Do You Like Us Both // 𝑀𝑌𝐺

٭ 4.6 ٭

NovaProspekt097 aşkıma söz verdiğim için atıyorum

Elimdeki bardağı kenara bırakıp arkama yaslandım ve gözlerimi kapatdım "doldurayım mı?" başımı iki yana sallayıp Jacksonu reddetdim ve gözlerimi açtım. "Sen bir kadeh ile duracak adam değilsin ne oldu?" alaylı konuşmasına karşı omuz silkdim.

Sonuçta evimde hamile bir kadın vardı içip sarhoş oldukdan sonra eve gidemezdim değil mi? Yine de bunu Jacksona söyleyemezdim.

"Sarhoş olmak istemiyorum" gülümsemesi büyürken ne saçmalayacağını önceden tahmin etmiş ve yüzümü buruşturmuşdum. "Düşündüğüm şeyleri söylersen o fantazilerini bu gece senin üstünde denerim"

Eli ile ağzına hayali bir fermuar çekip bardağı aldı ve yanımdan ayrıldı. "Hyung" arkamda duyduğum ses ile bakışlarım bana seslenen Jimini bulmuşdu. "Diğerleri gelmedi mi?" dedim etrafa bakınırken, başını salladı "seninle konuşmak istediğim bir konu var bu yüzden yalnız kalalım istedim"

Kaşlarım çatılırken etrafı kolaçan etmişdi "sessiz bir yere geçelim" başımı onaylar şekilde sallayıp tabureden kalkdım ve onunla birlikde üst kata doğru yöneldim.

Normalde bu gün yedimiz toplanıp bir şeyler içecekdik ama planın neden değiştiğini bilmiyordum. Üst kata çıktığımızda rastgele bir odaya girdik.

"Ne konuşmak istiyorsun?" meraklı bir şekilde sorduğum soruya karşı gözlerini kaçırıp tekli koltuğa oturdu, geçip karşısına oturduğumda boğazını temizledi. "Konu Ae Cha"

Ae Cha mı? İyide ne alaka? "Ae Cha mı?" dedim kaşlarım havaya kalkarken "onunla aranda ne var?" bir çırpıda sorduğu soru ile bir süre şaşkınlıkla yüzünü izlemişdim.

Aramızda ne mi var? Cidden aramızda bir şey var mıydı? "Bir birinize nasıl baktığınızı gördüm özellikle Ae Cha'nın seni bilmem ama onun senden etkilendiğine hatta seni sevdiğine eminim"  sessizliğimi fırsat bilerek konuştuğunda yutkunmuşdum, ikimiz sadece arkadaşdık Ae Cha'nın bana karşı duygusu olsa hissederdim.

"Yok öyle bir şey" dedim inkar ederek, yine de içime azda olsa şüpe düşmüşdü açıkcası. "Emin misin? O zaman neden onunla aynı evde yaşıyorsun?" iyide bunun o konu ile ilgisi yoktu sadece yardım ediyordum.

"Kızın üstüne titriyorsun, oturduğunda, kalkdığında, mutfağa giderken, sürekli bakışların onun üstünde sen fark etmemiş olabilirsin ama ben görüyorum" hızlıca ayağa kalkdım "bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyorum"

Arkamı dönüp yürümeye başladığım sırada söyledikleri ile donup kalmışdım. "Onu annene benzetiyorsun değil mi? Bebeği de kendine, sonunun annen gibi olmaması için onun yanında kalmasını istiyorsun, ona acıyorsun" gözlerimi kapatıp sakin olmaya çalıştım ve kapıyı açıp hızlıca dışarı çıktım.

Hiç bir şey bilmiyordu ve boş boş yorum yapıyordu, ona neydi ki? Ae Cha ile aramdaki ilişki sadece beni ilgilendirirdi, ona acımıyordum, asla aklımdan böyle bir şey geçmemişdi sadece bütün bu olanlar ile tek başına mücadele etmesini istemiyordum.

Alt kata indiğimde az önce kalktığım bar tezgahının yanına ilerledim ve tabureye oturdum. "Ne oldu şampiyon vaz mı geçtin?" gözlerimi devirip elindeki bardağı alıp kafama diktim.

٭

Esneyerek elimdeki kitabı kapatıp saate baktım, çoktan gece yarısı olmuşdu ama Yoongi hala ortalıkda yoktu.

Belkide gelmeyecekdi, artık uyumam gerektiğini düşünerek ayağa kalkdığım sırada dış kapının açılması ile durmuşdum.

Kapıya doğru yöneldiğim sırada korumaya yaslanmış bir şekilde içeri giren Yoongi'yi görmem kaşlarımın çatılmasına neden olmuşdu.

Neden bu haldeydi?

Düşüncelerimden ayrılıp yanlarına doğru ilerledim "ne oldu?" koruma yürümeye çalışırken beni gördüğünde durmuşdu "bilmiyorum bulduğumda bu haldeydi" Yoongi kapalı gözlerini açtığında göz göze gelmişdik.

Hafif kıkırdayıp kolunu korumanın omzundan çekti ve duvara yaslandı "sen çık ben hallederim" adam tereddüt etsede başını sallayıp dışarı çıkmışdı.

"Yoongi neyin var?"

Başını duvara yaslayıp gözlerini kapatdı "başım dönüyor" derin bir nefes alıp bir kaç adım atdım ve aramızdaki mesafeyi kapatıp ellerimi omuzlarına koydum.

"Hadi odana gidelim" başını ağır bir şekilde sallayıp duvardan ayrılmış ve anında üzerime devrilmişdi. Zar zor ayakda dururken kolunun altına girip yürümeye çalıştım.

Belkide alt kattaki odada kalması daha iyi olacakdı, bu şekilde üst kata çıkmaya çalışırsak kesinlikle ikimizde sakatlanacakdık. Düşüncelerime hak verip kendi odama doğru yöneldiğimde bana ayak uydurmuşdu.

Kapıyı açıp içeri girdiğimizde kolunun altından çıkıp yatağa devrilmesini sağladım. Ayağındaki ayakkabıları çıkarıp yatağın üstüne çıktım ve kollarının altından tutup yukarı çektim.

Sonunda başı yastığa vardığında derin bir nefes alıp geri çekileceğim sırada bileklerimden tutup üstüne düşmemi sağlamışdı.

Aramızdaki mesafe o kadar azdı ki burunlarımız bir birine değiyordu, gözlerini hafif aralayıp yüzüme baktı.

"Hep yanımda kal"