Anders Know || minsung

|| 11. bölüm ||

"Minho'dan"

Lee Bit ' in isteği üzerine Jisung ile iddiaya girmiştim , ve ne olursa olsun kazanmam gerekiyordu çünkü kaybedersem yine bana acı çektireceğini söylemişti

ondan fena şekilde kurtulmak istiyordum ama olmuyordu yanımdan asla gitmiyordu herhangi bir insana da söyleyemiyordum tamamen yalnızdım ....

***

Jisung ' u nasıl yenebilirim diye düşünürken sonunda sınıfa varmayı başardım , içeri girdiğimde Felix ve Jeongin ' i gördüm beni görünce garip bir şekilde sustular

JE : neyse Felix ben gidiyorum , zil çaldı

F : t-tamam görüşürüz

Jeongin el salladı ve bana da gülümsedikten sonra gitti , Felix parmakları ile oynuyordu

L : ne olduğunu sorsana

M : eee Felix birşey mi oldu ? parmakların ile oynuyorsun da ?

F : eee .... şey yok bir ş-şey sadece biraz streslendim

yüzünde sahte bir gülümseme varmış gibi hissettim ve yanına gittim

M : iyisin , değil mi ?

F : * yutkunarak * evet evet sadece derslerin stresi var üzerimde , dedi tabi ben aslında benden hoşlandığı için bu kadar stresli olduğunu bilmiyordum

M : peki , dedim ve gülümseyip yerime geçtim , ders Nam-Kyu ileydi , büyük ihtimalle yazı yazacaktık bu yüzden çantamdan kalemlerimi aradım ama yoktu

arkamı döndüm ve Felix'e baktım

M : Felix kalemlerimi gördün mü ?

F : hayır , çantanda değiller miydi ?

M : dün varlardı ama şuan yoklar

F : istersen sana şu anlık kalem verebilirim Minho ?

M : olur şimdilik ver

yerde duran çantasını açtı ve birkaç tane kalem çıkarıp bana uzattı, bende aldım

M : teşekkür ederim

F : önemli değil

önüme döndüm ve kalemleri dizip hocayı bekledim ve sonunda geldi

N : günaydın çocuklar , bugün de yine her zamanki gibi yazı yazıca-

konuşmasının ortasında gözleri bana kaydı

N : bu arada Minho , sen dün depo da Jisung ile kilitli kaldın değil mi ?

M : evet efendim

N : depoya kilitli kalmadan önce sizi görmüştüm , sen Jisung'u duvara sıkıştırmıştın

hayır ya bu cüce bunu nasıl gördü amk

M : efendim öyle birşey yok , siz yanlış açıdan görmüşsünüz normal şekilde duruyorduk

N : o zaman neden beni fark edince depoya kaçtınız Minho ??

M : eeee şey.....

of ne diycem ben şimdi

L : doğruları söyle işte

Lee Bit ' i dinlemek zorundaydım

M : evet bay Nam-Kyu onu duvara sıkıştırmıştım çünkü beni okuldan atamadığı için sinirliydi ve bana zarar verebilirdi , sizi görünce de anlık korku ile depoya gittik ve orada kilitli kaldık

N : tamam her neyse , derse geçiyorum

***

"Jisung'dan"

bütün gün bu lanet olası kütüphaneyi temizlemiştim ve hâlâ bir sürü kir vardı , cidden inanılmaz birşey saatlerdir temizlememe rağmen hiç el değmemiş gibi kirli hala

neyse ki sonunda gün bitti de eve gidebilicem ve Minho ile lades oynadığımız için gitmeden önce onu bir kandırmayı denemek istiyordum , bu yüzden hızlı hızlı son kez etrafa baktıktan sonra hemen çıktım

***

gözlerim onu arıyordu etrafta ama bir türlü bulamadım ve sonunda sınıfının yanına gittim ama gördüğüm manzara ile şok oldum , Felix ile gülüşüyorlardı bu beni sinir etmeye yetmişti bile , Minho onun kendisine aşık olduğunu bilmiyordu

koşa koşa yanlarına gittim

J : NE YAPIYORSUNUZ ?!

bana garip garip baktılar

M : konuşuyoruz

J : konuşmayın tamam mı istemiyorum !!

F : Jisung bu sana kalan birşey değil

J : evet Felix öyle

Felix bu tavırlarım yüzünden sinirden dudaklarını bastırıyordu

M : bana karışma

kolundan tuttum ve onu Felix ' in yanından uzaklaştırdım

J : karışıcam Minho

kolundan tutmama rağmen bir ses çıkarmamıştı ve sakince sadece peşimden gelmişti

Felix ' den uzaklaşınca konuşmaya başladı

M : neden böyle yapıyorsun acaba ? sanane kim ile konuştuğumdan ?

J : bilmediğin şeyler var Minho , boş yapma bana

M : bilmediğim ne olabilir ki bu kadar önemli

J : uzatma işte yaklaşma şu Felix salağına

M : hmm ...

J : ne hmm ?

M : kıskandın sen :)

J : NE ?! HAYIR YOK ÖYLE BİR ŞEY SAÇMALAMA !!

M : o zaman neden böyle uzak dur diyorsun ha ?

J : derim işte sanane

baş parmağını kalbimin üzerine koydu

M : ne söylersen söyle kalbin asla yalan söyleyemez , kabul et işte kıskandın

elini sertçe koyduğu yerden çektim

J : HAYIR SENİ KISKANMADIM!!

M : e bırak gideyim o zaman-

yine bileğinden tuttum

J : HAYIR GİDEMEZSİN

M : * sırıtarak * Jisung , sen beni kıskanıyorsun , kabul etsen de etmesen de :)

hiçbir şey demedim sadece öylece suratına baktım çünkü ben de ne hissettiğimi bilmiyordum

öylece bakarken bir anda Minho ' ya birşey oldu

M : AHH!

J : NE OLUYOR ?!!

Minho yere düşmüştü

M : b-başım ....

ne olduğunu anlamıyordum ama yere düşen telefonunu aldı ve bana uzattı

M : yalvarırım ambulans çağır

J : Minho ne oluyor ambulans çağırmamı gerektirecek bir durum yok ki-

yüzüne dikkatlice bakınca ağladığını fark ettim

M : HASTALIĞIM VAR TAMAM MI ?! ARA LÜTFEN ?!

hastalık mı ? elinde duran telefonu hemen aldım ve 112 ' yi aradım , onun için şuan çok korkuyordum

ama bir anda yerden kalktı ve elimden telefonu çekti , gülüyordu

M : Jisungie , kaybettin :)

~ Devam edecek

Bu bölüm hiç içine sinmedi ve saçma olmuş gibi hissediyorum :/