DENEK

Bölüm 7: kaçış

medya: aslı

iviiit men geldiiiğğğm ehehehhehe 

nassunuz gencolar 👊 

^_~  -   ^o^   -   ^3^  <3

_______________

karanlıktı her yer, hayal meyal ışıklar görüyordum ama çok bulanıktı. başımda bir adam vardı beni kontrol ediyordu ama yüzü net değildi, her yer bulanıktı. ve yine her yer karanlığa bürünmüştü.

gözlerim bir türlü net görmüyordu. ve ben, ben tekrar kendimi boşluğa bırakmıştım.

gözlerimi araladığımda yine her yer karanlıktı ama bu sefer net görmeye başlamıştım. etrafıma bakındım.. doğrusu bakınmaya çalıştım ama bir şeye bağlıydım ve hiç bir yeri göremiyordum.

gözüm yavaş yavaş karanlığa alışmış gibiydi ama yine de doğru düzgün göremiyordum etrafı. gözlerimle etrafı incelemeye başlamıştım ve bir anda odada ışıklar açıldı.

gözüme gelen ışık ile gözlerimi acı ile yumdum. sesler geliyordu, gözlerimi açmadan onları dinledim.

"bazılarının süreci halen devam ediyor, bazılarının testi başlamadı ama sadece aslı'yı, akın'ı ve ceyda'yı bulamıyoruz efendim" dedi ince ve tiz sesi olan bir kız.

"bulun onları hemen.. hemde hemen yoksa ben müdahele ederim ve sen de işinden olursun" dedi kalın ve sert bir sesi olan adam 

ve odadan çıkma sesleri geldi, gözlerimi açıp hızlıca etrafa bakındım. sağımda beni gibi bağlanmış akın ve başka insanlar vardı, solumda ise beni gibi bağlanmış ceyda ve başka insanlar vardı. ellerimizi bir makineye bağlamışlardı ve başımıza garip şeyler takmışlardı. 

onlar odadan çıkınca ışıklar bir anda sönmüştü. ne yapmam gerekiyordu? kıpırdayamıyordum. fısıltı ile "akın... hey akın.. beni duyabiliyor musun?" akından cevap gelmeyince hareket etmeye çalıştım ama beni hareketsiz hale getiriyordu oturduğum yer. 

ben hareket ettikçe başıma ağrı girmeye başlamıştı. artık sinirlenmeye başlamıştım, oturduğum sedye midir? sandalye midir? bilmem ama şu anda bunu o konuşan adamın kafasında kırmak istiyordum.

daha çok çırpınmaya başlamıştım ki bir anda kolumdaki bağlı makine kopmuştu. NE?..

n-nasıl oldu bu. diğer koluma denedim ama işe yaramadı. serbest kalan kolum ile başımdakileri söktüm ve akına uzanmaya çalıştım ama olmadı uzakta kalıyordu, ceyda ise tersimde kalıyordu. 

eğer o adam gelirse ve kolumdaki makinenin koptuğunu görürse nolur. bunun endişesi ile diğer kolumu da kurtarmaya çalıştım ama sadece kolum acıyordu. hızlı hızlı nefes almaya başlamıştım, korkuyor muydum?.

bacaklarım bile bağlıydı ama ben bu makinadan nasıl kurtulacaktım "off yaa hadi çıksana.... hadiiii" sesim ağlamaklı olmaya başlamıştı. hayal dünyası dedikleri yerde ne de cesurdum halbuki.

ince bir ses "neresi burası?" demişti, bu ceyda'nın sesiydi. "ceyda, benim aslı.. şu anda bazı makinelere bağlıyız ama kurtulamıyorum" dedi ağlamaklı bir sesle.

"aslı.. neden kıpırdayamıyorum ve sen neden ağlıyorsun?" dedi endişeli bir ses tonu ile

içeriden başka bir ses gelmişti. o ses de neyin nesiydi "şşşş konuşma bir ses geldii" dedim sesimi kısarak. "duydum" dedi ceyda da kısık bir sesle.

sağ tarafıma döndüm sonra sol tarafıma döndüm kimseyi göremedim sol tarafımdaki ceydanın karanlıktaki yününe bakıp sağıma dündüm "HASS.." dedim bir anda korkarak.