Avukat Hanım

Bölüm 3

Keyifli okumalar...

Şu an nerdemiydim? Hastanede başhekimin odasında test sonuçlarını bekliyorduk. Sabah Abdullah Bey'in yanına gittikten sonra birlikte buraya gelmiştik.

4 saat önce şirkette

" 24 yıl önce bir kız çocuğumuz olmuştu. Eşim Kübra sağlıklı bir hamilelik geçirmedi. Düşük riski fazlaydı. Ama çok şükür bebeğimiz doğdu sağlıkla. Ancak doğumdan sonra bize bebeğimizin akciğerlerinde problem çıkarak nefessizlikten öldüğünü söylediler. O an o kadar üzgündük ki bunun yalan olabileceğini düşünmedik. Iki yıl önce esim dogum yaptığı zaman hastanede çalışan bir hemşire bize bir video getirdi ve olanları anlattı. Meğer para karşılığında bizden çocuğumuzu alıp başka bir bebeğin cesedini vermişler. O günden beri ismini dahi bilmedigimiz kızımızı arıyorduk."

Abdulah Bey'in duraksayıp yüzüme basmasıyla ne diyeceğimi bilemedim. Aptal değildim bunları bana niye anlattığını tahmin edebiliyordum. Ancak bunun doğru olmasını isteyip istemediğimi bilmiyordum.

"Aden, bizimle test yaptırmaya gelirmisin. Dün araştırmamız sonucunda senin de 28 Temmuz da aynı hastanede doğduğunu öğrendik. Bize bir şans verir misin?"

Hastane

Kapı açılıp başhekim odaya girdi. Elinde test sonucunun bulunduğu zarf vardı. Bize başıyla selam verip koltuğuna oturdu. Daha sonra zarfı açıp biraz göz gezdirdikten sonra bize dönüp "DNA'larınız uyumlu. Yani Abdullah Bey sizin öz kızınız Aden Karaca."

Doktorun sözlerinden sonra Abdullah Bey ile göz göze geldik. Gözlerinden birçok duygu geçiyordu. Doktor bizi başbaşa bırakıp odadan çıktı. Abdullah Bey dakikalarca ses çıkarmadan yüzümü izledi. Her ayrıntısını aklına kazımak ister gibi, özlemle bakıyordu.

"Bir yere oturup konuşalım mı kızım?" Dedi sorudan çok rica barındıran bir tonla.

Dilim lâl olmuş gibiydi. Sesimi kaybetmiş gibiydim. Sesimi çıkaramıyordum. Ufak bir baş hareketi ile onayladım. Hastaneden çıkınca arabama doğru gidecekken arkamdan seslenilmesiyle durdum.

"Birlikte gidelim istersen?"

"Teşekkür ederim ama biraz yalnız kalsam dah iyi olur. Konumu mesaj atar mısınız?"

Anlayışla başını salladı. Arabama binip düşüncelere boğulmak istemediğim için radyoyu açıp sesi yükselttim. Çalan şarkı ile iyice düşüncelere daldım.

Bana bir masal anlat baba

Abdullah Bey'in attığı konuma geldiğimde şarkı bitmiş başkabir şey çalmaya başlamıştı. Aktığını daha yeni farkettiğim yaşları silip arabadan indim. Abdullah Bey de gelmiş kapıda benim gelmemi bekliyordu. Yanına gittiğimde beni yönlendirmek için elini belime yerleştirip hafifçe ilerletti.

Içeri girip cam kenarında bir masaya oturduğumuzda camdan denizi görüyorduk.
Yanımıza gelen garsonla ben su isterken Abdullah Bey de su istemişti. Garson gelip suları bırakana kadar hiç konuşmadık. Ben dışarı bakarken o beni izliyordu.

Garson suları bıraktıktan sonra hafifçe boğazını temizleyip söze girdi.

"Aden seni bulduğumuzu annen ve kardeşlerin bilmiyor. Emin olmadan umutlandırmak istemedim. Bu güne kadar nerde ne yaptın bilmiyorum. Ne seversin neyden korkarsın bilmiyorum. Nasıl birisin neler yaparsın nerde yaşıyorsun bilmiyorum. Ama ben seni bırakmam, bırakamam. Seni yıllar sonra bulmuşken olmaz. Kızımm lütfen   bize bir şans ver, ailen olmamız için bize izin ver. Lütfen kızım. Senin bize olduğun kadar bizimde sana ihtiyacımız var."

Sonlara doğru Abdullah Bey'in sesi titremiş gözlerinden damlalar firar etmişti. Benimde gözlerim dolmuştu ama ağlamak istemiyordum.  Önümdeki sudan bir yudum alıp konuşmaya başladım.

"Bakın benim için tüm bu olanlar çok yeni ve kabullenmem gerken şeyler var. Size hemen bir cevap veremem. Aile kavramı bana çok uzak ve sizi tanımıyorum bile tam olarak. Ben biraz yalnız kalıp düşünmeliyim. Daha sonra sizinle iletişime geçerim."

"Tamam kızım. Cavabını bekliyor olacağım. Bu arada annen ve kardeşlerine bu durumu anlatınca özellikle annen seni görmek isteyecek."

Başımı öylesine sallayıp ayağa kalktım. Çantamı alıp dışarı çıktım. Beynim durmuş gibiydi ne düşüneceğimi ne hissedeceğimi bilmiyordum. Bir an önce eski, güçlü, mantıklı, ayakları yere basan, hırslı Aden'e dönmem lâzım dı.

_

________________________________________♡

Kısa bir bölüm oldu. Geçiş bölümü gibi diğer bölümde olaylar biraz daha karışacak ve Adenin duygu ve düşüncelerini daha detaylı okuyacağız.

Sizi seviyorum ilk okuyucularımmm♡