Anders Know || minsung

|| 37 . bölüm ||

Bay Chan ve Bay Seungmin de kafamın üstünde duruyorlardı , ikisi de çok endişeliydi , neyse ki Felix'in aşağıya atladığını fark eder etmez ambulans çağırmışlardı

ister istemez üzülüyordum hem de çok fazla oturup Felix ' in başında ağlamak istiyordum , bunu yapmasına sebep olan eğer bensem ... kendimi asla affetmezdim

arkamdan Jisung ile Changbin ' in seslerini duydum ve çok geçmeden onlarda buraya geldiler

J : h-hayır...bunu yapmış o-olamaz...

ağlamamak için kendimi zor tutuyordum , derin bir nefes aldım ve boğazımda ki o iğrenç hissin gitmesini bekledim , kahrolası his az da olsa gidince Jisung ' a döndüm ... ama o çoktan Changbin ' e sarılmış ağlamaya başlamıştı , onu böyle görünce yine hemen gözlerim doldu ağlamak istemiyordum bu yüzden arkamı döndüm ve Felix'e baktım

bu ambulans ne zaman gelecek diye düşünürken sonunda geldi , bende kimseyi umursamadan Felix ' i kucağıma aldım ve ambulansa götürdüm , suçluluk duyuyordum hemde çok fazla...

***

"Jisung'dan"

yaklaşık bir saattir Bay Chan , amcam , Minho ve Changbin ile hastanede bekliyorduk , aslında amcam gelmemize izin vermeyecekti ama bana kıyamamıştı

hala gözlerimden yaşlar geliyordu , Felix'e dediğim herşey ve davranışlarım yüzünden çok pişmandım , eğer ölürse...içimde sonsuza kadar büyük bir pişmanlık duyardım...

zaten onun ölme ihtimalini düşünmek beni daha da yerle bir ediyordu...

kafamı yerden çevirip Minho'ya baktım , o da hiç iyi değildi ama bana belli etmemeye çalışıyordu , acısını gizliyordu ama bunu yapması hiç mantıklı değildi...

J : Minho acını içinde saklamana gerek yok

Minho bana cevap vermedi ve sadece boş gözlerle baktı , dolu gözlerimle zor da olsa ona gülümseyince o boş gözleri yaşlar ile doldu ve sonra... gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı , aniden bana sarıldı sonra da

kafasını göğsüme gömüp ağlamaya devam etti , sarılmasına karşılık verdim ama bende kendimi tutamıyordum gözlerimden devamlı yaşlar geliyordu , Minho biraz sonra hıçkırıklı ağlamasıyla konuştu

M : Jisung eğer intahara kalkışmasına sebep olan şey bensem , kendimi asla affetmem şuan bile kendimden nefret ediyorum , hep benim yüzümden benim suçum aptalın gerizekalının malın tekiyim

J : Minho kendine bu kadar kızma , o sana aşıktı evet ama sen onu sevmiyordun sırf bu yüzden intahara kalkışmışsa bu çok saçma bence başka nedenleri de vardır

Minho derin bir nefes aldı ve kafasını göğsümden çekti

M : teşekkürler...

J : birşey değil , dedim zorla yüzüme bir gülümseme ekleyerek

Bay Chan ve amcam da yan yana duruyorlar bizim gibi birbirlerini teselli etmeye çalışıyorlardı , amcam kendini tutamadan ağlamıştı , hatta Bay Chan ' a sarılmış ağlıyordu ...

Changbin ise hepimize üzgün üzgün bakıyordu

***

yaklaşık 1,5 saatlik bir beklemenin ardından sonunda bir doktor geldi

Minho doktoru görür görmez ayağa kalktı ve yanına gitti ardından hepimiz doktorun etrafını sardık

M : Doktor bey o iyi mi ölmedi değil mi ?

D : hayır hayır ölmedi kafasına cidden kötü darbe almıştı eğer geç getirseydiniz beyin kanaması geçirebilirdi ama öyle olmadı ve dikişler ile atlattı

Minho bunları duyunca gözyaşlarını sildi ve yüzünde bir gülümseme oluştu

M : p-peki ne zaman uyanacak ?

D : çoktan uyandı , iki saattir bize Minho ve Jisung ile konuşmak istiyorum diyor onlar her kimse birazdan onu normal bir odaya alıcaz oraya gelsinler

M : t-tamam teşekkürler

Doktor bize gülümsedikten sonra gitti , Minho aşırı sevinmişti , gerçi şuan herkes öyleydi

J : Minho bak birşey olmamı-

Minho cümlemi bitirmeden bir anda bana sarıldı ve kucaklayıp döndürmeye başladı

M : JİSUNG FELİX ÖLMEMİŞ , FELİX ÖLMEMİŞ ÇOK MUTLUYUM O HALA HAYATTA

J : M-Minho indir beni , dedim gülerek

M : HAYIR ÇOK MUTLUYUM , diye bağırdı ve daha hızlı döndürdü beni ben ise bırakmayacağını anlayınca boynuna kendimi daha çok kenetledim ve gözlerimi kapatıp mutluluğunu yaşamasına izin verdim , beni döndürürken aynı anda mutluluk kahkahaları da atıyordu , gülüşü huzur veriyordu bana...

***

Minho'nun mutluluk anının ardından , Felix'i götürdükleri odayı bulup oraya gittik  , Changbin de bizimle geliyordu sanırım ciddi ciddi ilk görüşte aşık olmuştu

biraz uğraşın sonunda Felix ' in odasını bulduk ve içeri girdik , girer girmez hemen gözlerini bize dikip baktı Felix

F : buraya gelsenize

yutkundum ve Minho ile birbirmize baktıktan sonra yanına gittik

F : intahara kalkışmamın sebebi siz değilsiniz , bu yüzden ağladığınızı söyeldi doktorlar , özür dilerim boşu boşuna üzüldünüz suçlusu siz değildiniz

Minho ile birbirmize baktık , Changbin ise kapının biraz kenarında ayakta bizi dinliyordu

J : şey Felix ... ben sana davranışlarım yüzünden özür dilerim...

kafamı utançtan yere eğmiştim ki Felix tutup geri kaldırdı

F : önemli değil Jisung , sen aslında iyi birisin zaten yoksa Minho seni sevmezdi deyip ikimize gülümsedi

M : şey Felix eğer intahara kalkışmanın sebebi biz değilsek neydi ? anlatır mısın ?

Felix kafasını evet anlamında salladı ve gülümsedi