Anders Know || minsung

ANDERS KNOW 1. BÖLÜM

"Minho'dan"
Yine her zamanki gibi yurtta oturmuş boş boş telefonuma bakıyordum . Annem ve babam ben çok küçükken araba kazasında ölmüşlerdi , bu yüzden yıllardır yetimhanede kalıyordum . 18 yaşını geçtikten sonra ne yapacağımı gram bilmiyordum . Gerçi fazla da umrumda değildi .

Şuan ise telefondan okuldaki insanların Instagram hesaplarına bakıyordum . Okulda hiç arkadaşım yoktu , hiç biri beni tanımıyordu ama ben hepsinin sosyla medya hesaplarına baka baka tanımıştım .

Tabi biri hariç ' Han Jisung '

Bu çocuk okulun sahibin yeğeniydi ve okulda zorbalık fln yapıyordu gayette popüler sayılırdı ama bir tane bile sosyal medya hesabı yoktu -... garipti ...

Nerde ise hergün düşündüğüm şeyleri düşünürken içeriye oda arkadaşım Changbin girdi . Yine her zamanki gibi spordan gelmişti , bu çocuk cidden spor yapmaya bağımlıydı ve vücut yapma konusunda da da oldukça kararlıydı , başarıyordu da :)

M : gece gece spor yapmazsan olmaz zaten

C : evet olmaz , benim hedeflerim var senin gibi yan gelip yatamam

M : binim hidiflirim vir

C : sen geç dalganı istediklerimi yapınca görürsün

M : lan olm şaka yapıyorum , ben sana inanıyorum zaten bilmiyor musun ?

C : off evet biliyorum... neyse ne yaptın bugün okulda ?

M : Normaldi işte , her zamanki gibi boş boş oturdum , kitap okudum , insanları izledim fln

C : Ben senin bu insanları gizli gizli takip etme huyunu anlayamıyorum cidden

gözlerimi devirdim

C : hayır yani bunları yapmak yerine git onlar ile arkadaş ol ?

M : gerek yok böyle iyiyim

C : neyse ben çok yorgunum yatıcam hem yarın okul var  * sessiz şekilde * iyi ki bunla aynı okulda değilim

M : ne ?

C : yok bişey.. eeeeee.. çok uykum var dedim he he

M : umarım öyledir

***

çok geçmeden Changbin pijamalarını giydi ve hemen uyudu , onunla böyle didişmelerimiz oluyordu ama çok iyi arkadaşyık aslında , yani benim tek arkadaşım oydu

biraz sonra telefonumu yatağa bıraktım ve pijamalarımı giyip uyudum , yarın yine okul vardı :/

***

( yarın sabah )

uykumun en güzel yerinde , baş belası alarm sesi ile uyandım

M : * uykulu biçimde * off yemin ederim bıktım şunun sesinden

C : bende amk bende offf

Changbin bunu deyip kafasını yastığına gömdü

ben ise alarmı kapattım ve kalktım , onun okulu daha geç başlıyordu benimkinden

bu yüzden onu beklemeden üstümü giydim ve aşağıdaki yemekhane ' ye indim , fazla kişi yoktu sadece okulu olan kişiler kalkmıştı , geri kalan kişilere sabah dokuz gibi yemek veriliyordu

yemekçinin yanına gittim ve tepsi alıp sıraya geçtim ama arkamda Hyunjin vardı ve önüme geçmeye çalışıyordu

M : Hyunjin sıranı bekle işte

H : üzgünüm bekleyemem lütfen beni önüne al okulda beni Jeongin ' im bekler lütfen

Hyunjin okuldaki Jeongin ' e aşık olduğu için her sabah erkenden buraya gelip hemen yemeğini yiyip koşa koşa okula giderdi ama anlaşılan bugün geç kalmıştı

M : off tamam geç önüm-

sözümü bitirmeden bildiğin önüme atladı

? : niye izin veriyorsun ki ?!

arkama dönüp baktım ama kimse yoktu , az önce benim sesime benzer bir ses duymuştum

? : bu kadar yumuşak tavırlı olma

y-yine o ses .. biraz ürkütücü geliyordu çünkü kimse bu sesi duymamış gibiydi , etrafta sesin sahibini ararken sıranın bana geldiğini fark etmemiştim

X : hadisene

M : ne ? y-yani tamam ,pardon dalmışım

X : banane hadi çabuk ol

fazla durmadan yemeğimi aldım ve bir masaya geçip hızlıca yedim , kafamda hala o soru vardı , kim konuşmuştu ??

***

( okul yolunun orada )

okula yürüyerek giderdim her zaman , bugün de yine öyleydi o sesi de fazla düşünmek istemedim , çünkü ne işe yarar ki , boş yere kafamı yormak istemedim

etrafı izleyerek gezerken okul yolunun kaldırımında önceden bahsettiğim Han Jisung ' u gördüm

elindeki telefona öyle bir dalmıştı ki , kendine çarpmak üzere olan arabayı fark etmemişti bile-

? : koşsana kurtar onu ?!!

yine o ses

? : LAN KURTARSANA ÇOCUK ARABANIN ALTINDA KALACAK !!

fazla durmadan koşmaya başladım , arabanın çarpmasına ramak kala , Jisung ' un belinden tuttum ve kaldırıma hızlıca çektim

J : HEY NE YAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN SEN

M : sana araba çarpmak üzereydi

önce yüzüme baktı sonra da beni süzdü

J : cidden senin gibi bir ezik sayesinde hayatta mıyım şuan ?

M : ne ?

J : * göz devirerek * senin gibi bir eziğin beni kurtarması yerine o arabanın altında kalmayı tercih ederdim

belini bıraktım o da üstünü temizledi sanki ben dokununca üzerine dünyanın kiri bulaşıyor amk

M : çok ukalasın

J : evet öyleyim sanane !

M : seni kurtardım ve sen-

J : iyi ki bir kurtardın , artık durmadan söylersin

M : aman be ne yapıyorsan yap

J : evet şimdi yürü git

sinirli sinirli baktıktan sonra gittim , o ise hala üstünü temizliyordu

çok kendini beğenmiş biriydi ve bana ezik demesi de çok saçmaydı

? : onun adı ne ?

hah .. yine o ses

~Devam edecek

( bu arada içime hiç sinmedi :/ )