Anders Know || minsung

|| 38 . bölüm ||

Felix derin bir nefes alıp , boğazını da temizledikten sonra anlatmaya başladı

F : ben aslında yaşamayı çok seven bir insanım , yani bir zamanlar öyleydi ama daha küçük yaşta yaşadığım şeyler yüzünden artık bıkmıştım...

annem ve babam iyi anlaşıyorlardı ama bir gece okul masraflarım fazla tuttuğu için kavga ettiler aslında o kadar azdı ki ... ama gözlerini para hırsı bürümüştü bu yüzden onlara milyonlar gibi geliyordu...

o gece babam sinirle evden çıktı ve asla geri gelmedi , hatta birkaç gün hiç konuşmadılar , annem de bu süre zarfında bana hep özen gösterdi , sonra bir gün babam beni özlediğini söyledi ve annem kabul etmese de beni zorla alıp götürdü o günden sonra annemi bir daha asla görmedim o gün bile intahara kalkışmıştım ama babamın annemi aldattığı üvey annem beni durdurmuştu , sonra da kendisi dövmüştü zaten...

yıllarca üvey annemin bana şiddet uyguladığı ve babamın sadece para bırakıp eve asla gelmediği bir hayat yaşadım , sonra üvey annem ile de kavga ettiler ve ayrıldılar babam da o kadından olabildiğince uzaklaşmak istediği için Kore'ye geldik

burada okumaya başladım , artık az da olsa mutluydum sadece bazen babam fazla baskıcı oluyordu , bu okula gelince ise... yine mutluluğumu kaybettim , kimse beni arkadaş olarak asla kabul etmedi , yüzü lekeli diyerek dalga geçtiler ayrıca da ... zorbalık da gördüm , bütün bunlar olurken kendimi unuttum ve Minho'ya aşık oldum

onu çok sevdim ve çok kısa sürede bağlandığımı hissettim , evde Jeongin ile Minho'ya olan aşkım konusunda konuşurken babam bir anda geldi ve telefonu alıp ne yaptığıma baktı ve çok fena sinirlendi , çünkü bir erkekle sevgili olmam fikri ona göre iğrençti...

o gün bana hayatım boyunca söylemediği şeyleri söyledi ve kalbimi paramparça etti... zaten üzgündüm bir de sizin sevgili olduğunuzu öğrenmem tuzu biberi oldu , ölmek istedim cidden bu sefer ama Changbin gitmeme izin vermedi bende dayanamadım sarıldım , ihtiyacım vardı çünkü , daha sonra da atladım işte oradan

bunda cidden sizin suçunuz yok , zaten intahar etmeye meyilli biriydim , hergün etmek istiyordum ve bugün yine denedim ama gördüğünüz gibi olmadı ve kahretsin ki yine hayattayım...

Felix'in anlattıklarını ağzım açık dinlemiştim , gözümden istemsizce bir yaş gelmişti

J : hayatın zaten iğrençken benim de senin üzerine geldim... inanamıyorum kendime

F : Jisung hayır üzme kendini affettim seni önemli değil , ve içinde hala Minho'ya aşık olduğum gibi bir düşünce varsa at onu çünkü başka birini seviyorum

gözümden gelen yaşı sildim ve meraklı şekilde sordum

J : kim ?

Felix gözleri ile Changbin ' e baktı ve güldü

F : o kendini biliyor , dedi

Changbin onun bu dediği üzerine öylece kaldı ama fazla belli etmedi , bende kendimi tutamadım ve Felix ' e sarılıp yeniden özür diledim

biraz daha konuştuktan sonra vedalaşıp çıktık ama Changbin gelmedi , sanırım biraz konuşacaklar özeelllğ şeylerrr , fon fin fon falan ehehee

***

biraz sonra tekrar amcamların yanına gittik , bize ne olduğunu sorar bakışlar attılar , Minho da ne olduğunu fazla detay vermeden anlatıp kısa kesti

S : tamam o zaman artık eve gidin Jisung

J : ama amca kalsaydık-

S : zaten yeterince izin verdim size , hadi dedim

J : ya-

B : Jisung hadi uzatma oğlum al Minho'yu git , biz zaten burdayız merak etme

daha fazla ısrar etmedim ve kafamı salladım , daha sonra da Minho ile arabaya binip eve gittik , kafamda hala Felix'in yaşadıkları vardı neler yaşamış bea...

***

sonunda eve gelmiştik artık akşam olmuştu hava da kararmıştı , Minho baya yorgun görünüyordu

J : Minho duş almak ister misin ?

M : seninle beraber mi ?

gözlerim fal taşı gibi açıldı yine ne saçmalıyor bu

J : off Minho dalga mı geçiyorsun , git al tek başına duşunu, dedim ve onu ittirdim

o da gitti ama giderken arkasına dönüp bir kere sırıtarak baktı

M : tamam duşu tek alıcam Jisung ama ondan sonra seninleyim , yapacağım şeyi tek yapamam , dedi ve hızlıca gitti

amk neyden bahsediyor bu bismillah yeni geldik eve off

~ Devam edecek