Set fire to the rain Chanchang

Bölüm 14

Oy ve yorumlar çok az geliyo kırıcısınız he neyse hadi bölüme geçin çok beklettim zaten iyi okumalaaarr

˚ ༘♡ ⋆｡˚

Akira geldiğimizden beri asla uslu durmadığından Changbin onu kucağına aldı ve bu şekilde gezmeye devam ettik. Şu an her şey gerçekten çok güzeldi, hiçbir sorun yoktu bir şey dışında ama ona da sorun denemez. Changbin'in sağa sola yerleştirdiği korumalardan bahsediyorum bu arada.

"Ya indiyşene beni bâbâ!"

"Hiç boşuna uğraşma indirmem seni."

"Nâptım şanki hadi şöyle nâptım?"

"Maymunların kafesine girmeye çalışıyordun Akira." Ay gerçekten aklım çıktı gördüğüm an. Ne ara gittiğini bile anlamamıştık. Bir şey hakkında konuşuyorduk ve Akira'nın kafese tırmandığını gördük. Korkunç bir andı gerçekten.

"Uyf!"

"Oflama babaya "

"Of demedim şaten uf dedim!" Uzanıp saçlarını karıştırdım. "Bebeğim bizi çok korkuttun o yüzden uslu duracağına inanmadan baban seni indirmeyecek." Sözlerimin üstüne omuzlarını daha çok düşürüp, tombul yanaklarını şişirerek başını önüne eğdi. "Tâmâm..." Üzgün bir şekilde sadece bir dakika durmuş daha sonra ise gördüğü fil yavrusu ile Changbin'in kucağında sekmeye başlamıştı. "Oğlum dur, Akira dursana."

"Fiy! Anne bak fiy! Vaa kocaman!"

"Evet oğlum kitaptaki gibi küçük değil, değil mi?"

"Iıh! Kocaman!"

Heyecanlandığı için yerinde durmuyor ve Changbinin omzundan tutunarak sağa sola hızlı hızlı hareket edip parmağı ile filleri gösteriyordu. "Şevmek istiyoyum!"

"Maalesef oğlum onu yapamazsın."

"Nedenmiş yapayım! Bâbâm onlayla konuşuysa hemencecik evet deyley dimi bâbâ."

"Baban konuşsa bile olmaz sen onlara dokunursan korkarlar senden." Sözüm biter bitmez gözlerini kocaman açtı. "Yok istemiyoyum o zaman ama yakyaşalım göyeyim fiyi." Changbin, başını sallayıp kafesin önünde geldikten sonra hafifçe yere çöktü. Ben de yanına çöktüm.

"Vaa bu anneşi mi! Aşıl bu kocaman!"

Changbin onu onayladıktan sonra eliyle ileriyi gösterdi. "Bak bu sensin, bu annen arkada bekleyen de benim." Gülümsedim hafifçe.

Bu örnek Akira'nın da hoşuna gitmiş olacak ki kıkırdadı daha sonra ise ileriyi gösterdi. "Oyda biy tane daha yavyu vay bâba o kim?" Gösterdiği yere doğru çevirdim başımı ve diğer yavru filden daha küçük görünen yavruya baktım. Changbin, başını bana doğru çevirdiği an ben de ona çevirdim. Neden gülümsüyor bu?

"O da annenle bir şeyler yaptıktan sonra dünyaya gelecek kardeşin." Gözlerim fal taşı gibi açılırken sertçe omzuna vurdum. O ise gülmeye devam ediyordu. "Kaydeş mi? O ne be?"

"Senin gibi bir bebek daha yani."

"Hayıy! Ben annemi şana zoy veyiyoyum biy de başka biy bebeye veyemem!" Çatık kaşlarımın ve sinirli yüz ifadem yerini büyük bir gülümsemeye bırakırken Changbin kahkaha attı. "Bana zor veriyorsun öyle mi? Çok mu seviyorsun sen anneni?"

"Belli olmuyoy mu yan."

"Akira babanla öyle konuşma, hoş değil."

"Ama anniş bâbâm öğyetti bânâ." Bilmez miyim hiç küfür falan da öğretmiştir bu.