" ធ្វេី..ធ្វេីអី លែងយេីងភ្លាម " ខណៈពេលកំពុងតែដាក់ថង់ជាប់នឹងមាត់ជុងហ្គុកនោះ កម្លោះកំហូចបានចាប់ដៃរបស់ថេហ្យុងជាប់ ហេីយបានលេីកថេហ្យុងមកដាក់ឲ្យអង្គុយលេីភ្លៅនាយទៀតផង ! មេីលចុះថាគេខូចប៉ុណ្ណា?
" កុំស្រែកអូនសម្លាញ់ បងនឹងធ្វេីឲ្យអូនមានក្ដីសុខ " ដៃក្រាស់ ធំ អង្អែលត្រង់ត្រគាកថេហ្យុងលេងពីលេីខោសាច់ក្រណាត់ រហូតដល់ហួសទៅច្របាច់សាច់គូទពេញៗដៃ ។
"លែងទៅ ! ឯងស្រវឹងហេីយ " ថេហ្យុងប្រឹងរេីខ្លួនចេះពីក្រញាំដៃគេ តែគ្មានបានផលឡេីយព្រោះត្រូវបានដៃជុងហ្គុកឱបចង្កេះជាប់ណែន
"កុំរេីអូនសម្លាញ់ បន្ទិចទៀតបងនឹងធ្វេីឲ្យអូនស្រួល! អឹប " ជីបៗ ថាចប់ជុងហ្គុងបានលេីកអាវយឺតថេហ្យុងឡេីង នាយប្រេីមាត់និងអណ្ដាតទៅលិទគ្រលាស់បឺតជញ្ជក់ សាច់ទ្រូងពីម្ខាងទៅម្ខាងយ៉ាងរីករាយ រាងកាយមួយនេះគេប៉ងយូរយាណាស់មកហេីយ ទីបំផុតនាយក៏អាចយកបាន ទោះជាម្ចាស់វាមិនអនុញ្ញាតិក៏ដោយ ជុងហ្គុកមិនខ្វល់ទេសំខាន់ឲ្យតែនាយទទួលបានអ្វីដែលគេចង់បាន
" អ្ហា៎ ឈប់ទៅ សុំអង្វរ " ថេហ្យុងងេីយក្បាលទៅលេី ខាំសាច់បបូរមាត់ទប់ទល់នឹងសម្លេងថ្ងួរស្រួល តែមាត់រឹងមិនព្រមនិយាយ ព្រោះមិនចង់ឲ្យជុងហ្គុកបានចិត្ត ក្មេងម្នាក់នេះពិតជាជំនាញហួសពីរការស្មានតេីគេធ្លាប់ធ្វេីចឹងញឹកញាប់ឬ ? ។
ជុងហ្គុកលូកដៃចូលតាមចង្កេះខោ នាយប្រេីម្រាមពីរលូកចូល រៀវខន្ធ គៀវខូទ ថេហ្យុងធ្វេីចលនាដៃពីមួយៗ រហូតដល់ បៀវខុកយកៗ
" ឆាប់ថ្ងូរក្បែរត្រចៀកបងមក បងចង់ស្ដាប់ " ជុងហ្គុកស្រដូទាំងសម្លេងស្អកៗ
"អាឆ្កួត..អាល្មោភកាម អា៎ក! ឈឺណាស់ដកដៃចេញ.." គ្រាន់តែ
ម្រាមដៃជុងហ្គុកធ្វេីឲ្យថេហ្យុង សឹងតែធ្លាក់ចូលទៅក្នុងរណ្ដៅវង្វេងវង្វាន់ទៅហេីយ តែវាក៏វាធ្វេីឈឺ ស្រួល រកប្រាប់មិនត្រូវ ។
" អឹប ... " ជុងហ្គុកទាញកញ្ជឹងក ថេហ្យុងរួចបឺតមាត់គេយកតែម្ដង អណ្ដាតចាប់ផ្ដេីមគ្រលាស់លិតពេញក្រអូមមាត់ថេហ្យុង ផ្ដោះប្ដូរទឹកមាត់គ្នាយ៉ាងក្ដៅគគុក
....
Plabៗៗ ! ស្រាប់តែមួយស្របក់ជុងហ្គុកបានលេីកចង្កេះថេហ្យុងអុកលេី ក្ដៀវខ ខ្លួនអុកខ្លាំងៗតាមតែចំណង់មាន ចំណែកឯថេហ្យុងនៅតែប្រឹងទប់សម្លេងថ្ងូរមក តែនៅតែលួចថ្ងូរតាមជេីងធ្មេញ ព្រោះតែជុងហ្គុកមានថ្វីជំនាញ ធ្វេីឲ្យខ្លួនស្រួលឡេីងដល់កំពូលមិមអាចគណនាបាន
