HAFTA SONU
Hyunjin'in ailesi evimize gelmişlerdi. Annem ve Hyunjin'in annesi ile terasta kahve içip sohbet ediyorlardı. Biz ise oturma odasındaydık.
JUNG
Yanıma hiç oyuncak getirmedim.
FELİX
Burada bekle.
Yanlarından kalkıp odama gittim.
Dolabımı açtım. Dolapta küçükken oynadığım bir kaç oyuncak vardı. Oyuncakları alıp, oturma odasına tekrar döndüm.
FELİX
Bu oyuncaklarla küçükken oynuyordum. Bunlarla oynayabilirsin.
Jung'un gözleri kocaman açılmıştı.
JUNG
Bunların hepsini bana mı veriyorsun hyung?!
HYUNJİN
Sana vermiyor Jung. Sadece oynaman için getirdi. Eve gittiğimizde oyuncaklar da burada kalacak.
FELİX
Hayır sorun değil. Hepsini alabilir. Artık oyuncaklara ihtiyacım yok.
HYUNJİN
Ama-
FELİX
Gerçekten sorun değil. Oyuncaklarla oynayacak yaşı çoktan geçtim.
Hyunjin sustu ve sadece şefkatle gülümsedi.
JUNG
Teşekkür ederim hyung!
FELİX
Rica ederim.
Jung yere oturdu ve oyuncaklarla oynamaya başladı. Ben ise Hyunjin'in yanına oturdum.
HYUNJİN
Jung'a çok iyi davranıyorsun. Teşekkür ederim Felix.
FELİX
Ben hep kardeşim olsun istiyordum. Ama ben doğduktan bir kaç ay sonra, annem yumurtalık kanserine yakalanmış ve yumurtalıklarını aldırmak zorunda kalmış. Sanırım bu yüzden Jung'u kardeşim olarak görüyorum.
HYUNJİN
Ah...Bunu duyduğuma çok üzüldüm.
FELİX
Her neyse. Artık geçti.
Boğazımı temizledim.
FELİX
Bu arada şarkıyı bitirdim. Sadece söyleyip kaydetmem gerekecek.
HYUNJİN
NE?!
Güldüm.
FELİX
Sakin ol.
HYUNJİN
Gerçekten bitirdin mi?! Ne zaman söyleyeceksin?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEEP END ~ HYUNLİX
Fanfic"Gökyüzüne bakınca yıldızlar çok uzak. " Gökyüzünde gördüğümüz yıldızlar...Gerçekten de o kadar uzak mı?
