F16'cı |Texting [TAMAMLANDI☑️/ DÜZENLENİYOR]

F16'CI 2.KİTAP

Merhabalarrrr 2. Kitaba başlıyoruz efendim amaaa sınava çalıştığımdan mütevellit öyle çok uzun ve sık bölümler yayımlayamacağım baştan söyleyeyim.

O halde bismillah diyip başlıyorum. Yorum ve eleştirilerinizi beklemedeyim. E bir de şu yıldıza bir dokunun bariiii

Keyifli okumalarrr

***
"NE!?"

Kerem'in lafı üzerine bağırarak ayağa kalktığımda kalbim de hızlanmıştı. Kafedeki gözleri üzerimde hissetmemle beraber yerime geri oturdum.

"Sakin ol Alin. Hiçbir şey net değil. Uzun zamandır bu durumdan şüpheleniyordum ama tamamen iyileşmeni bekledim."

Kerem' i büyük bir dikkatle dinlerken gözlerimden akan yaşlara mani olamıyordum.

"P-peki nasıl anladın. Ya da böyle bir kanıya nereden vardın?"

"Önce bir sakinleş. Bu şekilde devam edemem."

Elindeki peçeteyi uzattı.

"Kerem anlat şunu. Ben her gece Şahin'in hayaliyle uyuyup her sabah onun hayaliyle uyanıyorum. Nasıl sakin olabilirim!?Aşık olduğum adamın hayatta olduğunu  söylüyorsun!"

Kelimeleri art arda sıralarken kendimde değildim. Hissettiğim tek bir şey vardı. O da heyecan. Büyük bir heyecan...

"Senin hastaneden kaçtığın gün. Hani babanın mezarında bulmuştum seni."

Kafa salladım.

" Evet. "

Nefesini toparlamaya çalıştı.

"Alin bak. Biz seni 7 gün sonra bulduk. Hava eksi 20 dereceydi. Ve ben oraya daha önce de baktım. Daha önce baktığımda yoktun. Ama sana sorduğumda sadece Şahin'in geldiğini ve oradan hiç ayrılmadığını söyledin."

"Alin."

Duraksadı.

"Devam et Kerem."

"7 gün bir insan o soğukta aç ve susuz hayatta kalamaz."

"Yani gördüğüm şeyin hayal olmadığını ve Şahin ile beraber bir yere gittiğimi mi söylüyorsun?"

"Evet ama sadece bu kadar değil."

Kaşlarımı çattım

"Başka ne var?"

"Sen hastanede yattığın zaman haftada bir adına mavi ve beyaz güller geliyordu. İsimsiz bir yerden. Notta ise bir şarkıdan söz vardı." Ama gitme deli diye mi ünleneyim yazılı bir not "

"Mavi ve beyaz gül... Gökyüzü."

Heyecanlandım.

"Bu Şahinle aramızdaki bir şeydi. Ve not ikimizin şarkısından"

"Başta senden şüphelendim. Kendi adına gönderiyor olabilirdin. Her ne kadar telefonun olmasa da bir şekilde hep yolunu bulursun. Seni tanıyordum. Ama kendine çiçek gönderecek hali bırak tek başına yemek bile yiyemiyordun."

Ağlamam mümkünmüş gibi daha da şiddetlendi.

" Şahin hayatta mı şimdi?"

Saçlarımı ellerimin arasına aldım.

" İnanamıyorum. "

Bakışlarımı Kerem'e yönelttim.

"Onu o kadar özledim ki Kerem. "

Gözyaşlarım bağımsızlığını ilan etmiş gibi sürekli akıyordu.

"Biliyorum canım benim. Biliyorum."

Ellerini ellerimin arasına aldı. Güç vermek ister gibi.

"Ve dahası da var Alin"

"Biz seni ambulansa bindirirken uzaktan biri bizi izliyordu."

BÖLÜM SONU

Çok çok kısa bir bölüm olduğunun farkındayım ama giriş olsun sonraları zaten olay örgüsü oturunca bölümler de uzar.

Eee ne diyorsunuz sizce Şahin gerçekten hayatta mı yoksa bu da bir hayal?

Kendinize cici bakınn mutlu kalın... ☺️❤️