Chapter 18
"Ma, pa andito napo ako" tawag ko kina mama at papa.
"Ate" napatingin ako sa kapatid kong kakababa lang.
"Carl nasan sila mama?" Tanong ko.
"Andun sa kusina, malamang naglalambingan na naman iyon" sabi niya.
"Dito kalang muna. Pasensyahan muna ang bahay namin ah. Tatawagin ko lang sila mama at papa" sabi ko kay Van.
Pumunta na ako sa kusina. Nakita ko naman sila mama at papa na naglalambingan roon kaya tinawag ko naman sila.
"Anak andito kana pala" sabi ni mama.
"Andito na po siya" sabi ko.
"Buti naman anak, nakahanda na din kami ng pagkain" sabi ni papa.
"Sige po papaupuin ko nalang po siya sa kusina" sabi ko sabay punta na kay Van.
Pinaupo kona siya saka naman sumunod sila mama, papa pati narin ng kapatid ko.
"Iho ako nga pala si Jaslen nanay ni Shane, tawagin mo nalang akong tita at ito naman ang asawa ko si Gregor saka bunso kong anak na si Carl" pagpapakilala ni mama.
"I'm Van, nice meeting you all" sabi ni Van.
"Nakikita kita sa labas satuwing naghahatid sundo ka sa anak ko, maraming salamat dun ah" sabi ni mama.
"It's fine, I was just--" agad kong siniko ang tiyan niya para tumigil siya sa pagsasalita sabay tingin sakin.
Tsk, sasabihin pa nito na inutusan lang siya ni Axe eih, haler toh.
"Sige na po kain na po tayo" sabi ko.
"So kelan kayo naging magkaibigan ng anak ko?" Tanong ni papa kay Van.
"Axe and I are friends, si Axe ang nagpakilala sakin sakanya so we became friends also" sabi ni Van.
"Ah ganun ba, buti naman at magkaibigan parin kayo ng anak ko kahit na hindi na sila magkaibigan ni Axe" sabi niya
"It's their friendship, not ours" sabi ni Van.
"Baka naman kapag nagkagirlfriend ka ay tutulad kalang din sa bestfriend mo? Sasaktan at iiwan mo lang din si ate" sabi ng kapatid ko.
Andito kami ngayon sa labas ni Van dahil hinatid ko na siya sa labas para makapagpaalam narin.
"Ipagpatawad mo na yung asal ng pamilya ko ha, hindi naman sila ganun eih, mabait yun promise" sabi ko.
"I know, I think their in trauma" sabi niya.
"Kaya nga eih, pero alam ko naman ngayon na ok na sila kasi nakilala kana nila bilang kaibigan ko" sabi ko.
"You're not working today?" Tanong niya.
"Mamaya pa yun, magcocommute nalang ako o di kaya magpapahatid kay papa" sabi ko at tumango naman siya.
Umalis na siya kaya pumasok na rin ako sa bahay saka pumunta sa kwarto ko para makapagpahinga na.
"Ate totoo bang nanalo ka ng second runner up sa Music Day niyo?" Tanong sakin ng kapatid ko.
"Kaming dalawa ni Van ang nanalo. Heto oh, kita mo tong trophy na ito?" Tanong ko sabay pakita sakanya ng trophy na kakakuha ko lang sa bag ko.
"Hindi lang talaga ako makapaniwala ate, first time in my whole life kasi na nanalo ka" sabi niya kaya sinapak ko naman siya.
"Wala ka talagang tiwala sakin ano? Anong klase kang kapatid ha?" Tanong ko sakanya.
"Aray sorry na ate, apaka unbelievable lang kasi" sabi niya.
"Aishh" inis na singhap ko.
"Magpartner kayo ni kuya Van so ibig sabihin ay dahil sakanya kaya kayo nanalo kasi sikat siya" sabi niya.
"We worked together kaya kami nanalo okay?" Sabi ko kaya tumango nalang siya.
"Pero mag ingat ingat ka pa rin ate. Baka maulit lang ang nangyari dati, don't trust too much. You may end up in pain again" sabi niya.
"Eih ikaw bakit hindi ka nalang magpukos sa sarili mo ha? Patulugin kita sa labas eih" sabi ko.
"Sinasabi ko lang ang opinyon ko ate, makinig ka sakin kasi mas matalino ako sayo" sabi niya.
"Ikaw ang makinig sakin kasi mas matanda ako sayo, matulog kana dami mo pang satsat" sabi ko.
"Matutulog na ako, matulog kana rin" sabi niya sabay akyat na sa higaan niya.
