M : Jisung üç dakikadır sadece öylece suratıma bakıyorsun artık cevap ver bu iz ne kim yaptı bunu ?
tüm cesaretimi topladım ve konuştum
J : s-sen yaptın...
M : ne ? nasıl ?
J : bayılmadan ö-önce... öpmüştün boynumu onun izi...
M : ben mi öptüm seni hem de boynunu ?!
J : evet işte soru sorup durma artık
boynumdaki elini aldı ve kafasını tuttu
M : ah şimdi biraz hatırladım , Lee Bit yüzünden seni öpmüştüm sonra sen seni sevip sevmediğimi sormuştun ve Lee Bit evet dememi istemişti sonra ben onu dinlemek istememiştim ve yukarı çıkmıştım orada da dediğini yapmadığım için kafamı iki kere duvara vurmuştu
yine gözlerim dolmuştu ve boğazımda o ağlama hissi oluşmuştu , beni sevmiyordu... yaptığı herşey sadece gerçekte olmayan birinin oyunuydu...
J : M-Minho Lee Bit gerçek değildi ki kafanı nasıl duvara vursun ?
M : hayır Jisung gerçekti diyorum işte vardı ama sadece ben görebiliyordum
bu söylediği ile onun şizofren olduğuna tamamen emin oldum , bu söylediklerini Bay Chan ' a anlatmam gerekiyordu , bir psikoloğa falan görünmesi gerek
J : tamam .... ve ş-şey sen beni hiç mi sevmedin Minho....?
M : Jisung... üzgünüm ama şuan hatırladığım kadarıyla ben sana karşı hiçbir his beslemedim , herşey Lee Bit ' in oyunuydu...
J : ama Lee Bit yüzünden bir sürü şey yaşadık seninle , cidden bana karşı o olaylar sayesinde de mi birşey hissetmedin ?
yine iki eli ile kafasını tuttu
M : ahh Jisung , soru sorma birşey hatırlamıyorum
ağlamanın eşiğine gelmiştim ki hemşire kadın içeri girdi
H : NE OLUYOR ?!
J : ş-şey ... çok fazla soru sordum , biraz e-eski şeyler aklına geldi galiba..
H : sana içeri girmeden önce de söylemiştim , niye eski şeyleri hatırlatıyorsun ?!
J : ö-özür...
Hemşire yüz ifadene baktı ve nerede ise ağlayacak olduğumu fark etmiş olacak ki yüzü biraz yumuşadı
elini omzuma koydu ve gülümsedi
H : neyse tamam önemli değil , şimdilik bu kadar yeter artık gidebilirsin
konuşacak halde olmadığım için sadece yalandan gülümsedim ve kafamı tamam anlamında sallayıp , Minho'ya da son bir kez bakıp dışarı çıktım
***
önceden beklediğimiz yere gittim , Bay Chan sandalyede oturuyordu ama beni görünce ayağa kalktı
yanına gittim , gözlerim yerdeydi nerde ise ağlayacaktım
B : Jisung ne oldu seni hatırlatıyor m-
cümlesini tamamlamasına izin vermeden Bay Chan ' a sarıldım ve ağlamaya başladım , garip bir şekilde buna ihtiyacım varmış gibi hissediyordum
Bay Chan önce duraksadı ama sonra sarılmama samimi olarak karşılık verdi
B : Jisung ne oldu ?
ağlaya ağlaya konuşuyordum
J : Bay Chan Minho beni hatırlıyor , ama yaşadığımız bazı şeyleri unutmuş , ayrıca da beni sevmiyormuş herşey sadece Lee Bit yüzündenmiş....
Bay Chan hiçbir şey demeden sadece beni dinleyip sarılıyordu , bende omzunda ağlıyordum ve içimi döküyordum
***
bir süre boyunca Bay Chan ' ın omzunda ağladıktan sonra ayrıldık , artık içimi döktüğüm için ağlamam kesilmişti
B : iyice içini döktüysen artık herşeyi anlat olur mu :)
J : t-tamam... , dedim ve sandalyelere karşılıklı oturduk
B : şimdi söyle bu Lee Bit de kim ?
J : Bay Chan... Minho galiba şizofren çünkü bana Lee Bit diye hayali birinden bahsetti ayrıca da kafamı duvara vuran oydu dedi
B : iyi de gerçekten olmayan biri onun kafasını duvara falan vuramaz ki , kendisi kafasını vurmuştur ama onun gözünde Lee Bit vurmuştur
J : biliyorum Bay Chan , onu bir psikoloğa falan götürsek aslında iyi olabilir , şuan onu görmediğini söyledi ama yine de götürmemiz iyi olabilir
B : haklısın her neyse kendini daha fazla üzme tamam mı ?
derin bir nefes aldım
J : tamam
***
" 2 gün sonra "
2 gün geçmişti yani bugün Minho taburcu olacaktı bu yüzden biraz mutlu ve heyecanlıydım , benim evimde kalacaktı içimde belki beni sever düşüncesi vardı.... sevmiyeceğini bile bile umut ediyordum
biraz sonra yine o hemşire Minho'yu getirdi , uykulu görünüyordu ve kediye benziyordu off ben nasıl dayanıcam bu tatlılığa off
H : bak delikanlı ona dikkat et tamam mı ? ilaçlarını ver ve eskiden olan şeyleri hep hatırlatma ?
M : aslında ilaçlarımı kendim de içebiliri-
J : merak etmeyin ben ona çok iyi bakarım dedim ve Minho'yu kolundan çekerek hemşirenin elinden aldım , bana garip garip baktı
bende ona baktım içimden " sen bana aşık olmazsan ben de seni kendime aşık ederim lan o zaman " diyordum :)))
~ Devam edecek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anders Know || minsung
FanfictionANDERS KNOW "Jisung" Jisung ölmüş anne ve babasının mirasını kullanan şımarık ve zorba bir çocukrur . Gittiği okulda herkese zorbalık yapmaktadır ve kendini çok beğenmiş biridir . Herkes ondan korkuyordur çünkü öz amcası okulun sahibi olduğu için te...