam ben gidiyorum Yeonjun. Sana kolay gelsin!"
Soobin hızlı adımlarla uzaklaşmaya başladı. Kai ise ona şey nasıl diyeyim... Resmen aşık gibi bakıyordu. Bir dakika ne?
"Soobin~shi benide bekle!"
Kai resmen ayaklarını götüne vura vura Soobin'e doğru koşmaya başladı.
Beomgyu bana sinirli gözlerle bakmaya başladı. Neden böyle davranıyordu...
"Hani Yuna Kai'den hoşlanıyor ya o yüzden dedim!"
"O zaman öyle de Yeonjun! Ben gidiyorum! İşim gücüm var! Ayrıca sakın bana yazma!"
Beomgyu ayaklarını yere vura vura gitmeye başladı. Resmen sevgili tripi yiyordum. NE?!
— — — —
Okulu bir şekilde atlatmıştık. Herkes okul çıkışı evine gidiyormuş gibi yapıp Taehyun'un evine gitti.
"Vaaa eve bak be!"
"Heralde oğlum ne sandınız!"
Hepimiz koltuklara oturduk ve planın üstünden hızlıca geçtik. Kızlar salona gidip hazır aldıkları pastayı süslemeye başladılar. Biz ise bahçeyi süslemeye başladık.
"Lan bunu nereye koyacağız?"
"Soobin salak mısın? Altında yapışkan var. Yapıştır işte bir yere!"
"Taehyun kes sesini! Soobin'im çok akıllı bir kere!"
"Hangi beyin yoksunu arkadaş üstünde HAYIRLI RAMAZANLAR YAZAN ŞEYİ ALDI ACABA?!?"
Bunu demem üstüne herkes gülmeye başladı. Belli bir süre geçtikten sonra kızlar pastayı bitirdiler bizde süsleme işini. Bir anda bahçeye Chaeryeong daldı.
"Hey millet! Parti şapkalarınıda takın bakalım!"
Elindeki şapkaları hepimize dağıttı. Yapacak bir şey kalmadığı için içeri geçip saklanmak için yerler aramaya başladık.
— — — —
"Taehyun Beomgyu arıyor!"
Yeji koşup telefonu Taehyun'a verdi. Taehyun konuşması bitince telefonu kapattı ve bize döndü.
"Kapının şifresini istedi. Saklanın!"
Hepimiz salonda belli yerlere saklandık. Taehyun ise kapıyı hafif aralık bırakıp montlarımızın arkasına saklandı. Adım sesleri git gide yakınlaşıyordu. Bir anda kapı haraket etti.
"Taehyun! Yeonjun galiba beni sevmiyor! Tüm gün hiç pas vermedi!"
Herkes yerinden yavaşça doğruldu. Saklandığım yerden çıktığımda Beomgyu ile göz göze geldim. Herkes bir bana bir Beomgyu'ya bakıyordu. Galiba boğazım düğümlenmişti. Ne yapmam lazımdı? Beomgyu bana ürkmüş ve şaşkın gözlerle bakıyordu. Tam o sırada bir düdük sesiyle irkildim. Bu Kai'idi
"İ-iyiki doğdun!?"
— — — —
Kaim ne yapıyon evladım acaba?
Ahhh Beomgyu seni çapkın çocuk 🫦
Şöyleki kitabı ben uzatmak istiyorum ama hiç yorum gelmiyor yani cidden okunuyor mu bilmiyorum bu yüzden kısa kesmeyi düşünüyorum.
Neyse gençler yazarınız tüm ödevleri son güne bıraktığı için kaçar!
Görüşürüzzz 🦋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
