Do You Like Us Both // 𝑀𝑌𝐺

٭ 3.4 ٭

Ellerini yavaş bir şekilde kaldırıp belime sardı, "sana kızgın değilim, kızgın olduğum şey nasıl bu zamana kadar yaşadıklarını fark etmediğim, sana yardım edebilirdik"

Geri çekilip başımı salladım "bunun suçlusu benim size söylemeliydim" başını iki yana sallayıp elini yanağıma çıkardı "demek ki yeteri kadar güven vermedim"

Gözlerimi devirdim "saçmalama bu hayatda en çok güvendiğim kişi sensin" alaycı bir şekilde güldü "Baekhyun duymasın" omzuna vurup sesli bir şekilde güldüm "ikimizin arasında" kolunu omzuma atıp bahçenin çıkışına doğru yöneldiğinde ayak uydurdum.

"Umarım yolda bana çok küfür etmemişsindir" başını iki yana salladı "olur mu öyle şey?" alaycı bir ifadeye bürünüp yüzüne baktım, akşam sifarişlerinden asla hoşlanmazdı.

"Ben artık gideyim geç oldu artık burda kaldığında göre ara sıra geliriz" başımı onaylar şekilde sallayıp bahçe kapısından dışarı çıkıp kollarımı tekrar beline sardım.

"Sizi seviyorum" kıkırdayıp alnımdan öpdü "biz daha çok seviyoruz"  geri çekilip saçlarımı bir güzel karıştırıp ellerini yanaklarıma koydu.

"Ae Cha?!"

Arkamda duyduğum tanıdık ses ile bütün düşünce yitimi kaybederken ellerimi düşmemek için Jongin'in kollarına sardım.

Hayır bu o olamazdı kesinlikle sesini benzetmiş oımalıydım "bir sorun mu var güzelim kim bu adam?" Jongin endişeli bir şekilde yüzüme eğildiğinde yutkundum.

"Ae Cha?" tekrar ismimi seslendiğinde burdan kaçarak uzaklaşmak istedim ama ayaklarım bana Engel oluyordu, yere çivilenmiş gibiydim. Gözlerimi sıkıca kapatıp bunun bir rüya olmasını diledim

"Ae Cha neler oluyor kim bu adam? İyi misin?" Jongin kollarımdan tutup vücudumu hafif sarsdığında gözlerimi açdım.

"B-Bu o" dedim kısık çıkan sesimle gözlerim anında dolarken Jongin anlamayan bakışları ile bana bakmışdı. "Kim? Beni endişelendiriyorsun bir yerin mi ağrıyor bebeğe bir şey mi oldu hastaneye gide-"

"Minho arkamdaki adam Minho" dedim sözünü keserek bir çırpıda. Anında Gözlerimde biriken yaşlar yanağıma düşmeye başladığında Jongin ellerini yanaklarıma koyup ovaladı.

"Ağlamayı kes! O piç herifin karşısında ağlamanı istemiyorum" azarlayıcı bir tonda konuşup yanaklarımı elleri ile kuruladığında başımı salladım.

"Bebeğin ondan olduğunu söyleme" dediği şey ile kaşlarım çatılırken yüzüne baktım. "Seni terk edip gitdiğinde daha çocuğun kaç aylık olduğunu bilmiyordu değil mi?" başımı salladığımda devam etdi "sakın ona söyleme"

"Lanet olsun Ae Cha artık yüzüme bak!" Minho sert bir şekilde bağırdığında irkilerek gözlerimi kapatdım. Yavaş hareketler ile ona doğru dönerken gözlerimi hafifce araladım.

Eskiden kızıl olan saçlarını siyah renge boyamışdı, beni terk edip gitdiği haline asla benzemiyordu üstünde şık bir takım elbise vardı.

Belkide kendine yeni bir zengin av bulmuşdu ha? "Seni çok özledim" bana doğru gelmeye çalıştığında Jongin kolumdan çekip arkasına geçmemi sağlamışdı.

"Yaklaşma seni adi herif!" Jongin'in bağırması ile birlikte bahçedeki koruma dışarı çıkmış ve bize doğru gelmeye başlamışdı. "Sen kim oluyorsunda bana karışıyorsun? O benim sevgilim karnındaki de benim çocuğum!"

Jongin alaycı bir şekilde kahkaha atdı "sevgilin olduğu şimdi mi aklına geldi?!" koruma sonunda yanımıza geldiğinde bana baktı. "Bayan kim sizi rahatsız mı ediyor?"

"Ne olursa olsun o benim çocuğum bu şekilde aramıza giremezsin!" Jongin bana doğru dönüp yüzümü incelediğinde söyleyeceği şeylerin hoşuma gitmeyeceğini anlamışdım.

"Ae Cha?" bahçe kapısında duran Yoongi görüş açıma girdiğinde olayın daha ne kadar karışabileceğini düşünüyordum.

"O çocuk senin değil, çocuğun babası o" Jongin elini bahçe kapısına doğru işaret etdiğinde gözlerim kocaman olmuşdu. Hayır kesinlikle bunu beklemiyordum.