Anders Know || minsung

|| 16 . bölüm ||

hemen elimde duran kağıdı o görmeden cebime koydum ve arkamı döndüm

M : şey... kayboldum telefon ile konuşurken

J : ve dönüp dolaşıp buraya mı girdin ?!

M : üzgünüm

J : tamam hadi çık dışarı

çok sinirlenmiş görünüyordu , sanırım bu oda onun için önemliydi

J : HADİ?!

M : tamam , dedim ve dışarı çıktım , o da kapıyı kilitledi

J : bir daha asla buraya girme

bana kızması sinirmi bozuyordu , ne var sanki o odada amk

M : tamam ve girmem artık bana patronluk taslamayı kes !!

hala yüzüme sinirli sinirli bakıyordu , daha sonra da omzuma bilerek çarparak gitti

L : sanırım o odada önemli birşey vardı

M : evet-

birden Jisung geri geldi

J : Kiminle konuşuyorsun gelsene

kafamı salladım ve yanına gittim

***

aşağı inince ben koltuğa oturup televizyon izlemeye devam ettim o da bulaşıkları yıkadı ve yanıma geldi

benim aklımda ise sadece o odadaki fotoğraflarda neden mutlu olmadığı sorusu dolanıyordu , ve sormak istiyordum

L : sor hadi sormak istediğin şeyi

Lee Bit ' e bir bakış attım ve Jisung ' a döndüm

M : şey...

J : ne ?

M : ben ... o odadaki fotoğraflara biraz baktım da , sen neden ailen ile hiç mutlu değildin ?

J : neden insanların özeli seni bu kadar ilgilendiriyor Minho ? cevap vermek zorunda değilim

M : Jisung söyle hadi merak ediyorum

J : SANA BİRŞEY ANLATMAK ZORUNDA DEĞİLİM !!

ayağa kalkarak bana bağırmıştı

sadece suratına aval aval bakmıştım

J : bu işi daha fazla kurcalama artık , ben yatmaya gidiyorum sen de odana git , dedi ve arkasına dönüp hızlıca gitti

sanırım cidden kimseye söylemek istemeyeceği kadar öbemli birşeyler vardı

***

10 dakika kadar koltukta boş boş oturduktan sonra kalktım ve odama gittim , geniş bir odaydı

pijamalarımı giydim ve yatağa kendimi fırlattım , çok yorgun hissediyordum ve kafamda Jisung'u öptüğüm an dakka başı canlanıyordu

ona karşı birşeyler hala hissetmiyordum ve Lee Bit yüzünden ona aşıkmış gibi davranıyordum , bu işin sonu iyi olacak gibi durmuyordu

ve Lee Bit ' in neden Changbin ' e Felix ' i öptüm dememi istediğini anlamamıştım , kafamda böyle düşünceler varken Lee Bit yine konuştu

L : cebine koyduğun kağıdı okusana

M : aaa doğru ya o kağıt vardı ,dedim ve yataktan kalkıp pantolonumun cebinden alıp tekrar yatağa uzandım

katladığım kağıdı açtım ve okumaya başladım

" Babam bugün yine küçücük bir şey için anneme bağırdı , yine ikisi kavga ettiler hergün olduğu gibi....ama annem bu sefer cidden çok sinirlendi ve evi terk etti babam da bütün sinirini benden çıkardı , yani yine dövdü , ama galiba artık acıyı hissetmiyorum çünkü alıştım , ve yavaş yavaş insanları dövmek benim de hoşuma gitmeye başladı , sanırım babam gibi biri olucam....ama ona benzemek istemiyorum o iğrenç biri.... "

gözlerim fal taşı gibi açılmıştı ve kağıda öylece baka kalmıştım , Jisung küçükken şiddet görmüştü ve bu beni çok şaşırtmıştı

L : neden zorbalık yaptığını şimdi anladım galiba , babası yüzünden insanların acı çekmesi hoşuna gidiyor

Lee Bit ' i duymuyordum bile , sadece onun özelini kurcaladığım için çok pişmandım

yataktan hızlıca kalktım ve elimdeki kağıfı buruşturup çöp kutusuna attım

M : ben gidiyorum

L : nereye ?

M : Jisung'un yanına , dedim ve ona bakmadan odadan çıktım

***

sessiz ve hızlı şekilde odasına gitmeye çalıştım ve sonunda geldim , kapısını yavaşça açıp içeriye baktım

Jisung çoktan uyumuştu , içeriye yavaşça girdim ve kapıyı sessizce kapattım ardından yatağının yanına kadar gittim

L : ne yapacaksın ?

M : sadece özür diliycem dedim Jisung ' un yanına kıvrılıp yatağına girdim , biraz sincaba benzeyen suratına baktım ve daha sonra uzanıp belinden sarıldım , tabi bu onun uyanmasına neden oldu

J : * uykulu şekilde * Minho .... ne yapıyorsun ?

M : özür dilerim....

J : ne için ??

M : özelini kurcaladığım için

gözleri ile biraz tavana baktı ve sonra vücudunu bana çevirdi

J : tamam önemli değil

M : cidden affettin mi yani ?!

J : evet boşuna uzatmaya gerek yok :)

gülümsedim ve ona sarıldım oda kafasını göğsüme yasladı ve rahatça uzandı

~ Devam edecek