Chapter 18.

2.8K 128 18
                                    

IK had zo mijn twijfels dit te uploaden vanwege mensen die dit ervaren hebben... IK heb het ongeveer 8 keer ervaren en er gaan meer boeken hier over dus... En desnoods lees je dit allemaal niet! X


*Louis' POV *


Ik pak Kaylee's hand vast. Ik ben bang voor wat er komen gaat. "Weetje laat ik het jullie maar gewoon zeggen. De uitslagen waren positief. Dat betekend dus dat de Kanker terug is... Het spijt ons..." Zegt de dokter en ik bevries. Alles staat stil. Voor even. De tranen rollen als fonteinen over mijn wangen. Ik kan het niet stoppen. Ik voel Kaylee's armen om me heen en leg mijn hoofd in haar nekholte. Ik weet het niet meer. Niet wat ik moet doen. Ik ben ziek. Misschien ga ik wel dood. En de fans? Die rekenen op me! En de jongens dan? Die zullen dan alleen verder moeten. Zonder mij. Doris en Ernest hebben me dan nooit gekend.


Oke nee Louis! Misschien overlijd je wel helemaal niet!

Na een tijdje zitten we allemaal rustig rond mijn bed. Kaylee en ik zijn weer een spelletje aan het doen en Mark die gaat zometeen thuis de rest vertellen wat er aan de hand is. "Nee!" Gil ik en Kaylee schiet in de lach. "Karma bitch!" Zegt ze lachend en ik kijk haar nep beledigd aan. "Noemde je nou een bitch?" Vraag ik en Kaylee grijnst. "Misschien!" Zegt ze lachend terug. Ik schud lachend mijn hoofd en ga verder net ons spelletje. Johanna komt de kamer blij ingelopen. "Louis we mogen morgen naar huis!" Zegt ze blij en ik frons. "Waarom?" Vraag ik droog. "Ben je dan niet n lij? " Vraagt ze onbegrijpelijk. "Jawel, maar waarom was het dan zo van levensbelang dat ik werd opgenomen?" Vraag ik terug. "Weet ik niet. Ik weet wel dat we morgen naar huis mogen en dan krijg je pillen mee ofzo!" Zegt Johanna blij en ik knik. Ik gaap kort en Kaylee grinnikt. "Kaylee papa komt je zo ophalen! Ik blijf vannacht hier bij Lou!" Zegt Johanna. "Aww!" Zeg ik en ik sla pruilend mijn armen om Kaylee heen. "Jullie zien elkaar morgen weer!" Zegt Johanna en Mark komt binnen gelopen. "Hallo jongelui!" Zegt Mark en we schieten in de lach. "Ja mam!" Zeg ik lachend en Johanna kijkt me nep beledigd aan en Kaylee begint nog harder te lachen. "Mam is de jongste hier!" Zegt Kaylee lachend. Als Kaylee en Mark weg zijn nestel ik me zodat ik een soort van lekker lig. Wat niet lukt. Ik kan niet slapen. Alles van de afgelopen week. Het is zo ingewikkeld allemaal...


Ik word wakker en kijk om me heen. Oh ja... Ik heb dan toch geslapen. Ik kijk naar Johanna die op haar mobiel bezig is. "Ook goede morgen mam!" Zeg ik en Johanna schrikt en legt een hand op haar hart. "Jezus Louis ik schrok me dood man!" Zegt Johanna lachend. "Maar hoe voel je je?" Vraagt ze zacht. "Mhh... Ik denk wel oké..." Zeg ik zacht. Ik kijk op de klok en zie dat het al half elf is. Ik pak mijn mobiel en open whatsapp.


Twin: OLA


Ik: Dat was snel!


Twin: OLA


Ik: OLA


Twin: Eindelijk! Ik keek net of je online was XD


Ik: Dat verklaart een hoop!


Twin: Hoe voelt gij zich?


Ik: Prima geloof ik...


Twin: Overtuigend...


Ik: Goed he :)


Twin: mag je al naar huis?


Er komt een dokter binnen dus ik leg snel mijn mobiel weg. "Goedemiddag!" Zegt de dokter lachend en ik grinnik. "Je slaapt lang door!" Zegt hij lachend en ik knik. "Hoe voel je je?" Vraagt de dokter. Dit is al de derde... "Ik denk wel goed..." Zeg ik zacht. De dokter doet nog wat... Dokters dingen. "Goed. Louis ik geef je een recept mee. Die moet je beneden bij de apotheek ophalen. Zodra je je echt niet lekker voelt neem er eentje. Niet als het pas begonnen is met pijn doen pas nemen als je denkt: Als ik het nu niet neem hou ik het niet meer... Ik stel voor dat als je het hebt er alvast wel eentje neemt. We kunnen helaas pas over een maand beginnen met behandelingen." Zegt de dokter en ik knik. "Oke?" Vraagt hij en ik knik. "Oke!" Bevestig ik hem. We zeggen gedag en lopen naar de apotheek beneden en halen de pillen op. Ik neem er alvast een zoals hij zei en dan rijden we gelukkig weer naar huis.


--


Gelukkig mag Louis naar huis. Helaas kunnen ze over een maand pas wat doen. Hopen dat hij de pillen niet nodig heeft...

The sassy Tommo's | Dutch | L.T | VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu