Merhaba yeniden herkeze! Yeni bir kurguyla tekrar karşınızdayım. 6 aydır bir depresyonun eşiğindeydim.Ve bu depresyonu nasıl atlatacağım hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu. Şuan bile depresyonu atlatmış değilim aslında. Fakat kısa bir giriş bölümüyle,yeni bir kurguya başlamak istedim.
Hepinize keyifli okumalar! Umarım kurgumu beyenirsiniz!
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın!
Bu kitap kaybettiğim kardeşime itafen
***
Kalp midir insana sev diyen,Yoksa yanlızlık mıdır körükleyen?
Kaderin ördüğü karmakarışık ağların içinde kaybolmuş bedenimi kurtarmaya çalışırken,kendimi uçsuz bucaksız bir rüzgara kaptırıp, kendi ecelimi kendi kanımla tek celsede,imtina etmeden yazdım.
İnsanlar kaderin kurbanıdır,çaresizce kaderinin karşısına geçmeye çalışan her bir insan bir gün gerçeklerin acı tokatının sızısını hissedecekti.
Gülümse.Acılara gülümsemezsen bir daha gülemezsin.
Ağla,ya da ağlama.Acılara ağlarsan bir daha dik duramazsın.
Dik dur,sırtındaki yüklerin yarattığı kambura yenik düşersen,bir daha dikelemezsin.
Koş! Duracarsan,bir daha yürüyemezsin.
Kaçma,Ama kurtar kendini.
Kaç,kendimi kurtar.
Yaşa! Savaş ve barış.
Kendi mevkini kendin belirle.
Kötü olmaya zorlanmış bir beyaz elbiseli kız çocuğu tanıdım.Koştu,salıncağına bindi.Eğlendi.Kendine papatyadan bir taç yapıp simsiyah saçlarının üzerine yerleştirdi.
Kapkara saçlarımı hızlıca topladım.Sıkıca at kuyruğu yaptım.
Son bir kez daha boks torbasına tekme attım.
Raflara doğru yürüyüp,elime sıradan bir havlu aldım. Havluyu enseme attım.Kulaklıklarımı koltuğun üzerinden aldım. Birini taktım. Telefonumu elime aldım.
Aksu'nun numarasını tuşladım. 2. çalışında telefonu açtı.
"Merhaba Asil?"
"Günaydın Aksu,Devrimi versene telefona."diyerek konuya girdim. Uzatmayı sevmezdim.Ben zaten Aksuyu aramazdım.
"Devrimin yanımda olduğunu nereden çıkardın?"derin bir nefes aldım.
"Devrimi ver!"dedim sakin tutmaya çalıştığım bıkkın sesimle. Bir iki saniyeden sonra telefondan Devrimin sesi duyuldu.
"Efendim Asil. Gün aymamış beni aramak sende hobi mi yaptı sevgili kardeşim?"göz devirdim.
"Bu hafta toplantı olacak mı?"
"Ah,evet. Bu hafta toplantı okacaktı! Ve ben salak gibi unuttum!"diye hayıflandığını duyunca,yüzümde hafif bir tebessüm yer aldı.
"Fontlardan ettiğimiz kazanç neredeyse,elde etmem gereken paranın 3de 1i. Ve ben bu parayı nasıl denkleştireceğimi bilmiyorum."
"Otellerin,araba galerilerin ve şu herkes'den gizlediğin tekniklerine ne oldu Asil Sayar?"
"Yeterince değil,para transferleri, döviz işlemleri gibi finansal işlemlerle bile karşılanacak bir durmu yok.Son zamanlarda devlet çok sıkı denetimde. İstihbarattan özellikle baskı görüyorum. Rus istihbarat ajanları ile sorun yaşadığım için transferlerim çok önleniyor. Meşru işlere yatırabileceğim bir mebla da değil.Hemen süphe çeker."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAYİDAR
Roman pour AdolescentsBir okyanysda boğulacak mıyız? Yoksa okyanuslara inat yaşayacak mıyız? Bu hikayeye bir şans verin.
