Hyunjin ile okuldan çıkmış, mahallemize gelmiştik. Eve doğru dönerken çocuk parkının önünden geçtik.
HYUNJİN
Ah annem ve Jung parktalar.
Hyunjin ciddi bir yüz ifadesi ile bakıyordu.
FELİX
Bir sorun mu-
Jung bizi görmüştü ve bize doğru koşmuştu.
JUNG
FELİX HYUNG!
Hyunjin Jung'u görünce gülümsedi.
FELİX
Merhaba Jung.
JUNG
Merhaba Felix hyung!
HYUNJİN
Şuna bak! Felix'i görünce nasıl da unutuyor beni.
Jung Hyunjin'e baktı.
JUNG
Seni de seviyorum, Felix hyung'u da seviyorum.
Hyunjin Jung'a eğildi ve onun yanağını öptü.
HYUNJİN
Pekala, öyle olsun. Şimdi sen biraz Felix hyung'una emanetsin, tamam mı?
JUNG
Tamam hyung.
Hyunjin ayağa kalkıp bana döndü.
HYUNJİN
Biraz Jung ile durabilir misin? Çok sürmeyecek.
FELİX
Tabi ki durabilirim. Çok sürse de önemli değil.
HYUNJİN
Teşekkür ederim.
Hyunjin yanımızdan ayrılırken, Jung yanıma gelip elimi tuttu.
JUNG
Sana emanetim hyung. Sakın beni kaybetme.
Güldüm.
FELİX
Söz veriyorum, seni kaybetmeyeceğim.
Hyunjin'in olduğu yöne baktım. Annesi ile bir şey tartışıyor gibiydi.
FELİX
Jung.
Jung bana baktı.
FELİX
Çikolata ister misin?
JUNG
Gerçekten mi? Olur isterim.
FELİX
Pekala.
Sırt çantamı sırtımdan alıp, içinden çikolata aldım ve açıp Jung'a verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEEP END ~ HYUNLİX
Fanfiction"Gökyüzüne bakınca yıldızlar çok uzak. " Gökyüzünde gördüğümüz yıldızlar...Gerçekten de o kadar uzak mı?
