KURTLAR İÇİNDE

10- KURTLAR İÇİNDE VAMPİR

Amber Anton ve Jack'i uğurlarken Anton Amber'a son bir şey dedi.

Eğer yardıma ihtiyaç duyarsanız aramaktan asla çekinmeyin. Bu gece duyduğum her şey soyumuza dair olan güvenimi sarsmadı diyemem ama yine de ona karşı dikkatli olun. Neticede bir vampir.

Amber gülümsedi. Evet insan kalmak isteyen bir vampir !

Bir ara görüşmek ister misin ?

Amber gülümsedi. Neden olmasın.

Raven kapıyı kapatan Amber'ın yüzünde ki tebessüme baktı. Oda bir gün böyle hissedecekti. Kendisine mühürlenen adama. Ama duruma bakılırsa mühürlenen kişi ondan fena şekilde nefret ediyordu. Hoş kendisi de ona bayılmıyordu.

Senden cidden hoşlanıyor onunla çıkmalısın dedi Raven Amber'a bakarak.

Öyle mi dersin ? Nerden anladın ?

Raven gülümsedi. Düşüncelerinden dedi göz kırparak ve ayağa kalktı.

Ne sen !

Hey sakin ol ! Bu henüz bugün yaşadığım bir şey. Bilemiyorum odaklanmam gerekiyor belki de.

Bu harika ! dedi Amber mutlulukla.

Sshh sanırım ama artık eve gitmem lazım.

Ne hayatta olmaz unut bunu. Dışarda bir çatlak varken seni asla bırakmayız ! Hem Dark bizi öldürür eğer seni bırakırsak !

Raven bu son cümlenin üzerine kahkaha atmaya başladı. Dark merdivenlerden inmiş yanlarına doğru gelirken Raven'ın sesini işitiyordu. Daha doğrusu gülüşünü. Eli ile dudaklarını bastırmadan hemen önce  genç kızın sol yanağında ki gamzeyi fark etti.

Emin ol beni serbest bıraktığınızı duysa hepinize teşekkür eder.

Kim kime teşekkür ediyor ! dedi  Dark soğuk bir sesle ikisine bakarak. Raven'ın aralık kalan ağzına baktı. Sonra yutkunduğunu gördü. Kafasını sağa sola doğru olumsuz şekilde salladı.

Önemli değil. Eve gitmem gerek. Dediğim unutma Amber dedi imalı bir sesle ve yürümeye başladı.

Ben gidebilirsin dediğimi hatırlamıyorum !

Raven durakladı. Göğsü yukarı kalkarken derin bir nefes alıp verdi. Yine başlıyoruz dedi içinden. Arkasına döndü. Yüzüne yapmacık zoraki bir gülümseme kondurdu.

Bende bana emir verebilirsin dediğimi hatırlamıyorum !

Gidemezsin ! Başına bir şey mi gelsin istiyorsun ?

Hah sen ciddi misin ?  dedi Raven koltuğun sırtına doğru eğilirken. Daha bugün bana mühürlü kalamayacağını söyleyip çekip gittin. Bana güvenin göz yaşartıcı ve şimdide gidemezsin mi diyorsun ! Çok komiksin ! Burada kalmayacağım kesin !

Arkasına döndü ve yeniden yürümeye başladı. Adımları kararlı ve hızlıydı. Kapıyı açmasına bir kaç santim kalmıştı ki Dark kapının dibinde bitti. Raven irkilerek geriye doğru gitti.

İnatlaşma !

İnan bana bulaşmak istemezsin ! Çık önümden !

Dark durup ona baktı. Dudaklarını ısırıp bükerken kapının önünden çekildi. Raven kapıyı açıp çıktı.

Benden uzaklaşırsan seni koruyamam !

Buna ihtiyacım olduğunu da nereden çıkarttın !