Set fire to the rain Chanchang

Bölüm 10

İyi okumalaaar 😽

˚ ༘♡ ⋆｡˚

"İnnie, anne bu ne?" Elimdeki telefonu kenara koyup Akira'ya döndüm. Önündeki kitapta gösterdiği hayvana baktım. Jeongin ona fantastik canlıların olduğu bir kitap almıştı o da sabahtan beri ona bakıyordu. "Bana da göster." Changbin'in telefondan yankılanan sesi ile göz devirdim. "Ya Japonyadasın oranın tadını çıkar bir rahat bırak bizi."

"Bana da göster." Oflayarak telefonu alıp defteri görecek şekilde koydum. "Bu bir ejderha oğlum." dedim gülümseyerek gözlerine bakarken. Hızlıca başını salladı. "Pembiş ejdeya dimi anne?"

"Hmhm pembiş ejderha."

"Ben de göymek istiyoyum!"

"O gerçek değil babacım annen bir çok mucize gösterebilir sana belki çünkü kendisi de bir mucize tıpkı senin gibi ama o bile bunu gösteremez." Ne diyorsun cep boy. Onu susturmak için elime aldığım telefon kayıp düştü. Hızlıca toparlanıp tekrar elime aldım. "Annem dondyu hehe!"

"Sus bakayım anneyle dalga geçilmez."

"Tamam anne kışma." Telefonu koyup hızlıva kendime çekip sıkı sıkı sarılıp boynunu ve yanaklarını öpmeye başladım. O da küçük küçük kahkahalar atıyordu. Jeongin telefonu alıp kamerayı bize doğru çevirdiğinde gözleri bir kaç saniyeliğine telefona çevirdim. Changbin gülerek bakıyordu. Kısacık bir süre ona gülümseyip tekrar Akira'ya döndüm.

"Anne gıdıklıyoy!" Yorulduğu için nefes nefese kalınca gıdıklamayı bırakıp yanağından büyük bir öpücük çaldım. Ulan gerçekten oğlum olsa bu kadar severim.

"Bâbâ annem bana biy şüyü şey gösteydi şen gelince şeye gideceyiz. Iı neyeydi anne?"

"Hayvanat bahçesi."

"Heh evet hayvanât bahçeşi."

"Akira evden çıkamayacağını biliyorsun oğlum şimdilik olmaz tamam mı? Annen de böyle yapmasa keşke kaç kez uyardım ama dinlemiyor asla beni." Kaşlarımı çatıp Jeongin'den telefonumu aldım. "Changbin çocuk köpek bile görmemiş şaka mısın sen? Bu şekilde eve kapatamazsın onu sen götürmezsen ben götürürüm."

"Evet kapatamaşşın! Gideceyiz işte!"

Sinirli bir bakış attıktan sonra telefonu kapattı ben de köşeye bir yere attıktan sonra Akira'ya döndüm. "Gideceğiz oğlum merak etme."

"Şen ona izin veydiyiyşin dimi anne?"

"Verdiririm bebeğim."

"Ay innie annem ne dedi? Duydun mu innie? Bebeyim dedi annem şenşin bebeyim anne!" Çenesinin altına minik bir öpücük bıraktıktan sonra onu kucağıma alıp yatağına yatırdım. "Benim derse gitmem lazım sen de biraz şekerleme yap olur mu?"

"Şekeyleme ne anne?"

"Öğlen uykusu yani ben gelince seni kaldırırım oyun oynarız." dedim ve o başını sallayınca alnından öpüp doğruldum. "Jeongin benim dersim beş gibi biter ondan önce uyanırsa sen ilgilen olur mu?"

Başını hızlıca salladı gülümseyerek ben de gülümseyip kenara koyduğum çantamı alıp odadan çıktım.

˚ ༘♡ ⋆｡˚