Chapter 4.

3K 144 11
                                    

*Kaylee's POV*

De tranen stromen over mijn wangen. Ik baan me een weg door de bezweette dansende lichamen. Ik moet naar buiten. Beter ik moet weg hier. Naar huis. Ik pak nog snel mijn jas uit de garderobe en loop naar buiten. Mijn zicht is wazig door mijn tranen. Ik wil naar huis nu. Ik kik in het raam van een van de etalage's en ik zie er niet uit. ''Hey babe lift nodig?'' Vraagt een jongen die naast me stopt met een auto. ''Nee!'' Sis ik. ''Aww kom op! Ik kan jou toch niet zo laat alleen laten lopen!'' Zegt de jongen weer. ''Ik ben al bijna thuis.'' Lieg ik. Het is no dik een kwartier lopen. ''Meisje laat me je nou gew-'' ''Zeg heb je oren? Ze zei fucking nee! Opdonderen!'' Zegt een stem achter me en ik draai me om. Ashton. Thank fucking god. ''Waarom? Als ik iets wil krijg ik het en ik wil deze chick.'' Zegt de jongen eigenwijs die uitstapt en ik slik. Oke dit is best eng... ''Ja maar deze keer gaat je verwende wil niet door!'' Zegt Ashton boos. ''Wat ga je nu doen? Zo'n ventje als jij neemt het op tegen mij?'' Vraagt de jongen stoer. Ashton fronst beledigd. Al snel veranderd zijn blik naar woedend en belanden ze samen rollend op de grond. Shit. Oke Liam bellen nu!


Als we weer thuis zijn loopt Louis gelijk met Jamie naar boven. Oh my god. Ik loop naar boven en strompel naar mijn bed. Ik zie een foto lijstje met Kaylum erin. Ik pak hem op en kijk er naar. De tranen rollen over min wangen en ik leg hem dicht terug dus je ziet de foto niet. Ik ga in mijn bed neer en val in een onrustige slaap.


Ik word pas om half twaalf weer wakker. Mijn hoofdpijn valt wel mee. Ik was ook niet dronken ofzo. Ik strompel naar beneden en zie iedereen aan de ontbijttafel zitten. Waarschijnlijk om te lunchen maar oke. ''Olaa!'' Roept Louis vrolijk. ''Hoi.'' Zeg ik droog en ik ga zitten en smeer een paar broodjes. ''By the way hoezo liep jij alleen over straat Kaylee?'' Vraagt Louis ineens en ik slik.

''Luchtje scheppen.'' Antwoord ik zo onverschillig mogelijk. ''Luchtje scheppen met rooddoorlopen ogen en uitgelopen make-up? Right...'' Mompelt Louis. ''Laat me gewoon!'' Val ik ineens uit tegen Louis en ik stamp weer naar boven en laat iedereen verbaasd achter. Ik heb niet eens mijn kamer uitgebreid bekeken afgelopen dagen... Wat erg. Ik kijk rond. Oh my god pas nu vallen de foto's op mijn muur op. Ik kijk naar de foto's. Van mijn familie maar ook van mijn vrienden. Ik glimlach als ik meerde foto's van mij en mijn adoptie familie. Ook een baby foto. Ben ik dat? Samen met Louis? Ik pak hem van de muur en kijk er naar. Hij hangt in het midden van alle foto's die er hangen. Ik loop naar beneden. ''Mam?'' Roep ik. ''Ja ik sta hier voor je neus wat is er?'' Ik kijk op en zie Johanna inderdaad voor mijn neus staan. ''Zijn dit Louis en ik?'' Vraag ik en ik geef de foto aan Johanna en ze knikt. Ineens kijkt Louis op. ''Waar?'' Vraagt Louis en Johanna houd de foto omhoog. ''Een van de enige foto's van jullie samen.'' Zegt Johanna zacht. ''Echt?'' Vraagt Louis zacht en Johanna knikt. Ze loopt naar de boekenkast en naast alle foto boeken van de afgelopen jaren ligt een envelopje. Ze gaat op de bank zitten en Louis en ik komen beide aan een kant zitten. Ze opent het envelopje en haalt er een klein stapeltje foto's uit. ''Jullie waren 3 maanden samen...'' Begint Johanna.


--


Jullie waren 3 maanden samen... EN TOEN!? Tja.... Dat zal je snel zien.. :)


The sassy Tommo's | Dutch | L.T | VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu