F16'cı |Texting [TAMAMLANDI☑️/ DÜZENLENİYOR]

30. Bölüm

Merhaba nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Biraz konuşmak istiyorum...
Kitaba başlarken bu kadar tutulacağını tahmin etmemiştim gerçekten. Mutsuz olduğumuzda hepimiz yarattığımız dünyalarımıza kaçıyoruz ben de üzgün olduğum bir zaman diliminde kendime böyle küçük bir dünya tasarlamıştım ve buraya aktardım. Yorumlarda görüyorum yok mantık hataları yok acemice yok saçma evet arkadaşlar bunun farkındayım daha kaç kere söyleyeceğim bilemiyorum. Her türlü yorumunuz benim için kıymetli yanlış anlaşılma olmasın sadece sürekli aynı şeylerin tekrar tekrar söylenmesi ve benim tekrar tekrar açıklama yapmam hoş olmuyor. Her neyse haklısınız haksız kesinlikle değilsiniz. Kendi kendime uzunca düşündüm ve artık devam etmeme kararı aldım. 2 bölüm sonra final yapacağız. Okuyanlara teşekkür ederim<3

Okumaya geçmeden önce yıldızımızı parlatmayı unutmayınızzz efenimmm 🦄🧚🏼‍♀️

🇹🇷🇹🇷🇹🇷

Merdivenlerden düşmemek için tutunduğum gümüş rengi trabzanlardan yansıyan görüntü gülümsememi sağladı. Şahin mavi takımıyla bir bütün olmuş gözlerimi kamaştırıyordu.

"Oooo Yüzbaşı yine bomba gibisin"

O harfini uzatmam onu güldürdü

"Yanında sönük kalmak istemedim."

Tırnaklarımı inceliyor gibi yaptım.

"Sen de haklısın tabii"

O bir şey demeden koluna girip arabaya yürüdüm

"Ee nereye gidiyoruz?"

Kemerimi takmaya uğraşırken sorduğum soruyla bana döndü.

"Sürpriz işte Pembe Penam gidince görürsün" 

"E iyi madem"

Ona cevap verdikten sonra elim radyoya gitti rastgele açılan bir kanalda bıraktım çevirmeyi.

"Bu şarkı yaa"

Melodisini duymak bile içimden bir şeyleri götürmeye yetmişti.

Tepkime şaşıran Şahin bana dönerek " Ne bu şarkı?" diyince açıklama yapma gereği duydum.

"Üniversitede bir arkadaşla söylemiştik de hayatımın aşkını bulursam ona hediye edecektim. Saçma sapan bir gelecek planıydı işte"

Güldüm

"E sonra bulabildin mi hayatının aşkını"

Garip bakışlarımı ona çevirirken "sence?" dedim.

Eliyle kendini işaret ederek "buldun buldun" cevabını verince araba kullanmasına aldırış etmeden uzanıp yanağını bir güzel rujladım.

"Devrem araba sürüyorum dur kaza yapacağız"
Cümlesinden sonra kendin geri çekti

"Pardon!?"

Sesim alaycı çıkmıştı.

"Bilmem farkında mısın ama sen jet uçağı kullanıyorsun ya bir arabayı da koordine edemeyeceksen söyle de ineyim."

Diye dalga geçtim.

"Gerçekten arabayla onu bir mi tutuyorsun?" diye gülerek sordu.

" Ay tamam tamam neyse" onu geçiştirdikten sonra havanın karardığının farkına vardım.

Biraz daha ilerledikten sonra araba durdu. Hızla inip kapımı açtıktan sonra inmem için bekledi ve girmem için de kolunu uzattı.

Bir iki adım attıktan sonra bedenime işleyen soğuk hava titrememe neden oldu.