0.6

55 9 18
                                    

-

6.Bölüm

             -Yüzyüzeyken konuşuruz:Bodrum-

-

Alev Hanım,Adnan Bey sizi çağırıyor."Yaklaşık üç saattir ders çalıştığım için burnumda iz yapan gözlüğü çıkartırken canım acımıştı.Gözlüğü masanın üzerine bırakırken Dicle'ye baktım.

"Çalışma odasın da mı?"Babam evde olduğu zamanlarda çalışma odasından çıkmazdı.Benimle konuşacağı zaman ciddi olduğu için de çalışma odasına çağırırdı her zaman.

"Evet,Yıldız Hanımla birlikte sizi bekliyorlar."Beraber beni beklediklerine göre gayet ciddi bir konu konuşulacaktı.Oturduğum sandalyeden kalkıp üzerime sweatshirt aramaya giderken konuşmaya başladım.

"Tamam teşekkür ederim Dicle"Gülümseyerek başını sallayıp odamın kapısını kapattığında dolabımı açıp önünde beklemeye başladım.

Çok fazla kıyafetim vardı,artık dolabıma sığmıyorlardı bu yüzden katlamaya üşenip hepsini dolabın içine gelişi güzel atıyordum.Annem her zaman toplamam için beni uyarsa da hiçbir zaman toplamayıp daha fazla dağıtmaya devam ediyordum.

Annem ve Babamı daha fazla bekletmemek için siyah crop'umun üzerine düz beyaz sweet'imi giyinip odamdan çıktım.

Annem ve Babamın çalışma odaları yan yanaydı.Eve ilk taşındığımızda çalışma odalarının arasında normal bir duvar vardı fakat babam işleri yüzünden annemle fazla vakit geçiremediği için üzülüp en azından daha fazla göreyim diye duvarı kırdırıp yerine cam duvar yaptırmıştı.

Annem ne kadar 'herkesin özel alanı' deyip kabul etmek istemese de babam annemi 'araya perde taktırırız istediğin zaman kapatırsın' diye ikna etmişti.Onları çok seviyordum.

Babamın çalışma odasına geldiğimde kapısını çalıp içeri girdim.Annem babama bir şeyler anlatarak kahve içiyordu babam da beni görmesine rağmen annemin lafını kesmeden onu dinliyordu.

En sonunda annem konuşmasını bitirdiğinde bana döndü."Alev,otursana kızım."Annemin karşısında ki sandalyeye geçip oturduğumda ellerimi bacaklarımın üzerine koyup parmaklarımla uğraşmaya başladım.

"Kızım,deneme sonuçların geldi bugün.Sınıfta birinci,okulda da ikinci olmuşsun.Tebrik ederim."Babama baktığımda gayet mutlu olduğunu görmüştüm.Okulda ikinci olmama takılmamış gibi duruyordu.

"Aferin benim güzel kızıma."Galiba okulda ikinci olmama bir tek ben takılmıştım.Sesli bir şekilde nefes alıp babama döndüm.

"Hangi derste yanlışım var?"Babam telefonunu açıp birkaç yere bastığında anneme dönüp gülümsemişti.

"Fizik'den bir yanlışın var,ama olsun sonuç olarak denemen gayet güzel geçmiş bir yanlıştan hiçbir şey olmaz üzme kendini."Babam telefonu elinden bırakıp önünde ki birkaç kağıtla uğraşmaya başladığında annem konuşmaya başladı.

"Eve geldiğinden beri ders çalışıyorsun Alev,anlıyorum en iyisini istiyorsun ama biraz arkadaşlarınla dışarı çıkıp eğlensene.İki haftaya yakın bir süredir hiç Cemlerle de buluşmuyorsun,bir sorun yok değil mi aranızda?"

Arkadaşlığımız bitmeden kısa bir süre önce onlarla buluşmaya ara vermiştim.Annem ve babam Cem ile önceden sevgili olduğumu bilmiyorlardı.Diğerleri gibi onu da yakın arkadaşım olarak biliyorlardı.Söylesem bir şey diyeceklerini düşünmüyordum ama söylemek içimden gelmemişti.

Cem'in babası ve benim babam çok samimi olmasalar da yakın arkadaşlardı.Çoğu zaman birbirimizin evlerine gidip aile yemekleri yiyorduk.Cem ile sevgili olduğum zaman bu aile yemekleri gayet güzel geliyordu ama şimdi bu yemeklere nasıl katlanıcaktım?

"Yok annecim sadece derslerim biraz aksadı onları düzeltmeye çalışıyorum.O yüzden buluşmadık ama yarın falan buluşuruz."Dedim sahte bir gülümsemeyle.Annem 'iyi' anlamında başını sallayarak babama döndü.

Babam kolunda ki saatine bakıp bana döndü."Kızım biz annen ile şirket yemeğine gideceğiz,sen de gelmek ister misin diye sana da sormak istedik."Daha benim cevap vermeme müsaade etmeden annem konuşmaya başladı.

"Kızım daha fazla çalışma da iki saat bizimle yemeğe gel.Hem sıkılmazsın da gideceğimiz yerde bir arkadaşımzın seninle yaşıt oğlu var beraber muhabbet edersiniz,olmaz mı?"Annem öyle bir hevesle konuşmuştu ki kırmak istemiyordum ama evde kalıp dizi izlemek istiyordum da bir yandan.

"Eğer sıkılrsan Murat Abin seni eve bırakır."Babam oturduğu sandalyeden kalkarak yanıma geldiğinde 'tamam' anlamında başımı salladım.

"Tamam o zaman yarım saate çıkarız,hemen gidip hazırlan"Annem de yanıma geldiğinde yanağımı öpüp hemen kapıya doğru yürümeye başladı.

"Ben de hemen hazırlanayım bari"Gülerek yürüdüğü sırada babam annemin arkasından hayran hayran bakıyordu.Aşklarına aşıktım.

"Hadi kızım git hazırlan,ben de şu evrakları düzenleyip hazırlanacağım."Kafamı sallayıp çalışma odasından çıkıp merdivenlere yöneldim.

Odama girdiğimde telefonumun kilit ekranı açıktı.Anonimden mesaj vardı.Bu çocuk nasıl bu kadar uzun süre dayanmıştı bana?Telefonu alıp anonimin mesajlarını açtım.

Bilinmeyen numara:Görüldü yemişim ben yine:(

Bilinmeyen numara:Neyse olsun,önemli değil.

Bilinmeyen numara:Nasılsın?(17:52)

-

Bilinmeyen numara:Mesajlarıma bakılmamış:(

Bilinmeyen numara:Kırıldım.

Bilinmeyen numara:Üzüldüm.

Bilinmeyen numara:Küçük kalbim çıt diye kırıldı.
(18:47)

-

Bilinmeyen numara:Hala mı bakılmıyor ya:'(
(19:12)

Alev:Ders çalışıyordum,görmemişim kusura bakma.

Bilinmeyen numara:Yine mi ya.

Alev:Evet.

Bilinmeyen numara:Neyse sonuç olarak cevap verdin.

Bilinmeyen numara:Napıyorsunnn?

Alev:Kıyafet deniyorum,sen?

Bilinmeyen numara:Nereye gidiyorsun ki?

Alev:Babam ve Annem arkadaşlarıyla yemek yiyeceklermiş,beni de çağırdılar.

Alev:Onun için elbise deniyorum ben de.

Bilinmeyen numara:Anladımm.

Bilinmeyen numara:Hangi elbiseni giyineceksin?

Alev:Sana ne?

Bilinmeyen numara:Peki:(

Görüldü.(19:25)✔️

-

Nasıl olmuş bölümm?

Yaz Yağmurum | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin