DENEK

Bölüm 8: tek ve özel

medya: ceyda

merhabalaaar yine mee

nassunuz gencolar 

hadi okumaya go ^3^

___________

yine bir gün yine bir sabah tek fark her zaman bildiğim o evimde  değil de gizli bir bölgenin gizli bir odasında uyanmam. 

oda da ceyda ve ben kalıyorduk akın ise esmer bir çocuk ile aynı odaya koymuşlardı. kendime ait dolabın yanına yaklaşıp kapağı açtığımda içinde bana bırakılmış bir kaç parça elbise ile karşılaştım. içinden beyaz hafif bol bir tişört çıkardım altıma ise asker yeşili bir eşofman çıkardım. 

odanın banyosuna gidip duşumu aldım ardından üstümü değiştirip odadan çıktım. çıktığımda ceyda kalkmış ortalığı ve yatakları toparlamıştı bile "günaydın askim" dedi yanağımdan öperek gülümseyerek "günaydın bebiş" dedim.

ceyda banyoya girerken bende odadan çıkıp mutfağı aramaya çıktım ama labirent gibi yer nasıl bulucam leeğn.

sağ koridoru döndükten sonra mert ile karşılaştım, ben gülümseyerek "günaydın aslı, rahat uyudun mu?" dedi. "günaydın. evet rahat uyudum ama mutfağı bulamadım yaa" dedi mahcup bir ifade ile

"bu sığınak biraz karışıktır ama zamanla alışırsın" dedi ve önden giderek beni mutfağa götürdü. mutfaktan içeri girdiğimizde ağzına kocaman ekmeği sığdırmaya çalışan kadiri gördüm.

ağzı açık kadiri izlerken ağzındaki ile şaşkın bir yüz ifadesi ile bana ve mert'e bakan kadir öksürmeye başladı. sırtına vuran mert "sakin kıtlıktan çıkmadın sakin" dedi dalgalı bir ses tonu ile " ne yani ben de gücümü yemek ile toplayabilirim değil mi?" dedi kadir kaşını çatarak.

gülerek "tamam tamam hahaha" dedi. odaya zıplaya hoplaya gelen fulya "açııııığğğğğmm" diye bağırdı ardından dolaba saldırdı.

biri dibime girerek "bende açım aslı" diye fısıldadı arkamı döndüğümde bunun akın olduğunu gördüm. ödümü kopardı aptal. 

akın herkesi masum masum izlerken kahvaltı hazırlayan mert görüş açıma girdi. mert'in yanına giderek "neler hazırlıyorsun. açım da" dedim hazırladığı lezzetli şeylere bakarak. "hepimize omlet hazırlıyorum" dedi sevimli bir şekilde bakarak.

tam arkama döndüğümde dibimde olan bir adet kadir ile karşılaştım. omletlere alıcı gözü ile bakıyordu elinden gelse çiçeğini çikolatasını alır omleti istemeye gider gibi bakıyordu. "kadir iyi misin?" dedim elimi yüzünün önünde sallayarak "hıhım" dedi dudaklarını yalayarak "ama açım... hem de kurt gibi" dedi ve öyle bakmaya devam etti.

hafif kenara çekilerek geçmesine izin verdim. elleri arkasında mert'in dibine girerek, yaptığı omlet ile bakışıyordu. yemekhanesine geçtiğimde içerinde tahminen 30-40 kişi var görünüyordu.

mert omletleri hazırladıktan sonra herkes sıraya girmiş tabaklarına kahvaltı malzemeleri dolduruyordu omletleri ise mert dağıtıyordu. herkes belirli bir düzene göre hareket ediyordu ne eksik ne de fazla.. hepsi gülüp eğleniyor birbirileri ile iyi anlaşıyorlardı sanki bir aile gibi.

sadece bir kişi, gözünü akın'a doğrultmuş sert bir yüz ifadesi ile bakıyordu. akın benim olduğum tarafa doğru gelirken o çocuk ise akın'a bakmaya devam ediyordu.

akın benim yanıma vardığında çocuk gözünü akından alıp bana baktı ve çocuk ile gözlerimiz kesişti. bir süre bakıştık, ben ondan gözümü ayırmayınca ilk gözünü çeken taraf o olmuştu ve akına bakmaya devam etmişti.