အိမ်အသစ်ဟာ မြို့တော်ရဲ့ တောင်ဘက် အစွန်ဆုံးပိုင်းမှာ တည်ရှိတယ်။ နေရာက နည်းနည်းချောင်ကျတာမို့ ဝမ်အိမ်နဲ့တော့ ဘယ်လိုမှ မယှဉ်သာဘူးပေါ့။
အစပိုင်းတုန်းက ဒီအိမ်မှာ နိုင်ငံခြားသား ကုန်သည်တချို့ နေခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ထိုကုန်သည်တွေဟာ ပေကျင်းကိုလာပြီး စီးပွားရေးလုပ်တာမို့ သူတို့ယူလာတဲ့ငွေနဲ့က ဒီအိမ်လောက်ပဲ ဝယ်ဖို့ တတ်နိုင်တယ်။
အချိန်တွေကြာလာတဲ့အခါ နိုင်ငံခြားသားတွေ ဒီနေရာမှာ စုဝေးလာပြီး တပတ်တခါဈေးတွေတောင် ရှိလာတယ်။ တော်တော်များများက အစားအသောက် ရောင်းတာတွေ ဖြစ်တယ်။
ရှောင်းကျန့်ဟာ လောင်ချန်း၊ ချွေ့အယ်နဲ့အတူ ဝမ်သခင်မကြီး စီစဉ်ပေးလိုက်တဲ့ အစေခံတွေကို ခေါ်ပြီး အိမ်ကို ၃ ရက်တိတိ သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ရတယ်။
ချွေ့အယ်က ပါးစပ်ဖွာတဲ့ မိန်းကလေးပေမဲ့ အလုပ်လုပ်ရာမှာတော့ မခိုမကပ်တဲ့လူဖြစ်တယ်။ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ အိပ်ခန်းကို သေချာသန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးပြီးသွားတဲ့အခါ ချက်ချင်း ဘေးခန်းကို သွားလို့ ရှောင်းကျန့် အမွှေးဆီလုပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေကို သေချာနေရာတကျ ထားပေးတယ်။
"ရှောင်းသခင်လေး ကြည့်။ ဒီအမွှေးဆီခန်းက အရင်မီးဖိုချောင်လောက် မကောင်းပေမဲ့ ကျမအထင် ဒီလောက်နဲ့ လုံလောက်တယ်"
ချွေ့အယ်ဟာ သူမနဖူးပေါ်က ချွေးတွေကို သုတ်လို့ ရှောင်းကျန့်ကို အခန်းထဲ သေချာလိုက်ပြတယ်။
ပြောင်နေအောင် သုတ်ထားတဲ့ စင်ပေါ်မှာ လောင်ချန်း သေချာတင်ထားတဲ့ ကြွေပန်းအိုးသေးသေးလေးတွေ အစီအရီ ရှိနေတယ်။ အမွှေးဆီလုပ်တဲ့အရာမှန်သမျှကို သူ့အစဉ်လိုက်အတိုင်း ထားထားလျက်ရှိတယ်။ ရှောင်းကျန့် စိတ်ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။
"ချွေ့အယ် အလုပ်ကြိုးစားပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ အနားယူလိုက်ဦး"
"ဘာတွေ ပင်ပန်းလို့လဲ" , ချွေ့အယ်က သူ့စကားကို မထောက်ခံဘူး။ ပြီးတာနဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ပြောတယ်။
YOU ARE READING
Passing Through the Remains of Spring ||Completed||
Fanfictionချစ်သူအတွက် မက်မွန်ပင်တွေ စိုက်ပျိုးခဲ့တယ်... ငါ့မေတ္တာတွေ မင်း မြင်နိုင်ပါစေကွယ်~ Myanmar Translation, Unicode only နွေဦးတော်လှန်ရေးတွင် ထောင့်ပေါင်းစုံမှ ပါဝင်ထားသူများသာ ဖတ်ရန်ဖြစ်ပါသည်။
